Η καθυστέρηση της λειτουργίας του ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας έχει ήδη αρχίσει να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στους χιλιάδες ασφαλισμένους που έχουν κάποια αναπηρία και στερούνται τις αναγκαίες προνοιακές παροχές.
Σύμφωνα με τον Ν. 3863/2010 (παρ.7, άρθρο 6) από 1/4/2011 καταργούνται όλες οι άλλες Επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας που λειτουργούν στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, στις νομαρχίες και το Δημόσιο (με εξαίρεση τις ανώτατες υγειονομικές επιτροπές, Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, την ανώτατη υγειονομική επιτροπή της ελληνικής Αστυνομίας, καθώς και τις επιτροπές Απαλλαγών και τις Τριμελείς εξ ιατρών επιτροπές, οι οποίες εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητές τους).
Κι έτσι έχει γίνει.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο νόμος εφαρμόζεται μονομερώς, καθώς δεν έχουν δημιουργηθεί οι προβλεπόμενες εναλλακτικές (δεν λειτουργεί ακόμα το ενιαίο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας), ούτε συζητιούνται προσωρινές, πριν την διακοπή της λειτουργίας των υγειονομικών επιτροπών.
Όπως αναφέρεται και σε δημοσίευμα της στήλης «Επί ίσοις όροις» της Ελευθεροτυπίας, παρά το ότι ο νόμος λέει πως από 1η Απριλίου θα λειτουργούσε το ενιαίο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καν κτίριο για να στεγάσει τις προβλεπόμενες υπηρεσίες πιστοποίησης.
Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερώσει τους πολίτες που έχουν αναπηρία εγκαίρως και γραπτώς, με ευθύνη, ενώ προφανώς περιμένουν ότι θα θυμούνται από τον Ιούλιο του 2010 ότι την 1η Απριλίου 2011 θα σταματήσει η λειτουργία των συγκεκριμένων επιτροπών, προκειμένου να τακτοποιήσουν τις δουλειές τους εμπρόθεσμα. Συγνώμη, λάθος. Πολλοί το θυμούνται έχοντας την προσδοκία ότι θα σταματήσει επιτέλους αυτή η ανώφελη γραφειοκρατία που στην καλύτερη περίπτωση είναι μόνο πονοκέφαλος για τους ανθρώπους με αναπηρία.
Μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει καν δημοσίευση που να αφορά τον σχεδιασμό του αναμενόμενου Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας και τις νέες διαδικασίες για την γνωμάτευση αναπηριών, πόσο μάλλον υπουργική οδηγία, και ούτε είναι γνωστό πότε θα υπάρξει.
Ωστόσο, με νέο νομοσχέδιο (με τίτλο «Αναμόρφωση ΣΕΠΕ και ρυθμίσεις θεμάτων κοινωνικής ασφάλισης», άρθρο 79, παρ. 7, που σύντομα κατατίθεται στην βουλή), το υπουργείο Εργασίας προσπαθεί (αποτυχημένα) να διορθώσει τα λάθη που σχετίζονται με τη λειτουργία του ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας.
Πιο συγκεκριμένα, στο νομοσχέδιο προβλέπεται η παράταση της λειτουργίας των Υγειονομικών Επιτροπών έως τον Σεπτέμβριο του 2011.
Όμως, μέχρι το νομοσχέδιο να κατατεθεί στη Βουλή, μέχρι να συζητηθεί και να ψηφιστεί, και μέχρι να δημοσιευθεί στην εφημερίδα της κυβέρνησης για να γίνει νόμος, θα έχουν περάσει πολλοί μήνες κατά τους οποίους ούτε οι υγειονομικές επιτροπές θα λειτουργούν, ούτε το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας!
Οι πολίτες απλά μένουν ξεκρέμαστοι σε ένα σύστημα τόσο γραφειοκρατικό που η μη έκδοση της γνωμάτευσης της Νομαρχίας τους εμποδίζει στην καθημερινή τους ζωή. Αυτή την στιγμή και για άγνωστο χρονικό διάστημα, κάποιος που πρόσφατα απέκτησε παραπληγία-τετραπληγία δεν μπορεί να ξεκινήσει την διαδικασία για να λάβει επίδομα (που δεν είναι καν επαρκές για να καλύψει τα έξοδα υποστήριξης), άτομα με αναπηρία των οποίων έχει λήξει η γνωμάτευση ποσοστού αναπηρίας τους δεν μπορούν να προσέλθουν για επανεξέταση, οι μαθητές με αναπηρία δεν μπορούν να δώσουν τις ενδοσχολικές τους εξετάσεις (θα μείνουν πίσω αλλά όχι λόγω χαμηλών επιδόσεων των ίδιων), κάποιοι ασφαλισμένοι με αναπηρία δεν μπορούν να καταθέσουν την φορολογική τους δήλωση με την προβλεπόμενη απαλλαγή, κάποιοι δεν θα προλάβουν τις προθεσμίες του κοινωνικού τουρισμού ΕΟΤ, και κάποιοι δεν θα μπορέσουν να εκδώσουν δελτίο στάθμευσης – γιατί δυστυχώς μόνο ένα τέτοιο χαρτί φαίνεται ότι χρειάζεται για να μην γίνονται στόχαστρο του κάθε βιαστικού και ανάγωγου οδηγού.
Κι έτσι αποκαλύπτεται το παράδοξο. Οι γνωματεύσεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν πραγματικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα. Ακόμα και η έκδοση γνωματεύσεων εμπόδιζε την ζωή των ανθρώπων με αναπηρίες και πριν διακόψουν την λειτουργία τους οι υγειονομικές επιτροπές των νομαρχιών.
Ναι, να αλλάξει το σύστημα για την πρόσβαση σε παροχές για την αναπηρία, και αφού δεν έχει αλλάξει μέχρι τώρα, να αλλάξει το συντομότερο δυνατό και ουσιαστικά. Αλλά η αλλαγή στην χώρα μας φαντάζει σαν την Λερναία Ύδρα – κόβεις ένα κεφάλι, γεννιούνται δύο.
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, Απρίλιος 2011