Δύσκολες εποχές και δεν υπάρχει τίποτα το έξυπνο για να γράψω αντί προλόγου. Όλη η Ελλάδα ασχολείται με το μνημόνιο και με το αντιμνημόνιο λες και το μνημόνιο ή η άρνηση του μνημονίου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάποια αξιοβίωτη λύση. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και είμαστε θεατές στις συνέπειες του προβλήματος, αδύναμοι να αναλάβουμε τον έλεγχο στις ζωές μας και στις τύχες μας.

Η κατάρρευση του κράτους δεν είναι κάτι το νέο. Πολλά χρόνια τώρα παρατηρούμε το κράτος και τη δημόσια διοίκηση να καταρρέουν. Η κρίση απλώς έκανε πιο εμφανείς τις συνέπειες της κατάρρευσης.

Τί μπορούμε να κάνουμε; Δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά ως ανθρώπινη κοινότητα. Δεν είναι δυνατόν όλες αυτές τις δεκαετίες η κοινότητα των ανθρώπων με αναπηρίες να διατηρείται σε θεραπευτική πολιτική καραντίνα και σε κάποια στιγμή αιφνιδιαστικά η εξουσία να αποφασίζει πως η κοινωνική πολιτική, οι ίσες ευκαιρίες, τα αναπηρικά επιδόματα, οι παροχές σε είδος και σε χρήμα, η προστατευτική νομοθεσία, οι πολιτικές θετικών διακρίσεων πρέπει να διακοπούν και τα ΑμεΑ να βγουν εσπευσμένα στην πραγματική κοινωνία που επί χρόνια ολόκληρα διατηρείται απροσπέλαστη και πλήρης εμποδίων.

Δεν είναι δυνατόν η μειονότητα των ανθρώπων με αναπηρίες από τη μια στιγμή στην άλλη να πρέπει να διανύσει την τεράστια απόσταση που χωρίζει την κοινωνική και κρατική προστασία στο απόλυτο τίποτα μιας καταρρέουσας οικονομίας, κοινωνίας και πολιτισμού.

Δεν είναι σωστό, ούτε δίκαιο. Ποτέ το περιοδικό Αυτονομία από τότε που ήταν περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν διεκδίκησε ούτε σταγόνα προϊόντων κρατικής φιλανθρωπίας. Ποτέ δεν υποστήριξε καμία μορφή προστατευτικής πολιτικής. Αντιθέτως, υπήρξε ο πρεσβευτής της κοινωνικής και της πολιτικής αντεπίθεσης της κοινότητας των ανθρώπων με αναπηρίες για την ολοκληρωτική χειραφέτηση. Αλλά όλα έχουν ένα όριο και αυτό το όριο επανειλημμένα το έχει παραβιάσει το κράτος.

Τον Αύγουστο του 2011, το «κράτος» αποφάσισε απροειδοποίητα την αύξηση του ταχυδρομικού κόστους όλων των περιοδικών που εκδίδονται και διακινούνται στην Ελλάδα. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2011, η πλειοψηφία των περιοδικών και των επαρχιακών εφημερίδων διέκοψε την κυκλοφορία της ή βρήκε εναλλακτικούς τρόπους διακίνησης.

Το περιοδικό Αυτονομία όφειλε να βρει κάποιους εναλλακτικούς τρόπους διακίνησης, αλλά κάτι τέτοιο ήταν πρακτικά αδύνατο, επειδή η πλειοψηφία των αναγνωστών του ζει κάτω από συνθήκες σοβαρής αναπηρίας και για καθαρά πρακτικούς λόγους είναι σημαντικό να παίρνει το περιοδικό στο σπίτι του. Η διανομή του περιοδικού στα σπίτια των αναγνωστών του είναι η μοναδική επιλογή που υπάρχει για το περιοδικό Αυτονομία και για τους αναγνώστες του.

Από εδώ και στο εξής, λοιπόν, το περιοδικό Αυτονομία θα διακινείται με ιδιωτική courier σε όλη την Ελλάδα. Δεν θα το πιστέψετε πως η courier είναι πιο φθηνή από τα ΕΛΤΑ – και το κυριότερο, δεν έχει περιορισμούς στο βάρος του περιοδικού.

Όμως έχει προκύψει ένα σοβαρό οικονομικό πρόβλημα: Το περιοδικό Αυτονομία πρέπει να μπορέσει να συντηρηθεί οικονομικά. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε οικονομικά το περιοδικό Αυτονομία μπορείτε να στείλετε προαιρετικά την συνδρομή σας.

Με ή χωρίς συνδρομές είναι απαραίτητο να σας πω πως πάντα μπορείτε να επισκέπτεστε το http://www.disabled.gr/ όπου υπάρχει διαθέσιμο το περιοδικό για online ανάγνωση μαζί με όλα αυτά που αφορούν στην κοινότητα των ανθρώπων με αναπηρίες.

Νίκος, περιοδικό Αυτονομία – http://www.disabled.gr/, Μάρτιος 2012.