Για μένα η φράση «Ικανός για Εργασία» δεν είναι απλά το όνομα μιας κοινοπραξίας επιχειρήσεων που εργάζονται για την επίλυση του προβλήματος της ανεργίας στα άτομα με αναπηρίες. Αντιπροσωπεύει παράλληλα τον τομέα-κλειδί στην ικανότητά μου να ζήσω μία αξιοπρεπή ζωή.
Πριν από τρία χρόνια η γυναίκα μου κι εγώ χτυπηθήκαμε από μία οδηγό που απλά έτυχε να μην κοιτάει εκείνη την ώρα στον δρόμο. Η ένταση της σύγκρουσης ήταν περίπου 110 μίλια την ώρα. Ευτυχώς η γυναίκα μου δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Εγώ πάντως δεν στάθηκα τόσο τυχερός. Το ισχίο μου καταστράφηκε από τη μία πλευρά και το πόδι μου συντρίφτηκε από την άλλη. Παρά τις επανειλημμένες χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκα και τις θεραπείες που ακολούθησα απέκτησα μία μόνιμη αναπηρία και σήμερα χρησιμοποιώ, προς το παρόν, αναπηρικό καροτσάκι. Κατά την διάρκεια των τριών αυτών τελευταίων ετών υποβλήθηκα και σε τρεις επεμβάσεις για αποκατάσταση νεύρων στα χέρια μου ενώ τον περασμένο Μάιο, στα τεσσαρακοστά μου γενέθλια δέχτηκα το ασυνήθιστο δώρο ενός τετραπλού bypass. Την ίδια αυτή περίοδο άρχισε και η γυναίκα μου να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας ώσπου τον προηγούμενο Μάιο οι γιατροί διέγνωσαν ότι έπασχε από καρκίνο κι έπρεπε να υποβληθεί σε εγχειρήσεις, χημειοθεραπείες και ακτινογραφίες.
Καθώς περάσαμε και οι δύο μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στα νοσοκομεία συναντήσαμε πάρα πολλούς ανθρώπους που είχαν παραιτηθεί εντελώς από τον εαυτό τους, που δεν είχαν καμία προσδοκία για να ενταχθούν ξανά στην κοινωνία ως ενεργά μέλη της. Αυτό για μας ήταν ακόμα πιο επώδυνο και υπήρξαν στιγμές που ήμασταν κι εμείς έτοιμοι να παραιτηθούμε από τη ζωή. Εκείνο που ανακαλύψαμε και οι δύο όμως είναι ότι το να εργαζόμαστε όσο περισσότερο μπορούμε διατηρώντας ένα είδος ρουτίνας στην καθημερινή μας ζωή μπορούσε να μας βοηθήσει να καταπολεμήσουμε την κατάθλιψη και να ελαττώσουμε την επίδραση των προβλημάτων της υγεία μας στην καθημερινότητά μας. Η γυναίκα μου κατάφερε σταδιακά να διατηρήσει το πρόγραμμά της ως σχεδιάστρια ιστοσελίδων παράλληλα με την μάχη της με τον καρκίνο ενώ εγώ έφτασα στο σημείο να κάνω την θεραπεία για τις πολλαπλές μολύνσεις στα κόκαλά μου ακόμα και στη δουλειά. Έγινα ο υπερασπιστής των ανθρώπων με αναπηρίες στην εταιρία μου οργανώνοντας μία ομάδα πίεσης με σκοπό την βελτίωση των ευκαιριών απασχόλησης εντός της εταιρίας, καθώς και των 54 εκατομμυρίων ανθρώπων με αναπηρίες σε αυτή τη χώρα. Πρόκειται για ένα υπερβολικό σχήμα, αλλά όχι τόσο σκανδαλιστικό όσο το 80+% του βαθμού ανεργίας που επικρατεί σε αυτό το τμήμα του πληθυσμού. Καμία άλλη μειονότητα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα υποαπασχόλησης τέτοιων διαστάσεων.
Τι ήταν αυτό που με έκανε να ανακάμψω και να μπορέσω να προσαρμοστώ σε ένα νέο, λιγότερο ευκίνητο τρόπο ζωής; Το ίδιο μέσο που μπορεί να κάνει πιθανή την ένταξη πολλών από τους ανθρώπους με αναπηρίες στην αγορά εργασίας- το Internet. Ακολουθώντας τις επιταγές της νέας τεχνολογίας κάποιος μπορεί να δραπετεύσει από τα όρια ενός τραυματισμένου σώματος και να συναγωνιστεί σε ίσους όρους με τους ικανούς σωματικά. Εγώ έκανα ακριβώς αυτό προκειμένου να διατηρήσω επαφή με τους συνεργάτες μου στη δουλειά όταν δεν μπορούσα να παρευρίσκομαι εκεί. Μέσω του Internet μπόρεσα να συμμετάσχω σε συναντήσεις, να συνεισφέρω στην παραγωγή και να μελετήσω υποστηρικτικές τεχνολογίες που μου επέτρεψαν να ξεπεράσω την όποια αναπηρία μου. Με την συνεχή ενημέρωση για θέματα αναπηρίας δημιούργησα ένα ισχυρό κλίμα αλλαγής μέσα στη εταιρία μου. Τα email, τα newsletters και οι δικτυακές εφαρμογές ήταν τα πιο αποτελεσματικά όπλα στο οπλοστάσιό μου. Γενικά, η επίδραση του Internet στην ικανότητά μου για εργασία δεν έχει απλώς αλλάξει τη ζωή μου. Σε μεγάλο βαθμό την έχει σώσει.
Τι είναι εκείνο που κάνει μία εταιρία ικανή να απορροφήσει άτομα με αναπηρίες; Η απάντηση είναι η υποστήριξη, η ενημέρωση και οι συνθήκες εργασίας. Τα ανώτερα στελέχη της εταιρίας πρέπει να αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες υποστηρικτικά ως ένα σημαντικό και αγαπητό τμήμα του εργατικού τους δυναμικού. Με την επικοινωνιακή της πολιτική και τη συμβολή έμπειρων ειδικών η εταιρία θα πρέπει να ενημερώνει όσο το δυνατόν καλύτερα όλους τους υπαλλήλους της για την αξία, τις επιθυμίες και την ποικιλομορφία των μελών αυτής της ομάδας. Οι διευθυντές και οι διαχειριστές των τμημάτων προσλήψεως θα πρέπει να εκπαιδευτούν ευρέως και σε βάθος και οι εργοδότες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι κάποια άτομα χρειάζονται μία πιο ορθολογική διαμόρφωση του εργασιακού τους χώρου. Πολλά από τα παραπάνω μπορούν να επιτευχθούν με μικρό ή καθόλου κόστος ενώ σε πολλές περιπτώσεις διατίθενται κυβερνητικές επιχορηγήσεις γι αυτούς τους σκοπούς.
Καθώς μπαίνουμε σε μια νέα χιλιετία καλούμαστε να εξαλείψουμε πολλές από τις κοινωνικές αρρώστιες. Η υποαπασχόληση των ανθρώπων που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας είναι σίγουρα μία από αυτές.
Μία ιστορία επιτυχίας του Jeffrey M. Schaffer
Μετάφραση Χριστίνα Μπελαντή, email: contact@disabled.gr