Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, αμερικανοί ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Maryland (Βαλτιμόρη), υπό τον Marc Simard, ανακάλυψαν πως η απενεργοποίηση της λειτουργίας ενός και μόνο γονιδίου μπορεί μελλοντικά να βοηθήσει στην αποφυγή της παράλυσης που προκαλείται σε ανθρώπους μετά από κάκωση νωτιαίου μυελού (ΚΝΜ). Η έρευνα παρουσιάστηκε στο περιοδικό «Science Translational Medicine».
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα κοινό φάρμακο για τον διαβήτη (glyburide) προκειμένου να απενεργοποιήσουν σε πειραματόζωα (ποντίκια και αρουραίους) το γονίδιο Abcc8, το οποίο αποτελεί μέρος της προστατευτικής αντίδρασης του οργανισμού μετά από μια ΚΝΜ.
Το γονίδιο αυτό, με τη σειρά του, ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη (Sur-1), η οποία παραδόξως καταλήγει να επιφέρει επιδείνωση της ζημιάς που έχει ήδη προκληθεί στα κύτταρα του νωτιαίου μυελού αμέσως μετά την κάκωση. Η πρωτεΐνη χρησιμοποιεί νάτριο (Na) για να προστατεύσει τα κύτταρα από την υπερπαραγωγή ασβεστίου (Ca), που πλημμυρίζει την περιοχή της κάκωσης, όμως για κάποιο λόγο ο αμυντικός μηχανισμός οδηγεί σε υπερπαραγωγή του μορίου της συγκεκριμένης πρωτεΐνης, με συνέπεια να εισρέει ανεξέλεγκτη ποσότητα νατρίου στα κύτταρα του νωτιαίου μυελού και να προκαλεί την καταστροφή τους.
Με την απενεργοποίηση του γονιδίου Abcc8, που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη Sur-1, οι ερευνητές κατάφεραν να σταματήσουν την ανωτέρω αυτοκαταστροφική διαδικασία και να βελτιώσουν σημαντικά την πορεία αποκατάστασης της ΚΝΜ στα πειραματόζωα. Διαπιστώθηκε μάλιστα πως και στον ανθρώπινο ιστό πραγματοποιείται παρόμοια διαδικασία καταστροφής των νευρικών κυττάρων, και κατά συνέπεια αυτή η ανακάλυψη θα είναι εξαιρετικά σημαντική στο μέλλον για όσους έχουν ΚΝΜ, εκ των οποίων περισσότεροι από τους μισούς αποκτούν παραπληγία ή τετραπληγία.
Απαιτούνται ωστόσο αρκετά ακόμα χρόνια ερευνών και κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους, μέχρι να κυκλοφορήσει στην αγορά ένα φάρμακο που θα εξουδετερώνει το γονίδιο Abcc8. Σημειώνεται πως τα δικαιώματα της νέας τεχνικής έχει αγοράσει η φαρμακευτική εταιρία Remedy, με την οποία συνεργάζεται ο Simard.
Στην ακόλουθη διεύθυνση θα βρείτε την περίληψη της έρευνας: http://stm.sciencemag.org/content/2/28/28ra29.abstract