Στο… καλάθι των αχρήστων μέχρι νεωτέρας οι οικοδομικές άδειες-εξπρές και τα τσουχτερά πρόστιμα για νέους αυθαιρετούντες. Τώρα πλέον δεν αδειοδοτούνται ούτε οι ειδικές κατασκευές που εξασφαλίζουν την πρόσβαση των ανθρώπων με αναπηρίες στην κατοικία τους.
Η πρώτη νομοθετική ρύθμιση της νέας ηγεσίας του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ αφορά δύο αναστολές για το νέο τρόπο έκδοσης οικοδομικών αδειών και τις μελέτες των δημοσίων έργων ώς το τέλος του χρόνου, οπότε αναμένεται να θεσμοθετηθούν τα νέα μέτρα. Η σχετική τροπολογία πρόκειται να ενταχθεί στο νομοσχέδιο του υπουργείου Προεδρίας για την πάταξη της γραφειοκρατίας.
Συγκεκριμένα αναστέλλονται οι διατάξεις του πρόσφατου νόμου 3212/03, που αφορούν την επίσπευση της έκδοσης οικοδομικών αδειών. Αν εφαρμόζονταν, από την 1η Ιουλίου θα μειώνονταν τα δικαιολογητικά και οι άδειες θα εγκρίνονταν μέσα σε δύο φάσεις, των 10 και 3 ημερών η κάθε μία. Η αναστολή, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, γίνεται για να υποβληθούν οι προτάσεις των φορέων των μηχανικών, που διαφωνούσαν από την αρχή με τη διάταξη η οποία ορίζει ότι την ευθύνη για την έκδοση της άδειας έχει ο μελετητής.
Αναστέλλονται, ωστόσο, και οι διατάξεις που προβλέπουν ιδιαίτερα τσουχτερά πρόστιμα για ιδιοκτήτες και μηχανικούς που χτίζουν αυθαίρετα, ειδικά σε δάση, αιγιαλούς, αρχαιολογικούς χώρους και οικολογικά ευαίσθητες περιοχές. Το ίδιο γίνεται και για μικρές εργασίες, όπως η τοποθέτηση κλιματιστικών και παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση ατόμων με ειδικές ανάγκες. Μετέωρο διαγράφεται το μέλλον της απόφασης της πρώην υφυπουργού Ροδούλας Ζήση για τις 17 εργασίες μικρής κλίμακας (επιδιόρθωση στέγης, κ.λπ.) που μπορούν να γίνουν με απλή αίτηση στην Πολεοδομία.
Με άλλη τροπολογία, πάλι έπειτα από αίτημα των φορέων των μηχανικών, αναστέλλεται ώς το τέλος του χρόνου ο νόμος 3164/03 που αφορά το νέο τρόπο εκπόνησης μελετών και επανέρχονται αναδρομικά από τις 2 Μαρτίου οι διατάξεις του νόμου 716/77. Με δεδομένο ότι ο κ. Σουφλιάς έχει συνδέσει την αλλαγή του τρόπου δημοπράτησης των έργων με τη βελτίωση των μελετών, η αναστολή θα συμπαρασύρει ώς το τέλος του χρόνου και το ανοικτό θέμα του μαθηματικού τύπου.
Δυστυχώς οι ανθρώποι με αναπηρίες θα συνεχίσουν να δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν ακόμη και την ίδια την κατοικία τους. Το ακόμη χειρότερο είναι πως τα εμπόδια είναι προϊόν κατάχρησης του περιβάλλοντος αλλά και η νομοθεσία που προορίζεται για να προστατεύσει το περιβάλλον είναι καταχρηστική ως προς τους ανθρώπους με αναπηρίες. Τελικά δεν αρκεί μόνο να αναρωτηθούμε ποιός θα προστατεύσει τους ανθρώπους με αναπηρίες από τις πολεοδομικές καταχρήσεις αλλά πρέπει να αναρωτιόμαστε και για το ποιός θα προστατεύσει τους ανθρώπους με αναπηρίες από την νομοθεσία που υποτίθεται ότι προστατεύει για να μη γίνουν νέες πολεοδομικές καταχρήσεις.