Η επιστήμη και η αναπηρία, έχουν κοινή πορεία. Το σημερινό μας θέμα αυτό αποδεικνύει, από το Περιοδικό ΟτΠ (τ. Ιουλ – Αυγ 2008). Θα πάμε λοιπόν νοερά ως τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα, θα ασχοληθούμε, με μια εφεύρεση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια, που αφορά τους βαριά τετραπληγικούς.
Πρόκειται λοιπόν, για μια συσκευή, αποτελούμενη από ένα πολύ μικρό μαγνήτη, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει ενεργά, ώστε τα άτομα με τετραπληγία, να έχουν τη δυνατότητα, να μετακινούνται στο χώρο τους, με το ηλεκτρικό αναπηρικό τους αμαξίδιο ή πολύ δε περισσότερο να χειρίζονται Ηλεκτρονικό Υπολογιστή (π.χ. μετακίνηση κέρσορα κατά μήκος της οθόνης) και όλα αυτά μόνο με τις κινήσεις της γλώσσας, που διακρίνονται για την ακρίβεια και την ταχύτητά τους.
Ας δούμε τώρα πως επιτυγχάνεται αυτό, ο μαγνήτης στον οποίο αναφερόμαστε, έχει το μέγεθος, ενός σπόρου ρυζιού και τον εμφυτεύουν στο κάτω μέρος της γλώσσας. Μετά την εμφύτευση ο χρήστης, μπορεί να πράξει, επιτυχώς τα προαναφερόμενα, αφού πρώτα ένα σύστημα με μαγνητικούς αισθητήρες, τοποθετείται στο κεφάλι του ασθενούς, αναγνωρίζοντας τις κινήσεις της γλώσσας, για τις οποίες ενημερώνεται ένας υπολογιστής, που είναι τοποθετημένος, στο αναπηρικό αμαξίδιο ή τα ρούχα του χρήστη της συσκευής.
Μεταξύ άλλων, το μέλος της ομάδας των ερευνητών, του Ινστιτούτου για την εν λόγω συσκευή Maysam Ghovanloo, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια, εξηγεί: «Επιλέγουμε τη γλώσσα για να λειτουργήσει το σύστημα γιατί σε αντίθεση με τα χέρια και τα πόδια, τα οποία ελέγχονται από τον εγκέφαλο μέσω της σπονδυλικής στήλης, η γλώσσα συνδέεται απευθείας με τον εγκέφαλο μέσω ενός κρανιακού νεύρου που δεν επηρεάζεται ακόμα και μετά από βαριά κρανιακά ή σπονδυλικά τραύματα».
Συμπερασματικά λοιπόν, χαιρόμαστε για αυτή την ανακάλυψη, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, που μας γεμίζει αισιοδοξία και αυξάνει τις προσδοκίες, για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς αποκλεισμούς, για τους ανθρώπους που βιώνουν, κάποια βαριά μορφή αναπηρίας και όχι μόνο.
Για τη Στήλη Βασικώς Αμέτοχος
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΖΕΛΙΟΣ
Οκτώβριος 2008