Οι καιροί είναι δύσκολοι και αυτό που κυρίως χρειάζεται είναι η υπευθυνότητα και σοβαρότητα των πολιτών και των πολιτικών. Όμως, όπως όλα δείχνουν, απουσιάζει και το πρώτο, αλλά και το δεύτερο. Η Ελλάδα βρίσκεται σε διένεξη με τον ίδιο της τον εαυτό. Έλληνες εναντίον Ελλήνων, και στο τέλος το χάος.
Είναι ξεκάθαρο πως τα θύματα αυτής της κρίσης θα είναι η μειονότητα των ανθρώπων με αναπηρίες και ειδικά η μειονότητα των αναπήρων που έχει ανάγκη την «προστασία» του κράτους. Δεν έχουν ανάγκη της προστασίας του κράτους όλες οι μειονότητες ατόμων με αναπηρίες. Αντιθέτως, ανάγκη της κρατικής οργάνωσης έχουν οι πολίτες με παραπληγίες και με τετραπληγίες, που εξαρτώνται άμεσα από το σύστημα υγείας, τις κοινωνικές ασφαλίσεις, και που χωρίς τις υποστηρικτικές τεχνολογίες δεν μπορούν να υπάρξουν.
Τα ασφαλιστικά ταμεία συντηρούνται με δανεικά, το σύστημα υγείας και τα νοσοκομεία δεν λειτουργούν, τα υποστηρικτικά δίκτυα ήταν πάντα προβληματικά, η Ελλάδα είναι γεμάτη εμπόδια που δεν δίνουν τη δυνατότητα επιβίωσης στις μειονότητες που εμποδίζονται, και η νομοθεσία είναι κάθε άλλο παρά ευνοϊκή.
Όλα δείχνουν πως το κράτος δεν έχει καμία διάθεση να συμμετέχει οικονομικά στο επιπλέον οικονομικό κόστος που προκύπτει εξαιτίας της αναπηρίας. Τα ασφαλιστικά ταμεία ετοιμάζονται για καθυστερήσεις στις πληρωμές, το σύστημα υγείας αντικειμενικά δεν λειτουργεί, η παιδεία είναι ανύπαρκτη και τα άτομα με αναπηρίες δύσκολα θα μπορέσουν να αρνηθούν τον κομφορμισμό του παρελθόντος και να συγκροτήσουν μια πιο επιθετική στάση απέναντι στον εαυτό τους και στις ανάγκες τους.
Η οικονομική κρίση δεν έχει έρθει ακόμη. Έρχεται. Όλα τα βοηθήματα που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι με παραπληγίες και με τετραπληγίες είναι εισαγόμενα και κάποιες κατασκευάστριες εταιρείες έχουν επιφυλάξεις για την φερεγγυότητα της ελληνικής αγοράς και προσπαθούν να τραβηχτούν.
Όλα δείχνουν πως και το Ι.Κ.Α. αρχίζει να μπαίνει στον κύκλο των καθυστερήσεων των πληρωμών, ακολουθώντας τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι ζωές των παραπληγικών και των τετραπληγικών τίθενται σε κίνδυνο. Ως μειονότητα δεν είχαμε φροντίσει το μέλλον μας. Πουθενά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ομάδες αυτοβοήθειας και φορείς αυτοοργάνωσης και συλλογικής κατανάλωσης. Το κόστος της επιβίωσης των ανθρώπων με κινητικές αναπηρίες είναι υπερβολικά υψηλό και όταν συγκρίνεται με το αντίστοιχο κόστος στο εξωτερικό είναι αρκετά υψηλότερο.
Το κράτος είναι κακά οργανωμένο και όσο πιο κακά λειτουργεί τόσο περισσότερο αυξάνεται το οικονομικό κόστος της επιβίωσης των παραπληγικών και των τετραπληγικών.
Πρέπει να βάλουμε ένα φρένο στην ελεύθερη πτώση του κράτους, της κοινωνίας και της οικονομίας.
Οι εποχές έχουν αλλάξει και τώρα πλέον οι λύσεις αναπόφευκτα δεν μπορούν να είναι πολιτικές. Οι λύσεις που θα εγγυώνται την επιβίωση πρέπει οπωσδήποτε και πάση θυσία να είναι τεχνικές, και βιώσιμες στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης.
Η εποχή των πολιτικών έχει περάσει ανεπιστρεπτί και έχει δώσει τη θέση της στην εποχή των τεχνοκρατών. Ζητούνται τεχνοκράτες που θα μπορέσουν να ανασυγκροτήσουν την Ελλάδα και όλες εκείνες τις δομές που έχουν ανάγκη οι Έλληνες και οι Ελληνίδες με παραπληγίες και με τετραπληγίες…
Σεπτέμβριος 2011
Περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, http://www.disabled.gr/