Τα Paralympic Games είναι ίσως η πιο διαφημισμένη και γι’ αυτό «ηρωική» εκδοχή των επιτευγμάτων της κοινότητας των ανθρώπων που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας.

Όμως η Αναπηρία έχει πολλές όψεις και άπειρες διαστάσεις. Αλλά μόνο μία είναι η επικρατέστερη εικόνα: Αυτή που εν τέλει επικρατεί είναι δική σας προσωπική εικόνα για την αναπηρία.
Ξεχάστε ότι ξέρατε για την αναπηρία. Απελευθερωθείτε από τις αλλοτριωμένες μονοδιάστατες κοινωνικές εικόνες αναπηρίας για να μπορέσει να αποκαλυφθεί η απόλυτη τιμή της αναπηρίας ως διαφοράς συνθηκών και όρων ζωής.
Η αναπηρία και η ανικανότητα είναι ένα ενδεχόμενο για κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, χρώματος, εθνικότητας, πεποιθήσεων, κοινωνικής προέλευσης, οικονομικής επιφάνειας ή εκπαιδευτικού επιπέδου. Είναι μία εμπειρία οικουμενική και διαταξική και ενδεχομένως είναι το μέλλον όλων των ανθρώπων που θα έχουν την τύχη να ζήσουν «ολοκληρωμένη» ζωή και να γεράσουν.

Καλώς ήρθατε στο σκοτάδι…

Η αναπηρία είναι μία αυστηρά προσωπική εμπειρία για τον Ένα και τον Μοναδικό που οι συνθήκες τον υποχρεώνουν να κάνει το Δικό του. Είναι ένα «παιχνίδι εξομοίωσης» χωρίς κανόνες μόνο για Έναν. Ο άνθρωπος εναποτίθεται στην αρένα χωρίς τη βούλησή του, άοπλος για να αντιμετωπίσει άλογους, ανοϊκούς και άϋλους κινδύνους.
Δεν υπάρχει εγχειρίδιο χρήσης για αυτό το παιχνίδι μεταφυσικής φαντασίας. Είναι ένας «αγώνας» χωρίς εχθρούς. Ένας ακήρυκτος πόλεμος χωρίς αιχμαλώτους, χωρίς αφορμή, χωρίς τέλος και χωρίς συνθηκολόγηση. Ένας πόλεμος που δεν έχει ούτε «καλούς» ούτε «κακούς». Είναι ένας πόλεμος για τον πόλεμο χωρίς νικητές. Έχει όμως πολλούς ηττημένους.
Σε αυτό τον πόλεμο η ήττα είναι η οικονομική ανυπαρξία, η κοινωνική ακύρωση και η προσωπική διαγραφή.
Αναπηρία είναι η απόλυτη και ολοκληρωτική διαγραφή του παρελθόντος του, των προσδοκιών του και της δυνατότητας του ανθρώπου να αυτοκαθορίζεται. Αμέσως μετά την απόκτηση της αναπηρίας όλα τίθενται υπό διαπραγμάτευση.
Η απόθεση σε αυτό το σκοτάδι για να «λάμψει» χρειάζεται τεράστιες ποσότητες διανοητικής ενέργειας για την ανάπτυξη ικανοτήτων αντίστασης και αλυσιδωτής εκτόνωσης προϊόντων δημιουργικής φαντασίας.

Η Αναπηρία βρίσκεται αλλού…

…στον Νου, στο Σώμα, στο Πνεύμα, στη Διάνοια, στην Ενόραση, στην Τεχνολογία, στη Γνώση και στην Πληροφορία.
Η αρχή του «Πιο δυνατά! Πιο γρήγορα! Πιο ψηλά!» δεν είναι επαρκής ως λόγος και ως όρος Ύπαρξης. Ως προϊόν μαζικής ιδεολογίας αποτελεί ευφυή αλλά ανεπαρκή δικαιολογία επειδή η αναπηρία αποτελεί προϊόν απομαζικοποίησης.
Αμέσως μετά την απόκτηση της αναπηρίας υποχρεούμαστε να είμαστε Μοναδικοί! Επειδή ευημερούσα οικουμένη, χωρίς συγκρούσεις και χωρίς αναπηρίες, μπορεί να είναι μόνο η οικουμένη των ελεύθερων συνεταιριζόμενων δημιουργών και παραγωγών μοναδικότητας και ετερότητας.
Η τεχνολογία αποτελεί το πιο ευφυές εργαλείο ανάπτυξης και επιβολής νέων εκφραστικών και αισθητικών κωδίκων. Επιπλέον αποτελεί Μέγα Εξισωτή και Εξομοιωτή στο πλαίσιο του οποίου επαναπροσδιορίζεται η ανικανότητα και εξιδανικεύεται η αναπηρία σε θέαμα, αισθητική, πολιτισμό και τελετουργία.

Τα άρματα της Φωτιάς!

Τα Paralympic, για τους λιγότερο εξοικειωμένους, ίσως αποτελούν τον θρίαμβο του ανθρώπινου πνεύματος επί της ύλης. Συνέβαλαν στην αποενοχοποίηση και στην αποδραματοποίηση της αναπηρίας.
Αντικειμενικά αποτελούν κορυφαίο γεγονός πολιτισμού αναπηρίας. Ως ένα βαθμό είναι προϊόν έκρηξης της διανοητικής ενέργειας που εκλύεται για να πυροτεχνήσει στις ειδικές συνθήκες του γηπέδου. Είναι θρίαμβος που προκύπτει από τη συνέργια του νου, του σώματος, της βούλησης και του πνεύματος.
Είναι έμπρακτη απόδειξη δημιουργικής υπέρβασης των ανθρώπινων, των διανοητικών, των τεχνολογικών και των αισθητικών περιορισμών με στόχο αυτή καθεαυτή την δημιουργική υπέρβαση ως αυτοσκοπό.

Η Διάνοια της Φωτιάς!

Η δύναμη προκύπτει από τη διάνοια. Αυτό που ωθεί τα αναπηρικά καθίσματα να ίπτανται δεν είναι η φυσική δύναμη επί των τροχών. Είναι η ενέργεια της διάνοιας που κοινωνικοποιεί την τεχνολογία και εξαναγκάζει τις διαστάσεις να μεταμορφώνονται έως την συγκριτική τους υπεροχή.
Στον αγώνα ο αντίπαλος είναι ένας: Είναι ο προηγούμενος εαυτός.
Δώστε μία ευκαιρία στην αναπηρία να λάμψει και αυτή η λάμψη να έχει πολλές διαστάσεις, χρώμα, ήχο, ρυθμό, αρμονία και Λόγο.

Νους, Σώμα, Πνεύμα!

Επαναπροσδιορίστε την έννοια της αναπηρίας, της ικανότητας και της ανικανότητας! Επαναπροσδιορίστε τις έννοιες του αγώνα, του ανταγωνισμού και της σύγκρουσης. Επανακαθορίστε τις φυσικές και τις αντικειμενικές διαστάσεις του γηπέδου, του στίβου και της αρένας.
Σπρώξτε τα όρια πέρα από τη σύγκριση, πάνω από την συμβατική ταξινόμηση! Στους αγώνες υπάρχει μόνο μία θέση: Το βάθρο του Πρώτου και του Μοναδικού!
Ανακαλύψτε το τελετουργικό του ανταγωνισμού και του συναγωνισμού. Δοξάστε την ετερότητα. Λατρέψτε την μοναδικότητα. Σπρώξτε τον ανταγωνισμό στις πιο ακραίες του εκδοχές. Ανακαλύψτε τις πιο ακραίες σας δυνατότητες και την μοναδικότητά σας.

Υπέρβαση της υπέρβασης!

Όλα τα έλλογα όντα σε αυτή την οικουμένη έχουν ένα σκοπό και ένα καθήκον: Την ολοκλήρωση. Όλοι ζούμε μία διαρκή διαδικασία υπερβάσεων: Η υπέρβαση του χθες είναι καθεστώς σήμερα. Η υπέρβαση του σήμερα είναι το καθεστώς του αύριο.
Το ζήτημα είναι να αποκτήσει η υπέρβαση υλική υπόσταση επειδή μόνο έτσι μπορεί και υλοποιείται η υπέρβαση της υπέρβασης.
Το ζήτημα είναι το να βρίσκεσαι στην Ιστορία. Ανέκαθεν η Ιστορία ήταν εφευρέτης προϊόντων Ανθρώπινης Μηχανολογίας:
Οι αγώνες αλλάζουν. Νέα αγωνίσματα προστίθενται. Και το κυριότερο: Είναι πλέον βέβαιο πως σε πολλά αγωνίσματα του παρόντος αλλά κυρίως στα αγωνίσματα του μέλλοντος δεν θα έχει καμία σημασία εάν ο «αθλητής» χρησιμοποιεί αναπηρικό κάθισμα. Είναι αλήθεια πως όταν ανέβεις στην Φόρμουλα 1 ή σε ένα υπερσύγχρονο υπερηχητικό αεροπλάνο τα χέρια και τα πόδια σου χρειάζονται τόσο όσο σου χρειάζονται για να γραφτεί αυτό το κείμενο.

Οι αγώνες είναι εδώ…

Η εποχή που ο άνθρωπος έπρεπε να είναι κυνηγός για να τραφεί έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η λογική που «όποιος δεν είχε μυαλό έπρεπε να έχει ποδάρια» έχει περιοριστεί σε κοινωνικούς ρόλους και σε επαγγέλματα χαμηλού επιπέδου και αρνητικού κύρους:
Στην σημερινή βαθμίδα ανάπτυξης του πολιτισμού οι πρωταγωνιστές δεν κρίνονται με όρους αρτιμέλειας επειδή στην νέα ψηφιακή κοινωνία η αρτιμέλεια δεν είναι απαιτητή. Το οικουμενικό προϊόν και η οικουμενική ιεραρχία μπορούν πλέον να παράγονται από όλους τους ανθρώπους χωρίς τις παραδοσιακές διακρίσεις. Για ποια Paralympic μιλάμε όταν οι αθλητές με χαμηλούς ακρωτηριασμούς έχουν τους ίδιους χρόνους με τους ικανούς σωματικά συναθλητές τους; Σε ποια αναπηρία αναφερόμαστε όταν αυτό αλλά και πολλά τέτοια κείμενα γράφονται από ανθρώπους με σοβαρότατες και αντικειμενικές αναπηρίες.

Η Αναπηρία είναι ΕΔΩ!

Ας μιλήσουμε ανοικτά: Η Αναπηρία είναι ΕΔΩ, αλλά δεν τη βλέπετε. Είναι αυτή που ενέπνευσε και καθοδήγησε πολλά από τα ανθρώπινα επιτεύγματα. Είναι αυτή που ηγείται σε πολλές καινοτομίες.
Η αναπηρία και η ανικανότητα είναι η Μητέρα των όλων Εφευρέσεων και των Υπερβάσεων!

Νίκος Βουλγαρόπουλος. Περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ.