Το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης έχει σοβαρές και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις,τόσο σωματικές όσο και ψυχικές. Οι επιτπώσεις εξαρτώνται από την σοβαρότητα της κακοποίησης, την ηλικία του παιδιού και την συχνότητα της κακοποίησης.
Εμποδίζεται σοβαρά η σωματική, νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Επηρεάζεται η μνήμη, η σκέψη, ενώ εμφανίζουν θυμό, οργή, και επιθετική συμπεριφορά.
Τα παιδιά που κακοποιούνται παρουσιάζουν ανησυχία και φοβίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
Εμφανίζουν επίσης προβλήματα στο σχολείο και στην εργασία ως ενήλικες. Έχουν μειωμένη κοινωνικότητα, φοβούνται να δημιουργήσουν νέες σχέσεις ή να εμπιστευτούν άλλους, ενώ αυξάνεται η πιθανότητα να κακοποιήσουν τα δικά τους παιδιά.
Μέχρι σήμερα έμφαση δίνεται μόνο στη διάγνωση και θεραπεία, εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η πρόληψη του προβλήματος, με την ενημέρωση και προετοιμασία γονέων, με την κοινωνική υποστήριξη, και την έγκαιρη παρέμβαση.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται συντονισμός πολλών οργανισμών και φορέων και κυρίως της πολιτείας.
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ
5-05-2008