Την επέκταση της απαλλαγής καταβολής τελών διοδίων στα επιβατικά οχήματα των ατόμων με αναπηρίες, ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στα μέσα του Φεβρουαρίου.
Συγκεκριμένα, στις εφημερίδες δημοσιεύθηκε, η απαλλαγή της καταβολής τελών διοδίων στα επιβατικά οχήματα, που ανήκουν κατά πλήρη κυριότητα σε άτομα με αναπηρίες και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο από αυτά, προβλέπεται σε Κοινή Υπουργική Απόφαση, την οποία υπέγραψαν ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς και ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Νίκος Λέγκας.
Με την εν λόγω απόφαση τροποποιείται άλλη Κοινή Υπουργική Απόφαση από τις 15 Μαίου 2007, με την οποία επεκτεινόταν η απαλλαγή της καταβολής τελών διοδίων, βάσει της παρ. 1 του άρθρου 15 του Ν. 1647/1986, στα μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών, που όμως σύμφωνα με τις διαμαρτυρίες πολλών αναγνωστών η εφαρμογή της ήταν προβληματική και πολύ συχνά σε αρκετούς σταθμούς διοδίων δεν εφαρμοζόταν.
Στην δημοσίευση δεν γίνεται σαφές τι σημαίνει το «στα επιβατικά αυτοκίνητα που ανήκουν κατά πλήρη κυριότητα σε άτομα με αναπηρίες και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο από αυτά».
Είναι πολύ πιθανό η εν λόγω απόφαση να ισχύσει μόνο στους ανθρώπους που οι ίδιοι οδηγούν το «αναπηρικό» αυτοκίνητο.
Σε αυτή την περίπτωση η εν λόγω απόφαση ενδεχομένως να μην ισχύσει εάν το αυτοκίνητο οδηγείται από οδηγό (στην περίπτωση που ο δικαιούχος του αυτοκινήτου έχει κάποια σοβαρή τετραπληγία και να μπορεί να οδηγήσει αυτοκίνητο ή η τεχνολογία που θα έπρεπε να προστεθεί στο αυτοκίνητο έχει τεράστιο οικονομικό κόστος) και ενδεχομένως να μην ισχύσει σε αυτοκίνητα που οδηγούνται από συγγενικά πρόσωπα (τον/την σύζυγό, το γονιό) αφού τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα ανήκουν μεν κατά πλήρη κυριότητα σε άτομα με αναπηρίες όμως οι συνθήκες ζωής τους αναγκάζει να μη χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο από αυτά.
Εάν δηλαδή κάποιος άνθρωπος που ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας είναι ταυτοχρόνως και γονιός και το αυτοκίνητο κινηθεί στα διόδια για την άσκηση των γονικών καθηκόντων που σχετίζονται με την επιμέλεια των παιδιών του ζευγαριού από τον ικανό σωματικά γονιό τότε το πιο πιθανό είναι πως η συγκεκριμένη απόφαση δεν θα εφαρμοστεί για το συγκεκριμένο δρομολόγιο.
Για μια ακόμη φορά νομιμοποιείται το «αναπηρικό» και δεν νομιμοποιείται ο ιδιοκτήτης του που ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας.
Ο νομοθέτης δεν αντιλαμβάνεται τον πολίτη με αναπηρία με όλους τους ενδεχόμενους κοινωνικούς του ρόλους αλλά έχει μια μονοδιάστατη αντίληψη της αναπηρίας που απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα και την πλειοψηφία των ανθρώπων με αναπηρίες.
Κάποτε θα πρέπει να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση πως και οι Έλληνες με αναπηρίες έχουν αλλάξει και πως πλέον υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με αναπηρίες που έχουν κοινωνικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και άλλες υποχρεώσεις που καλό θα είναι να γίνονται αντιληπτές από τον νομοθέτη και να μπαίνει στον κόπο οι ρυθμίσεις που νομοθετεί να αντιλαμβάνονται τον πολίτη με αναπηρία ως φορέα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ Φεβρουάριος 2008.