Αγαπητοί συνδρομητές και συνδρομήτριες,
Όχι δεν θέλουμε να μας στείλετε την συνδρομή σας. Η «συνδρομή» στο ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και στο www.disabled.gr ήταν, είναι και θα είναι δωρεάν. Για να μην έχετε επιφυλάξεις ακόμη και η είσπραξη των συνδρομών δεν μπορεί να γίνει από τους εθελοντές του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ επειδή ζουν κάτω από συνθήκες μιας σοβαρής τετραπληγίας.
Εάν ποτέ το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ επεδίωκε να εισπράξει συνδρομές θα έπρεπε να προσλάβει υπάλληλο για να τις εισπράξει. Κάτι τέτοιο όμως θα ήτανε πολύ ανόητο επειδή το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ θα έπρεπε να πληρώνει για αυτή τη δουλειά έναν ολοκληρωμένο μισθό. Επειδή λοιπόν, δεν υπάρχουν χρήματα για πέταμα για αυτό είναι δωρεάν.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν ανησυχεί για το κενό που αφήνει. Γνωρίζει πως υπάρχουν πολλοί φορείς, επιχειρήσεις και άτομα που μπορούν να καλύψουν το κενό που αφήνει το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και για ασήμαντη ή σημαντική αφορμή ζητούν χρήματα.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ ζητά μόνο τον χρόνο σας. Ζητά εθελοντές για:
– μεταφράσεις κειμένων από τα Αγγλικά
– κατασκευή ιστοσελίδων
– συμβουλευτική με email
Το κυριότερο όμως είναι ότι ζητάει εθελοντές να βοηθήσουν το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ να αυτομεταρρυθμιστεί. Ήδη το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ έχει φτάσει στους 8.200 συνδρομητές. Το www.disabled.gr έχει 30.000 επισκέπτες τον μήνα. Οι λίστες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έχουν περισσότερους από 3.600 συνδρομητές. Η ψηφιακή βιβλιοθήκη στο www.disabled.gr έχει υπερβεί τους 3.500 τίτλους βιβλίων και άρθρων.
Ο όγκος των πληροφοριών κάνει αδύνατη την ταξινόμησή τους. Υπάρχουν κείμενα αξιόλογα και υποστηρικτικότατα που βρίσκονται χαμένα μέσα στον όγκο της ψηφιακής βιβλιοθήκης. Υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να ωφεληθούν πάρα πολλά εάν υπήρχαν οργανωμένες λίστες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Θα μπορούσε να παραχθεί σημαντικότατο υποστηρικτικό έργο εάν υπήρχε μία καλά οργανωμένη τεχνολογική πλατφόρμα που ανάλογα με τις απαιτήσεις του πληθυσμού που ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας να μπορεί να ξανα-αλλάζει.
Κάτι τέτοιο όμως είναι τεχνολογικά δύσκολο και οικονομικά δαπανηρότατο.
Από την άλλη, το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δημιουργήθηκε το 1993 από μερακλήδες εθελοντές και μολονότι έχει την τεχνογνωσία να υποστηρίζει, δεν έχει την τεχνογνωσία να βρίσκει χρηματοδότηση για να αναπτύξει τεχνολογικά εργαλεία.
Ταυτοχρόνως, η τεχνολογία προχωρά πιο γρήγορα από ότι προχωρά η οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη επινόηση και είναι καθήκον του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ να παρακολουθεί την τεχνολογία, διότι όσο περισσότερο την εκμεταλλεύεται, τόσο περισσότερο πολλαπλασιάζεται το υποστηρικτικό του έργο.
Όμως, οι φορείς που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη τεχνολογικών εργαλείων είναι κατεξοχήν εμπορικοί. Το πρόβλημα του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν είναι να αναπτυχθούν τεχνολογικά εργαλεία για να μείνουν στην άκρη. Το πρόβλημα του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι να αναπτυχθούν τεχνολογικά εργαλεία, να τεθούν σε λειτουργία και να αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει η τεχνολογία ή οι ανάγκες του πληθυσμού που ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας.
Εδώ προκύπτει ένα ακόμη ζήτημα. Εάν υποθέσουμε ότι δημιουργούμε κάποιο εργαλείο με κάποια κοινοτική χρηματοδότηση, πώς είμαστε σίγουροι πρώτο, ότι το εργαλείο θα δοθεί στο ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ για να τεθεί στην υπηρεσία των ανθρώπων με αναπηρίες και δεύτερο όποτε θα χρειαστεί να αλλάζει το εργαλείο, θα αλλάζει έναντι οικονομικών ποσών που μπορούν να πληρωθούν ή θα αλλάζει με ποσά αντίστοιχα αυτών που πληρώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η αλήθεια είναι πως το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν έχει την βούληση να μπει σε τέτοια διλήμματα. Η ποιότητα και η ποσότητα της υποστήριξης είναι αδιαπραγμάτευτη. Για αυτό ψάχνουμε να βρούμε έτοιμες πλατφόρμες που με λιγοστή δουλειά μπορούν να τροποποιηθούν. Όμως κι εδώ υπάρχει το πρόβλημα της συμβατότητας των δεδομένων κι αυτή τη στιγμή όλες οι τεχνολογικές πλατφόρμες είναι υπό αμφισβήτηση. Όμως το πρόβλημα του ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν είναι οι τεχνολογικές πλατφόρμες. Είναι τα δεδομένα. Πρέπει από τώρα να αποφασίσει με ποια πλατφόρμα θα πάει και ποια θα αφήσει. Αλλά και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Η ανάπτυξη που θα έχουν οι επικοινωνίες με τα ευρυζωνικά δίκτυα τα επόμενα 10 χρόνια, θα μεταμορφώσει την κοινότητα των ανθρώπων με αναπηρίες.
Είναι πολύ σημαντικό το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ να προετοιμάσει τους Έλληνες και τις Ελληνίδες με αναπηρίες για αυτήν την νέα εποχή. Μία εποχή που ο χαρτοπόλεμος με τις δημόσιες υπηρεσίες θα αντικατασταθεί από ψηφιακές υπηρεσίες εξυπηρέτησης σε πραγματικό χρόνο και από νέες ευκαιρίες επαγγελματικής κατάρτισης, αποκατάστασης, δραστηριοποίησης αλλά και επιχειρηματικής σταδιοδρομίας. Αυτή η ίδια η παγκοσμιοποίηση που για πολλούς είναι κακή, για τους ανθρώπους με αναπηρίες θα είναι το λιγότερο απελευθερωτική. Σίγουρα το επίπεδο του ανταγωνισμού εκτοξεύεται στα ύψη. Όμως, το ίδιο στα ύψη μπορούν να βρίσκονται και τα όνειρα και οι φιλοδοξίες των ανθρώπων ακόμη και αν ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας.
Εάν μέχρι σήμερα ο άνθρωπος με σοβαρή αναπηρία το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να φτιάξει προποτζίδικο στο ισόγειο της πολυκατοικίας που μένει ή 20 μέτρα πιο πέρα, με τις νέες τεχνολογίες που θα φέρουν τα ευρυζωνικά δίκτυα, θα μπορεί να κάνει το ίδιο είτε ζει στην Δραπετσώνα, είτε στο Εκουαδόρ, είτε στην Αντίγκουα, είτε στην Νέα Υόρκη.
Αυτή η νέα τεχνολογία θα είναι μεγαλύτερος εξομοιωτής από τις μέχρι σήμερα τεχνολογίες. Το πιο βασικό όμως είναι ότι αυτές οι τεχνολογίες προχωρούνε πιο γρήγορα από ότι προχωρούν τα σχολεία και από ότι προχωρούν οι συνειδήσεις των ανθρώπων, των επαγγελματιών, των χρηστών, των πελατών, των επιχειρηματιών και των εφευρετών.
Κάποιοι θα ανησυχήσουν και θα πουν ότι αυτό το πράγμα είναι κακό γιατί το ακούσανε από την τηλεόραση, τους το είπε ο Χ πολιτικός ή ο Ξ παράγων. Σε όλους αυτούς που θα ανησυχήσουν έχουμε να τους κάνουμε κάποιες πολύ ώριμες ερωτήσεις. Ποια είναι η τηλεόραση την οποία θα πιστέψει ο πληθυσμός που ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας; Η τηλεόραση των λαμέ κυριών, των χλιδάτων γκαλά και των κίτρινων απελευθερωτικών εκπομπών που χαϊδεύουν τα κεφαλάκια των ΑμΕΑ χωρίς πριν να έχουν φορέσει αποστειρωμένο γάντι, μολονότι φοβούνται να μην κολλήσουν ΑμΕΑίτιδα. Δεν αμφιβάλλει το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ πως χρειάζεται αυτοθυσία για μια λαμέ κυρία να χαϊδέψει το κεφάλι κάποιου αναξιοπαθούντα χωρίς να φορά αποστειρωμένο γάντι και μάσκα χειρουργείου. Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ επίσης δεν αμφιβάλλει για τις προθέσεις των πολιτικών και των κοινωνικών παραγόντων επειδή ούτως ή άλλως η συναναστροφή τους με τον πληθυσμό των ανθρώπων με αναπηρίες ποτέ δεν υπερβαίνει τις 15 ημέρες ανά τετραετία.
Όμως η πρόκληση είναι εδώ. Η νέα εποχή βρίσκεται μπροστά μας και ακόμη δεν την χρησιμοποιούμε επειδή δεν έχει φτάσει στο κόστος που έχουν σήμερα τα λ.χ. κινητά τηλέφωνα. Το ίδιο δεν χρησιμοποιούμε τα νέα τηλεπικοινωνιακά πρωτόκολλα ADSL όμως από τον Οκτώβρη που θα τεθούν σε κυκλοφορία όλη η Ελλάδα θα έχει ADSL όπως πριν είχε ISDN και όπως πιο πριν απέκτησε κινητό.
Η εποχή του email είναι τόσο ουτοπία όσο ουτοπία ήταν τα μηνύματα στα κινητά πριν από δέκα χρόνια. Εξίσου ουτοπία δεν είναι ούτε η συμβουλευτική πρόσωπο με πρόσωπο εξ αποστάσεως σε πραγματικό χρόνο. Κάτι τέτοιο έτσι κι αλλιώς θα γίνει το αργότερο σε 10 χρόνια.
Το ερώτημα δεν βρίσκεται στο εάν θα ωφεληθούν οι άνθρωποι με αναπηρίες. Οι άνθρωποι με αναπηρίες ούτως ή άλλως θα ωφεληθούν και θα απελευθερωθούν.
Το ζήτημα βρίσκεται στο πόσοι από όλους αυτούς που διαβάζουν και γράφουν στο ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ θα βρίσκονται ως παράγοντες στην νέα εποχή και παράγοντες της νέας εποχής.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν θέλει να βρίσκεται εκτός της νέας εποχής. Για αυτό ψάχνει εθελοντές που να ξέρουν να στήνουν συστήματα, κατά βάση Internet, που να αφορούν:
– διαχείριση περιεχομένου για βιβλιοθήκες, οδηγούς προσπελασιμότητας, υπηρεσίες, προϊόντα αποκατάστασης κ.ο.κ.
– μηχανισμούς αναζήτησης λ.χ. search engines, indexers κ.ο.κ.
– ψηφιακές κοινότητες για να διευκολυνθούν τόσο τα σωματεία, όσο και όλοι οι άλλοι φορείς να ψηφιοποιηθούν ώστε σταδιακά οι υπηρεσίες και τα προϊόντα να παρέχονται αλλά και να παράγονται ψηφιακά.
– ψηφιακά εμπορικά κέντρα που να μπορούν να κάνουν την δουλειά τους εξ αποστάσεως πιο γρήγορα, πιο φθηνά αλλά και το κυριότερο να μετρούν την καταναλωτική τους δύναμη που σήμερα είναι αγνοούμενη και για αυτό κανείς δεν φοβάται την κοινότητα των καταναλωτών με αναπηρίες, μολονότι είναι αποδεδειγμένα η μεγαλύτερη μειονότητα καταναλωτών.
Αλήθεια, δεν χρειάζονται μόνο καλές ιδέες. Η εποχή που οι καλές ιδέες είχανε νόημα έχει γίνει αντικείμενο μελέτης των ερευνητών της Ιστορίας των ιδεών. Οι ιδέες πρέπει να αποδίδουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι κατάλληλες μόνο για τα Πανεπιστήμια και τα άλλα ακαδημαϊκά θερμοκήπια.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε ιδέες. Η τεχνολογία προχωρά τόσο γρήγορα που το μόνο που προλαβαίνουμε, εάν προλαβαίνουμε, είναι να είμαστε, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, φορείς υλοποίησης ενός απειροελάχιστου μέρους της αυριανής κοινωνίας.
Απλά χρειαζόμαστε να είμαστε ρεαλιστές και για αυτό να επιδιώξουμε το αδύνατο, επειδή αυτό που φαίνεται αδύνατο σήμερα, θα είναι ρεαλιστικό μετά από δύο χρόνια και άχρηστο μετά από πέντε χρόνια