«Οι άνθρωποι με αναπηρία δε διαφέρουν από εμάς. Όσο κι αν αυτή η άδικη ζωή τους φέρθηκε άσχημα. Αλλά εσείς, δεν πρέπει να πτοείστε. Ελάτε μαζί μας να συμμετάσχετε στο λογοτεχνικό διαγωνισμό μας. Ίσως κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο»
Αριστείδης Τσιακαλάκης

« Πάρτε μέρος στο διαγωνισμό μας και θα βγείτε κερδισμένοι. Πλάστε με τη φαντασία σας νέους ήρωες επιχειρώντας να τους νιώσετε κοντά σας. Θα μάθετε πολλά από αυτούς. Δείξτε το ενδιαφέρον σας συμμετέχοντας σ’ αυτόν τον διαγωνισμό. Μεγαλύτερο έπαθλο… η φιλία τους!!!»
Λίτσα Νεμπία

«Έχετε την επιλογή. Δώστε τη συμμετοχή σας στο λογοτεχνικό διαγωνισμό μας για τα άτομα με αναπηρίες. Δημιουργήστε γι’ αυτούς και αφιερώστε τους τα έργα σας. Μη νοιάζεστε για το έπαθλο, ούτε για τη νίκη. Κάντε τους φίλους σας και συνοδοιπόρους στη ζωή σας»
Δημήτρης Μπασδάνης

«Ελάτε όλοι μικροί μεγάλοι σ’ αυτόν το διαγωνισμό, για να ευαισθητοποιηθούμε σχετικά με τα άτομα που είναι λίγο διαφορετικοί από εμάς»
Γιώργος Πανταζόπουλος – Μανόλης Κυριακιδέλης

«Όλοι είμαστε ίσοι. Γι’ αυτό συμμετάσχετε στο διαγωνισμό μας. Το έπαθλο μπορεί να είναι μικρό αλλά το κέρδος μεγάλο…»
Μίλτος Μπακρατσάς

Όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή, γιατί όλοι θέλουμε να λεγόμαστε ‘‘άνθρωποι’’! Λάβετε μέρος στο διαγωνισμό μας. Θα είναι για όλους μας μια μοναδική εμπειρία.»
Θανάσης Μπουσινάκης

«Ελάτε όλοι μαζί να γνωρίσουμε τις ευαισθησίες και τα προβλήματα αυτών των φίλων μας. Ζουν δίπλα μας, αναπνέουν κοντά μας. Γι’ αυτό λοιπόν μην αργείτε. Επιχειρείστε να τους γνωρίσετε. Θα κερδίσετε πολλά και θα μάθετε ακόμη περισσότερα!!!»
Έλενα Παπαθωμά

«Η προκατάληψη δεν έχει θέση στην καρδιά μας, επειδή κάποιος είναι διαφορετικός λόγω μιας ατυχίας. Αυτό όμως, δε σημαίνει ότι δεν είναι ίσοι με εμάς. Ξεπεράστε την προκατάληψη μέσω του διαγωνισμού μας»
Νίκη Λιάπη

«Λάβετε μέρος κι εσείς. Μη χάσετε τo όμορφο ταξίδι. Έτσι θα γίνουμε μια μεγάλη παρέα. Χωρίς «εμείς» κι «αυτοί». Ας αφήσουμε πίσω τις διαφορές που ίσως υπάρχουν, γιατί όλοι είμαστε αστέρια στον ίδιο ουρανό»
Χρύσα Χριστοδούλου

«Δώστε χαρά στα άτομα με αναπηρία. Δείξτε πως νοιάζεστε γι’ αυτούς. Δηλώστε τώρα συμμετοχή στο λογοτεχνικό διαγωνισμό του 10ου Γυμνασίου Βόλου. Με λίγη ευαισθησία κι αγάπη ο κόσμος μας θα μας χαμογελάει σαν νιόβγαλτο μωρό»
Αφροδίτη Παβέλη – Κων/να Βεντήστα

«Ελάτε μαζί μας τον κόσμο να γνωρίσουμε
και τους ανθρώπους να εξερευνήσουμε.
Έλα κι εσύ μπορείς μαζί μας να ευαισθητοποιηθείς.
Για τους ανθρώπους να μιλήσουμε,
κι ότι η γη ανήκει σε όλους μας να κατανοήσουμε.
Πάρτε χαρτί και γράψτε κείμενο δικό σας.
Τώρα μπορείτε τη δική σας ιδέα να προβάλετε
αν στον διαγωνισμό μας θέλετε να συμβάλετε.
Για τους ανθρώπους που ζουν δίπλα σας, δίπλα μας
που ζουν στη γειτονιά σας, γύρω μας, γύρω σας
και χρειάζονται λίγη από την χαρά σας, τη χαρά μας»

Γι’ αυτό:
1. Πρέπει να μάθουμε πως όλοι είμαστε ίσοι.
2. Δε χωριζόμαστε σε υγιείς και μη.
3. Ο κόσμος είναι για όλους ο ίδιος.
4. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να ζήσουμε.
5. Ο δημιουργός είναι ο ίδιος για όλους.
6. Οι άνθρωποι πρέπει να αλληλοβοηθούνται.
7. Όλοι είμαστε άνθρωποι.
8. Τέρμα στην αδιαφορία.
9. Ας ενημερωθούμε.
Κων/να Κουτσοσπύρου

«Μόνο μια απόφαση…Δεν θέλει πολύ σκέψη…Η μόνη προϋπόθεση η συμμετοχή…Μια συμμετοχή στο διαγωνισμό μας. Για ένα καλύτερο αύριο. Για να μην κρεμάμε ταμπέλες στο διαφορετικό. Για την ισότητα. Ένας διαγωνισμός με ήρωες εσάς και έπαθλο την φιλία. Λίγος χρόνος…τόσα νοήματα…κρυμμένα πίσω από τις λέξεις. Ανακαλύψτε τα…σύρτε τα απ’ την αφάνεια…»
Λίνα Ιωσηφίδου

«Γράψτε λοιπόν κι εσείς. Πάρτε μέρος στο λογοτεχνικό διαγωνισμό μας. Αρκεί να διαθέσετε λίγο από το χρόνο και τη σκέψη σας και σίγουρα θα καταλάβετε πως αξίζει τον κόπο. Χαρίστε χαρά στα άτομα με αναπηρίες. Κάντε τους ήρωές σας. Ασχοληθείτε με τα προβλήματά τους. Κάντε τους φίλους σας. Γιατί η διαφορετικότητα μας κάνει όλους ξεχωριστούς και πολύτιμους…γιατί η καρδιά δεν κάνει διακρίσεις. Γιατί όλοι είμαστε λουλούδια της ίδιας ανθοδέσμης…όλοι χρειαζόμαστε νερό. Τα έργα σας θα είναι η πηγή που θα φέρει χαρά σ’ εμάς και σε όλα τα άτομα με αναπηρίες!»
Κυριακή Σουρμενίδη

«Για ένα καλύτερο κόσμο χωρίς ρατσισμό προς τα άτομα με αναπηρίες. Συμμετάσχετε κι εσείς στο διαγωνισμό μας. Δείξτε την αγάπη σας για αυτούς τους ανθρώπους»
Χρήστος Μαλαμίδης

«Τα άτομα με αναπηρίες, δε διαφέρουν από εμάς. Γι’ αυτό δηλώστε συμμετοχή στο λογοτεχνικό διαγωνισμό μας. Το έπαθλο δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το αληθινό κέρδος. Αυτή η εμπειρία, θα μάθει σε όλους μας ότι η διαφορετικότητα μας ενώνει ανάπηρους και μη. Έτσι όλοι μαζί ας διαγράψουμε από το μυαλό μας τις διάφορες ‘‘κοινωνικές ταμπέλες’’ και το ρατσισμό. Ίσως με αυτόν τον τρόπο βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι στο να γίνει καλύτερος ο κόσμος μας»
Δημήτρης Μητρούλης

Υπεύθυνος καθηγητής : Λεϊμονής Διονύσης

Μια γλυκιά αποτίμηση του ταξιδιού της ανεκτικότητας…
Πριν δυο χρόνια με αφορμή ένα λογοτεχνικό κείμενο μια ολόκληρη τάξη βρέθηκε μπρος σε ένα μεγάλο «ταμπού» της εποχής μας. Ο όρος «αναπηρία» ξένιζε. Αυτό το «ειδικές ανάγκες» παρέπεμπε σε άτομα προβληματικά με ιδιαιτερότητες που αποφεύγαμε συστηματικά να κατανοήσουμε από φόβο μην πληγώσουμε ανθρώπους πολύ ευαίσθητους σαν το γυαλί, μα ίσως να φοβόμαστε και τον ίδιο μας τον εαυτό. Το ξένο και το ιδιαίτερο σκορπά ένα μυστήριο, αυξάνει την ανασφάλειά μας, κινεί την προκατάληψη που μπορεί να ήταν καλλιεργημένη βαθιά στο υποσυνείδητό μας. Παρόλα αυτά ξεπεράσαμε την πρώτη αμηχανία, όταν μπροστά μας είδαμε έναν άνθρωπο με «ιδιαίτερες δεξιότητες», όταν ένα άτομο που θεωρητικά στερούνταν μια πού βασική για μας αίσθηση, μας έκανε να παραληρούμε από κέφι και αισιοδοξία. Τότε είπαμε πως αξίζει να αφιερώσουμε λίγο απ’ τον πολύτιμο μαθητικό μας χρόνο στη διερεύνηση της δυναμικής και των ικανοτήτων ανθρώπων που χάνοντας κάτι που εμείς οι «αρτιμελείς» θεωρούμε δεδομένο κι αναντικατάστατο δεν παραδίνονται στη θεά Τύχη αλλά παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και δημιουργούν κατά το μέτρο του δυνατού όπως όλοι μας μα κάποιες φορές και λίγο παραπάνω. Με το πέρασμα του χρόνου η αρχική έκπληξη πήρε να μεταβάλλεται σε θαυμασμό κι ο θαυμασμός μας ωθούσε να ταξιδέψουμε σε έναν άγνωστο κόσμο που καθημερινά προσπερνούσαμε αν και τον απαντούσαμε συχνά πυκνά μπροστά μας. Οι πρώτες εντυπώσεις έδιναν τη θέση τους σε μια ποιο βέβαιη και «εξερευνημένη» γνώση που μας έκανε όλο και καλύτερους, μας έβγαζε όμορφα συναισθήματα φιλίας και συντροφικότητας αποβάλλοντάς μας τον οίκτο για τους «τσακισμένους από τη Μοίρα» συνανθρώπους μας. Σταδιακά αναπτύσσαμε σχέσεις με άτομα που βίωναν την αναπηρία, μιλάγαμε μαζί τους, ανταλλάσσαμε μηνύματα, γελούσαμε, συζητούσαμε, επικοινωνούσαμε λησμονώντας πως ανήκουν σε μια άλλη «κάστα» διαφορετική από τη δική μας. Τα μάτια της ψυχής μας δεν έβλεπαν πια διαφορές. Ούτε έλλειψη ούτε υπερβολή. Απλά κι ανθρώπινα χαιρόμαστε νέους φίλους. Κι οι τύψεις φούντωναν, οι παλιές σκέψεις αποδείκνυαν την πρότερη άγνοια και ανωριμότητά μας. Το χέρι μα πήρε φωτιά. Αρχίσαμε να γράφουμε σε κάθε μορφή λόγου επιχειρώντας να καλύψουμε το χαμένο χρόνο μα. Δημιουργήσαμε κείμενα που αποτύπωναν την εφηβική ψυχή μας καθαρή κι απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και στερεότυπα. Επιδιώξαμε να τους φέρουμε κοντά μας, τους προσεγγίσαμε κι εμείς αδιαφορώντας για ό,τι μας ξεχώριζε. Μάθαμε τη γλώσσα τους με μια μηχανή Μπρέϊλ διευρύνοντας τις γνώσεις μας μα περισσότερο πλαταίνοντας την καρδιά μας. Τους καλέσαμε στο σχολείο μας, παίξαμε μαζί τους, μιλήσαμε για όλους και για όλα, γελάσαμε, ρωτήσαμε, απαντήσαμε, δακρύσαμε αποχαιρετώντας τους στο σταθμό, όπως θα κάναμε για ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Και τώρα, μαθητές πια της Γ΄ Γυμνασίου μαθαίνοντας για τη διαφορά του «φαίνεσθαι» και του «είναι» συνειδητοποιούμε πόσο η επιπόλαιη θεώρηση μιας κατάστασης μπορεί να αποβεί καταστροφική για τους φίλους μας που απροβλημάτιστα μπορεί κι εμείς να καταδικάζαμε ερήμην τους. Σήμερα από μια «θέση ισχύος» επιχειρούμε να μεταγγίσουμε πολύ όμορφα αισθήματα σε σας, τους συμμαθητές μας στη Μαγνησία απλώνοντάς σας τα χέρια μας για να γίνουμε μια όμορφη παρέα απαλλαγμένη από το ψέμα που μπορεί να δηλητηριάσει το αύριο. Σας καλούμε να βάλετε στην καθημερινότητά σας τους ανθρώπους που δεν τους πληγώνει η «έλλειψη» περισσότερο από τη δική μας εγωιστική συμπεριφορά και την παράλογη αδιαφορία. Παίρνοντας κανείς το μολύβι στα χέρια αφήνει την ψυχή τους ελεύθερη να απελευθερωθεί οδηγώντας το νου σε άλλα μονοπάτια πιο καθαρά, πιο μαγικά και για αυτό πιο ενδιαφέροντα. Οι δισταγμοί της πρώτης ώρας γρήγορα θα μεταβληθούν σε πάθος, η χαρά θα διαδεχτεί τις φοβίες κι όλοι μαζί άνθρωποι με την ίδια ψυχή και μια καθαρή καρδιά θα χαράξουμε ένα νέο δρόμο. Σ’ αυτόν θα πορευτούμε με πυξίδα την καρδιά μας κόντρα σε ό,τι μας κρατάει δεμένους με ένα στείρο αρνητισμό.

Οι μαθητές του Γ2 του 10ου Γυμνασίου Βόλου