Περισσότεροι από 1 εκατ. Έλληνες και Ελληνίδες εμπλέκονται σήμερα σε επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, ενώ επιπλέον 1 εκατομμύριο σχεδιάζει να ξεκινήσει δική του δουλειά εντός της επόμενης τριετίας, σύμφωνα με στοιχεία του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Τα στοιχεία δείχνουν ότι 1 στους 5 ξεκινάει δική του δουλειά επειδή δεν βρίσκει απασχόληση, αφού στην Ελλάδα οι μεγάλες και οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις είναι ελάχιστες, ενώ η βιομηχανία ύστερα από την αποβιομηχάνιση των τελευταίων τριάντα χρόνων είναι ανύπαρκτη.

Στη γλώσσα των αριθμών:

– 1,1 εκατ. άτομα στην Ελλάδα, σχεδόν το 16% του πληθυσμού, εμπλέκονται σε κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα.

– 965 χιλ. άτομα (το 14,2% του συνολικού πληθυσμού) δηλώνουν ότι σχεδιάζουν να ξεκινήσουν επιχειρηματική δράση εντός της επόμενης τριετίας.

– 180 χιλ. άτομα (2,7% του πληθυσμού) διέκοψαν τη δραστηριότητά τους.

– Πάνω από το 20% των προσπαθειών αποτελεί «επιχειρηματικότητα ανάγκης». Δηλαδή στράφηκαν στην επιχειρηματική δραστηριότητα λόγω έλλειψης άλλων δυνατοτήτων απασχόλησης.

– Η επιχειρηματικότητα είναι υπόθεση μεγαλύτερων ηλικιών. Η μέση ηλικία νέου επίδοξου επιχειρηματία είναι τα 38 έτη.

– Ο ένας στους δύο, το 54%, διαθέτει απλώς απολυτήριο λυκείου.

– Τέλος, οι μισοί νέοι επίδοξοι επιχειρηματίες ανήκουν στο ανώτερο (1/3) εισοδηματικό κλιμάκιο του ελληνικού πληθυσμού, που φανερώνει ότι το «επιχειρείν» απαιτεί σημαντικούς οικονομικούς πόρους.

Το «επιχειρείν» παραμένει κυρίως ανδρική υπόθεση σε όλο τον κόσμο. Όμως υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιτυχημένων επιχειρηματιών που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς ζουν κάτω από συνθήκες σοβαρών αναπηριών.

Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι ρόδινη, αλλά και δεν θα γίνει ποτέ ρόδινη εάν συνεχίσουμε τον κύκλο της απογοήτευσης και της γενικευμένης δυσαρέσκειας. Είναι γνωστό πως η Ελλάδα είναι δύσκολη όταν πρόκειται για ανθρώπους που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας, αφού στο σύνολό της είναι απροσπέλαστη και δεν είναι ορατή η αποκατάσταση της προσπελασιμότητας για τα προσεχή 100 χρόνια.

Παρόλα αυτά, χρειάζεται αισιοδοξία, γιατί χωρίς αισιοδοξία δεν μπορεί να υπάρξει προγραμματισμός για το μέλλον. Και χωρίς προγραμματισμό, το μέλλον θα συνεχίσει να είναι απροσπέλαστο, γιατί δεν θα υπάρξει ποτέ η δύναμη εκείνη που θα εξαναγκάσει τα εμπόδια να αρθούν.

Η αγορά είναι απέραντη, όπως απέραντες είναι και οι ανάγκες των καταναλωτών που περιμένουν τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα χρησιμοποιήσουν για να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες. Ενδεχομένως κάτω από κάποιες συνθήκες να υπάρχει ανταγωνισμός και ρίσκο. Όταν όμως πρόκειται για καινοτομίες που στόχο έχουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των καταναλωτών και των χρηστών, τότε η επιτυχία βρίσκεται πολύ κοντά και ο ανταγωνισμός και το ρίσκο είναι κοντά στο «ανύπαρκτα».

Οι τεχνολογίες είναι μεγάλος σύμμαχος για κάθε άνθρωπο με και χωρίς αναπηρία.

ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, Αύγουστος 2008.