Όσοι από εσάς ζείτε με αναπηρία μπορείτε να καταλάβετε εύκολα την κρισιμότητα αυτής της υπηρεσίας εξειδικευμένης νοσηλευτικής αποκατάστασης.
Ακόμη και εσείς που δεν έχετε αναπηρία μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε την αναγκαιότητα επειδή στην Ελλάδα απουσιάζει κάθε οργανωμένη μορφή υποστήριξης των άμεσα βιοτικών υλικών αναγκών των ελλήνων με σοβαρές αναπηρίες (λ.χ. τετραπληγικών, ανθρώπων με σκλήρυνση κατά πλάκας, ανθρώπων με εγκεφαλική τετραπληγία, αλλά και των εξωτερικών ασθενών, των καρκινοπαθών, των νεφροπαθών κ.ο.κ.).
Η Λάβδα έχει οργανωθεί κατά τα πρότυπα των σοβαρών κέντρων για την Ανεξάρτητη Διαβίωση. Δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα ακόμη και τα πιο αποδοτικά κέντρα για την Ανεξάρτητη Διαβίωση των άλλων κρατών.
Ρίξτε μια ματιά στο υλικό που έχει συγκεντρωθεί στο http://www.disabled.gr/lavda για να διαπιστώσετε τη σοβαρότητα της πρωτοβουλίας.
Οι πιο δύσπιστοι μπορούν να στείλουν ένα email στο info@disabled.gr και θα πάρουν απάντηση ακόμη και στις πιο «ιδιόρρυθμες» ερωτήσεις τους.
Το πρόβλημα ωστόσο βρίσκεται στα εξής:
• Η Ανεξάρτητη Διαβίωση, τα Κέντρα για την Ανεξάρτητη Διαβίωση, η υποστήριξη των ανεξάρτητων τρόπων ζωής, και η υποστήριξη των ανθρώπων με αναπηρίες να κάνουν ενημερωμένες επιλογές δεν υποστηρίζεται νομικά και συνεπώς δεν χρηματοδοτείται. Αντιθέτως υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται ο εγκλεισμός σε ίδρυμα.
• Η δημιουργία, η λειτουργία και η προσφορά των κέντρων για την Ανεξάρτητη Διαβίωση δεν προβλέπεται από τον νόμο με συνέπεια αυτός ο επιτελικής σημασίας χώρος να μην μπορεί να βρει χρηματοδότηση, μολονότι παρέχει σημαντικότερο έργο από τα ιδρύματα και τα άσυλα.
• Δεν προβλέπεται εκπαίδευση νοσηλευτών και νοσηλευτριών στον τόσο ζωτικής σημασίας τομέα που είναι η υποστήριξη των εξωτερικών ασθενών.
• Οι λιγοστοί νοσηλευτές και νοσηλεύτριες που εργάζονται στην υποστήριξη των εξωτερικών ασθενών και των αναπήρων δεν προστατεύονται από το νόμο με τον ίδιο τρόπο που προστατεύονται όταν εργάζονται στο ΕΣΥ ή στο δίκτυο πρόνοιας.
• Οι έλληνες με αναπηρίες που προσλαμβάνουν επαγγελματίες νοσηλευτές και νοσηλεύτριες είναι εκτεθειμένοι τόσο ως «ασθενείς» όσο και ως εργοδότες.
Για να μπορέσουμε να συμβάλουμε στην ανάδειξη της Ανεξάρτητης Διαβίωσης στη βαθμίδα του δημόσιου λόγου και της καθημερινής πρακτικής δεν αρκεί η αυτενέργεια του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και της Λάβδας. Χρειάζεται η νομική κατοχύρωση τόσο των παραγόντων που απαρτίζουν την Ανεξάρτητη Διαβίωση (νοσηλευτές, νοσηλεύτριες, άνθρωποι με αναπηρίες, εξωτερικοί ασθενείς, ασφαλιστικά ταμεία, κέντρα για την Ανεξάρτητη Διαβίωση κ.ο.κ.) όσο και η δημιουργία δομών που αφορούν:
1. εκπαίδευση των αναπήρων για να αναπτύξουν την διαπραγματευτική τους ικανότητα και δεξιότητα έναντι των ασφαλιστικών ταμείων, των φορέων συλλογικής κατανάλωσης, και αυτών που τους υποστηρίζουν.
2. εκπαίδευση των νοσηλευτών και νοσηλευτριών στους τομείς αποκατάσταση, υποστήριξη των καθημερινών αναγκών και υποστήριξη των ανεξάρτητων τρόπων ζωής.
3. εκπαίδευση συμβούλων για να στελεχώσουν υπηρεσίες συμβουλευτικής ομοτίμων (peer support).
4. δημιουργία δομών που θα αναλάβουν την ενημέρωση και την πληροφόρηση των ελλήνων με αναπηρίες και των επαγγελματιών στον τομέα της υποστήριξης.
5. θέσπιση πολιτικών άμεσων πληρωμών (direct payments) δηλαδή επαναπροσανατολισμός των κοινωνικών δαπανών και χρηματοδότηση των ελλήνων με αναπηρίες που δεν επιθυμούν να εγκλειστούν σε ίδρυμα να εισπράττουν σε χρήμα ένα μέρος των χρημάτων που ούτως ή άλλως θα κατέβαλε το ασφαλιστικό τους ταμείο για την υποστήριξή τους σε ίδρυμα.
Η Λάβδα είναι η ποιοτική λύση επειδή δίνεται η δυνατότητα στους έλληνες με αναπηρίες και στους εξωτερικούς ασθενείς να διατηρήσουν τον δικό τους τρόπο ζωής ελεύθεροι χωρίς τον περιορισμό που συνεπάγεται ο εγκλεισμός σε ίδρυμα.
Επιπλέον, η Λάβδα είναι αξιόπιστη λύση επειδή μπορεί να προμηθεύει τους έλληνες με αναπηρίες με εκπαιδευμένους βοηθούς, συνοδούς, νοσηλευτές και νοσηλεύτριες αποκατάστασης οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί και ελέγχονται για να παρέχουν εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης και αποκατάστασης.
Χρειάζεται να κάνουμε δουλειά υποδομής για να φέρουμε στο προσκήνιο το ζήτημα της Ανεξάρτητης Διαβίωσης.
Χρειάζεται τα κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης να ξεκινήσουν την υλοποίηση προγραμμάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι κι αλλιώς χρηματοδοτεί αυτά τα προγράμματα. Δεν είναι άσχημη ιδέα να κάνουν προγράμματα από τα οποία θα ωφελούνται και τα ΚΕΚ αλλά και οι εκπαιδευόμενοι σε αυτά.