Έχω μία απορία προσωπική και την εκφράζω πιστεύοντας ότι είναι και απορία που έχουν ταυτόχρονα και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι άνθρωποι σε αυτό τον Πλανήτη.
«Γιατί Ημέρα μνήμης και εορτασμού της Μητέρας, της Γυναίκας, του παιδιού, των ΑμΕΑ, του Αντιρατσισμού, του Έρωτα, του Περιβάλλοντος, του βιβλίου, κατά του AIDS, αλλά και οποιουδήποτε άλλου σημαντικού στοιχείου σε κάθε πτυχή της ζωής του σύγχρονου –και όχι μόνο- ανθρώπου, γιορτάζονται και τιμούνται μόνο για μία ημέρα μέσα στο χρόνο;;;»
Την απάντηση είναι εύκολο να τη δώσει κανείς, εάν αναλογιστεί ότι τα ασήμαντα, ενοχλητικά, ανούσια και βλαβερέστατα στοιχεία της σύγχρονης ανθρώπινης ζωής (όπως: το χρήμα, το συμφέρον, η ισχύς, ο πόλεμος, ο φθόνος, η απληστία, η κακία, ο αλληλοσπαραγμός, ο Πλανητάρχης, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η κακοποίηση και η εκμετάλλευση παιδιών-γυναικών-αδυνάτων, κ.ο.κ.) γιορτάζουν καθημερινά…
Με αφορμή τη χθεσινή Ημέρα Ενάντια στο Ρατσισμό, θα ήθελα να προτρέψω την κάθε μία και τον κάθε ένα από όλους μας να αφιερώσει ένα τέταρτο από την πολύτιμη ώρα του και να αναλογιστεί τη σημασία των τριών λέξεων:
Ημέρα: Αρχή, Ήλιος, Φως, Ζωή, Ελπίδα, Χαρά, Αγάπη, Άνθρωπος
Ενάντια: Θέληση, Πείσμα, Δύναμη, Σθένος, Σεβασμός, Λεβεντιά, Μαχητικότητα
Ρατσισμός: Φωτιά, Αίμα, Πόνος, Αυταρχισμός, Διάκριση, Ανισότητα
Η διαφορετικότητα είναι ο προσδιορισμός της μοναδικότητας.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και τη μοναδικότητά του την κατακτά μέσα από τον καθημερινό αγώνα του να προασπίσει τη διαφορετικότητα των άλλων γύρω του.
Συνεπώς, εάν θέλουμε να γίνουμε μοναδικοί θα πρέπει κάθε ημέρα να είναι γιορτή και επέτειος μνήμης και σεβασμού της διαφορετικότητας του κάθε ανθρώπου.
Κάθε ένας που μπορεί να σκέφτεται ότι:
«είμαι ισχυρός, είμαι πλούσιος, είμαι υγιής και αρτιμελής, είμαι λευκός ή μαύρος ή κίτρινος κ.ο.κ., και όλοι όσοι διαφέρουν από εμένα δεν έχουν θέση δίπλα μου»
πρέπει να αντιστρέψει τον τρόπο σκέψης του και να αναλογιστεί πως, είναι ένας άνθρωπος που τα έχει σχεδόν όλα και πρέπει να αγωνίζεται στο πλάι όσων στερούνται γιατί ίσως αύριο το πρωί να είναι και αυτός στη θέση τους…».
Η λογική του «εμένα δεν πρόκειται να μου συμβεί…» ή «εγώ είμαι και κανένας άλλος…» ίσως να ταίριαζε μόνο στο Θεό και Θεός δεν είναι ΚΑΝΕΝΑΣ μας.
Ας είναι, λοιπόν, η σημερινή Ημέρα η Αρχή, ο Ήλιος, το Φως, η Ελπίδα που θα μας κάνει με Θέληση, Πείσμα, Δύναμη, Σθένος, Σεβασμό, Λεβεντιά, Μαχητικότητα να εναντιωθούμε σε όσους και σε ότι προκαλεί Φωτιά, Αίμα, Πόνο, Αυταρχισμό, Διάκριση και Ανισότητα.
Έτσι μόνο θα καταφέρουμε η Ημέρα που θα ‘ρθεί αύριο να είναι γεμάτη μόνο από Φως, Χαρά, Ζωή, Αγάπη και Ανθρώπους που θα μπορούν να έχουν την Ελπίδα ότι, το Αύριο θα είναι ακόμα καλύτερο από το Σήμερα και το Χθες!!!
Μόνο έτσι θα καταφέρουμε κάθε ημέρα της ζωής μας να είναι μία πανανθρώπινη γιορτή!
Γιάννης Ε. Λυμβαίος