Σοβαρά προβλήματα στη χορήγηση καθετήρων για διαλείποντες καθετηριασμούς έχουν προκύψει ύστερα από την δημοσίευση του νέου Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) που επαναφέρει την απαίτηση για προσκόμιση ουροδυναμικού ελέγχου μία φορά το έτος για όλους τους ασφαλισμένους που θέλουν να προμηθευθούν καθετήρες για διαλείποντες καθετηριασμούς από τον ΕΟΠΥΥ. Η κα Ραπίδη, για δεύτερη φορά, απευθύνει επιστολή προς το ΕΟΠΥΥ για να ενημερώσει το Δ.Σ. του ΕΟΠΥΥ με την ελπίδα πως θα ανασταλεί αυτή η απαίτηση για προσκόμιση ουροδυναμικού ελέγχου. Διαβάστε μέρος του περιεχομένου της επιστολής της κυρίας Ραπίδη προς τον ΕΟΠΥΥ:

Η σύγχρονη αντιμετώπιση των νευρογενών διαταραχών ούρησης, η απαλλαγή από τον μόνιμο διουρηθρικό καθετήρα και η χρήση διαλειπόντων καθετηριασμών της κύστεως, είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες βελτίωσης τόσο της ποιότητας ζωής όσο και της εξάλλειψης της 1ης αιτίας θανάτου από νεφρική ανεπάρκεια των ατόμων με τετραπληγία και παραπληγία.

Για περισσότερη ενημέρωση μπορείτε να διαβάσετε όλα τα κείμενα για τους ουροδυναμικούς ελέγχους όπως έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στο Disabled.GR.

Σε συνέχεια της επικοινωνίας μας σχετικά με την ταλαιπωρία ατόμων με νευρογενείς διαταραχές ούρησης που χρησιμοποιούν διαλείποντες καθετηριασμούς για την κένωση της ουροδόχου κύστεως και την προμήθεια του σχετικού αναλώσιμου υγειονομικού υλικού, έχω να σας ενημερώσω τα εξής:

Με ικανοποίηση διαπίστωσα ότι το αρχικό έγγραφο του ΕΟΠΥΥ, ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (Γ55/888/28-12-2011) που δημιούργησε μεγάλη ταλαιπωρία σε ασθενείς και ιατρούς όσον αφορά στα υλικά αυτοκαθετηριασμών διευκρινίστηκε προς την σωστή κατεύθυνση με την απόφαση του ΕΟΠΥΥ 133 (27/20-3-2012) «περί ουροδυναμικής μελέτης».

Δυστυχώς με λύπη μου πρέπει να πω ότι το σχετικό ΦΕΚ που ακολούθησε (1233/ 11-4-12) δημιουργεί μεγάλη σύγχυση εκ νέου, και πιο συγκεκριμένα στο σημείο περί αναλώσιμου υγειονομικού υλικού σελ. 19673 σχετικά με καθετήρες-ουροσυλλέκτες στο εδάφιο 2 αναφέρεται:

«Ειδικά για περιπτώσεις αισθητικής παραπληγίας, καλύπτεται δαπάνη για περιπεϊκούς καθετήρες μέχρι του ποσού των 300 € το μήνα, η οποία αντιστοιχεί κατ’ ελάχιστο σε 90 τεμάχια το μήνα καθετήρες και 90 τεμάχια το μήνα ουροσυλλέκτες. Επίσης για την ίδια περίπτωση παρέχονται υλικά αυτοκαθετηριασμού (υδρόφιλοι καθετήρες αυτοκαθετηριασμού με ουροσυλλέκτες), μέχρι του ποσού των 640 € το μήνα, σύμφωνα με γνωμάτευση ιατρού και την προσκόμιση (μια φορά κατ’ έτος) ουροδυναμικής μελέτης, από την οποία προκύπτει ο αριθμός κενώσεων της κύστης».

Τα ανωτέρω δημιουργούν ουσιαστικά ακύρωση της απόφασης του ΕΟΠΥΥ 133 (27/20-3-2012) «περί ουροδυναμικής μελέτης» διότι το θέμα της προσκόμισης ουροδυναμικής επανέρχεται αντί της τακτικής συστηματικής παρακολούθησης από εξειδικευμένο ιατρείο. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να επισημάνω ότι:

Η ουροδυναμική μελέτη: είναι μία από τις απολύτως απαραίτητες εξετάσεις που διενεργείται στα άτομα με νευρογενείς διαταραχές ούρησης. Είναι όμως μία επεμβατική εξέταση που το πότε θα διενεργηθεί είναι μία απόλυτα εξατομικευμένη απόφαση για κάθε ασθενή, καθώς και το πότε και εάν πρέπει να επαναληφθεί και σίγουρα δεν αποτελεί απόλυτη προϋπόθεση για την έναρξη προγράμματος διαλειπόντων καθετηριασμών.

Η αποδεδειγμένη συστηματική παρακολούθηση των ασθενών σε εξειδικευμένες δομές παροχής υπηρεσιών υγείας από εξειδικευμένους ιατρούς όχι απαραίτητα μόνο από μία ιατρική ειδικότητα αλλά από εξειδικευμένο ιατρό στις νευρογενείς διαταραχές ούρησης (ιατροί Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, εξειδικευμένοι νευρο-Ουρολόγοι, εξειδικευμένοι Νευρολόγοι) είναι η σημαντικότερη ασφαλιστική δικλίδα για την συνεχιζόμενη ανάγκη χρήσης των διαλειπόντων καθετηριασμών.

Ένα σημείο που επίσης θα ήθελα να θίξω είναι η αναφορά στην «αισθητική παραπληγία» που ειλικρινά δεν κατανοώ σε ποια ομάδα ασθενών αναφέρεται. Ο όρος «αισθητική παραπληγία» είναι κλινική εικόνα και μάλιστα κλινική εικόνα μιας ομάδας σπάνιων νοσολογικών καταστάσεων. Τα άτομα που κατά τεκμήριο έχουν σοβαρές νευρογενείς διαταραχές ούρησης και ενδεχομένως χρειάζονται τους διαλείποντες καθετηριασμούς είναι άτομα με:

1. βλάβη τραυματική ή παθολογική του νωτιαίου μυελού: άτομα από τροχαία και άλλους τραυματισμούς, άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, αγγειακές βλάβες νωτιαίου μυελού, συγγενείς βλάβες όπως μηνιγγομυελοκήλη, και άλλες παθήσεις που οδηγούν σε κλινική εικόνα πλήρους ή ατελούς παραπληγίας ή τετραπληγίας
2. βλάβη ιππουρίδας: κήλες μ.δ., όγκοι κ.λπ.
3. βλάβη περιφερικού νευρικού συστήματος που επηρεάζει νεύρωση της κύστεως και οδηγεί σε άτονο εξωστήρα και αδυναμία ούρησης όπως σε κάποιες περιπτώσεις Σ.Δ. ή μυογενούς βλάβης εξωστήρα.
4. βλάβη τραυματική ή παθολογική του εγκεφάλου που οδηγεί σε ψευδοδυσσυνέργεια όπως σε ορισμένες περιπτώσεις ν.Parkinson κ.ά.

Αγαπητό περιοδικό Αυτονομία, οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που ζούμε καθιστούν αναγκαία την λελογισμένη χρήση των κοινωνικών και ασφαλιστικών παροχών και προσωπικά κατανοώ κάθε προσπάθεια που γίνεται προς αυτή την κατεύθυνση, όμως πιστεύω ότι για την επίτευξη μιας λελογισμένης χρήσης ΔΕΝ είναι απαραίτητη η ταλαιπωρία των ασθενών. Απαραίτητη είναι η ειλικρινής διάθεση για συνεργασία των ειδικών ιατρών με τον ΕΟΠΥΥ, το Υπουργείο κ.λ.π. Προς αυτή την κατεύθυνση ήταν και η πρόσφατη επιστολή μου προς ΕΟΠΥΥ.

Χριστίνα-Αναστασία ΡΑΠΙΔΗ MD, PhD
ιατρός Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης
Διευθύντρια ΕΣΥ
Επ.Υπεύθυνη Μονάδος Νευρογενούς Κύστεως
Β’ Κλινική ΦΙΑπ, ΕΚΑ