Η πολιτεία βρήκε τον τρόπο να κάνει οικονομίες περικόπτοντας τις παροχές των ασφαλισμένων με πραγματικές αναπηρίες και μάλιστα οριζοντίως, αφού δεν μπορεί να βρει ποιος έχει πραγματική αναπηρία και ποιος όχι.

Από την άλλη, το ίδιο το κράτος βλέπουμε να είναι ιδιαιτέρως επιεικές απέναντι στον συνδικαλιστή του υπουργείου Πολιτισμό στον τραπεζικό λογαριασμό του οποίου βρέθηκαν 9 εκατομμύρια ευρώ ή τον υπάλληλο του υπουργείου Οικονομικών που εισέπραξε 116.000 τέλη κυκλοφορίας και δεν τα παρέδωσε στα κρατικά ταμεία, τη διευθύντρια του υπουργείου Υγείας που μετείχε σε 31 αμειβόμενες επιτροπές, τον υπάλληλο της νομαρχίας Πειραιά που εξέδωσε 1200 πλαστές άδειες κυκλοφορίας φορτηγών έναντι 1000-2400 €, αλλά και πολλούς άλλους που ακόμη δεν έχουν βρεθεί.

Η κρατική μηχανή έχει παραλύσει και δεν μπορεί να κινητοποιηθεί για να βρει τους αναπήρους μαϊμού, να περικόψει την σπατάλη των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων στα νοσοκομεία, να συλλάβει και να τιμωρήσει όσους εξαπατούν τα ασφαλιστικά ταμεία και γίνονται πλούσιοι με τα χρήματα των φορολογουμένων.

Μέχρι πότε η αυστηρότητα των ασφαλιστικών ταμείων θα εξαντλείται στους ασφαλισμένους και μάλιστα στους ασφαλισμένους με αναπηρίες; Τί περισσότερο χρειάζεται για να καταλάβουμε πως στο «κόλπο» βρίσκονται πολλοί περισσότεροι και προφανώς και στα ασφαλιστικά ταμεία για να αποπροσανατολίζουν την στόχευση των περικοπών και αντί να περικόπτουν τη διαφθορά να περικόπτουν τις παροχές των ΑμεΑ;