Τον Ιούνιο που μας πέρασε, μια πολύ καλή φίλη, η Κατερίνα Καστρινάκη, πέρασε μια πολύ μεγάλη περιπέτεια για περίπου τριάντα ώρες:
Η προσωπική της βοηθός την εγκατέλειψε, αφού πρώτα απαλλοτρίωσε ό,τι πολυτιμότερο υπήρχε μέσα στο σπίτι. Η Κατερίνα βρέθηκε παγιδευμένη χωρίς να μπορεί να καλέσει σε βοήθεια, αφού ζει κάτω από συνθήκες μιας σοβαρότατης τετραπληγίας.
Έγινε αντιληπτή ύστερα από 30 ώρες από μια στενή της φίλη, με την οποία είχαν ραντεβού για να πάνε σε κάποια εκδήλωση, και επειδή συνήθως η Κατερίνα είναι τυπική στις υποχρεώσεις της, η φίλη της θορυβήθηκε και πήγε από το σπίτι της όπου την άκουσε να καλεί σε βοήθεια. Με την συνδρομή κλειδαρά ανοίχτηκε η πόρτα και σώθηκε η Κατερίνα.
Ποια είναι η Κατερίνα Καστρινάκη; Από το 1980 είναι γνωστότατη στην Ελλάδα για τις δραστηριότητές της: Συμμετείχε από τότε σε όλες τις επιτροπές των Υπουργείων, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος όλων των σοβαρών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και συνδικαλιστικών σωματείων, υπήρξε στέλεχος σε Υπουργεία και σε γενικές γραμματείες, και σήμερα εργάζεται στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Εάν η Κατερίνα Καστρινάκη δεν ήταν αυτή που είναι, δεν θα την είχε αναζητήσει κανένας (τουλάχιστον εγκαίρως) και η κατάληξη θα ήταν η γνωστή…
Όταν ένας άνθρωπος σαν την Κατερίνα Καστρινάκη εκτίθεται σε αυτό τον κίνδυνο και βρίσκεται αβοήθητος -μολονότι πληρώνει μισθούς για να αγοράσει προσωπική βοήθεια από επαγγελματίες προσωπικούς βοηθούς- και εκτός αυτού έχει και ένα τεράστιο κύκλο γνωριμιών και ακόμη μεγαλύτερο δίκτυο συνεργασιών, τότε οι υπόλοιποι οι λιγότερο γνωστοί και οι καθόλου γνωστοί άνθρωποι με σοβαρές τετραπληγίας τί μπορούν να περιμένουν όταν εγκαταλειφθούν από τον «επαγγελματία» προσωπικό τους «βοηθό»;
Τί μπορούν να πάθουν; Στην καλύτερη των περιπτώσεων να μπουν στην περιπέτεια που μπήκε η Κατερίνα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τους επιφυλάσσεται ο αργός και επώδυνος θάνατος.
Ξέρετε τί είναι να περιμένεις χωρίς νερό, εγκαταλελειμμένος και τρομοκρατημένος, πότε θα γίνει η απουσία σου αντιληπτή από κάποιο φίλο ή συνεργάτη ή συγγενή; Είναι χειρότερο από θάνατος.
Υπάρχει διέξοδος; Εντίμως, όχι, δεν υπάρχει διέξοδος. Θα μπορούσε να βρεθεί διέξοδος; Για όσο καιρό οι ίδιοι οι άμεσα θιγόμενοι δημιουργούν εμπόδια στη μεταξύ τους επικοινωνία, δυστυχώς δεν θα μπορέσει να υπάρξει διέξοδος.
Είναι δυνατόν οι ίδιοι οι άνθρωποι με τετραπληγίες να μην αναζητούν μια λύση για την επιβίωσή τους;
Και εδώ η Ελλάδα μας απογοητεύει. Ναι, είναι δυνατόν. Γιατί; Για τον απλό λόγο ότι η Ελλάδα είναι χώρα του «ανεπικοινώνητου» και όλοι εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είμαστε προϊόντα αυτής της κατάστασης. Χρειάζονται αποδείξεις; Εάν χρειάζονται αποδείξεις, τότε δεν έχει παρά να δοκιμάσουν οι υποψήφιοι για τη διοργάνωση του διαλόγου να μαζέψουν περισσότερους από δέκα ανθρώπους με τετραπληγίες. Και ενδεχομένως να βοηθήσει το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, το http://www.disabled.gr/ και η Autonomia EXPO να συγκεντρωθούν κάποιοι πολλοί ή λίγοι παραπάνω. Όμως για να κρατηθούν αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει αν μη τι άλλο οι οργανωτές να μην απωθήσουν. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται πως ελάχιστες φορές γίνεται. Είμαστε κακότροποι ως πολιτισμός και το ξέρουμε…
Νίκος.