Ο ψυχικός πόνος των οικείων θύματος ιατρικού λάθους (που είναι εν ζωή) δεν τους νομιμοποιεί να αξιώσουν χρηματική ικανοποίηση. Στην κρίση αυτή κατέληξε το Εφετείο, το οποίο επιδίκασε μεν αποζημίωση-μαμούθ στο ίδιο το θύμα, πλην όμως απέρριψε το αίτημα των οικείων του να εισπράξουν κι εκείνοι χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Το δικαστήριο δικαίωσε 47χρονο, ο οποίος σύμφωνα με την αίτηση έμεινε «φυτό» λόγω «ιατρικών παραλείψεων και λαθών» μετά την εισαγωγή του στο Α’ Νοσοκομείο του ΙΚΑ, διατάσσοντας να του καταβληθεί αποζημίωση ύψους 1,17 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ παράλληλα απέρριψε ως «λανθασμένη» την πρωτόδικη απόφαση που έκρινε ότι αποζημίωση δικαιούνται και η σύζυγος και ο γιος του παθόντος:
«Φορέας της σχετικής αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση είναι εκείνος που έχει υποστεί άμεσα την ηθική βλάβη, παθών, κατά του οποίου στρέφεται η αδικοπραξία. Τρίτα πρόσωπα, που ανήκουν συνήθως στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον του θύματος της αδικοπραξίας, έστω κι αν αυτά υφίστανται ψυχικό πόνο από την αδικοπραξία που στρέφεται κατά του οικείου τους, δεν καθίστανται κι αυτοί φορείς τής σχετικής αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση», αναφέρει η απόφαση με την οποία κρίνεται ότι «οι γιατροί άσκησαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους».
Η εκτίμηση αυτή εδράζεται στα εξής, σύμφωνα με την απόφαση, γεγονότα:
– «Ενας υγιής άνδρας, 47 ετών, έχασε τη δυνατότητα να εργάζεται αφού πάσχει πλέον από σπαστική τετραπάρεση με ποσοστό 80%, με αποτέλεσμα να είναι ανίκανος για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα».
– «Ο άνθρωπος έμεινε φυτό όταν κατά τη διάρκεια της αναισθησίας υπέστη ισχαιμική βλάβη του εγκεφάλου. Οι γιατροί δεν προέβησαν σε προεγχειρητικό έλεγχο και σε επανειλημμένες άκαρπες προσπάθειες για διασωλήνωση του ασθενούς άφησαν τον εγκέφαλο χωρίς οξυγόνο. Εχει χάσει την ικανότητά του για ομιλία (μιλάει με κραυγές), έχει χάσει κατά μεγάλο μέρος την όρασή του και στα δύο μάτια (2-3/10 και 2-3/10) και χρειάζεται τη συνοδεία άλλου προσώπου όλο το 24ωρο».
Ολα ξεκίνησαν στις 14 Απριλίου ’98, όταν μπήκε στο Α’ Νοσοκομείο ΙΚΑ με διάγνωση εισόδου «οξεία χολοκυστίτιδα συνοδευόμενη από αποφρακτικό ίκτερο» και τέθηκε σε συντηρητική αγωγή. Η κατάστασή του όμως επιδεινώθηκε και τρεις ημέρες αργότερα οδηγήθηκε στο χειρουργείο, όπου κατά τη διάρκεια της αναισθησίας υπέστη εγκεφαλική ισχαιμική βλάβη και ανακοπή καρδιάς.
Ακολούθησε ένας μαραθώνιος σε διάφορα νοσοκομεία, όμως ουδέποτε επανήλθε στην πρότερη κατάσταση.
Κ.ΚΑΤ.-ΠΑΝ.ΣΤ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 05/07/2006