Ανατρέπονται τα δεδομένα για τις τράπεζες ομφαλοπλακουντικού αίματος. Δεν περιέχονται βλαστοκύτταρα στο αίμα από τον ομφάλιο λώρο. Το συγκεκριμένο αίμα χρησιμοποιείται μόνο σε μεταμοσχεύσεις του αιμοποιητικού συστήματος. Μόλις μία στις 20.000 είναι η πιθανότητα να αξιοποιηθεί το αποθηκευμένο από πρόσωπο της οικογενείας δότη.

Μύθο αποτελεί η ενδοοικογενειακή αξιοποίηση αποθηκευμένου ομφαλοπλακουντικού αίματος σε τράπεζες. Σύμφωνα με όσα παρουσιάστηκαν χθες σε συζήτηση με θέμα «Αρχέγονα κύτταρα ομφάλιου λώρου, δυνατότητες και μύθοι», που διεξήχθη στο πλαίσιο του 13ου Πανελληνίου Συνεδρίου Εσωτερικής Παθολογίας, η χρησιμότητα του συγκεκριμένου αίματος είναι εξαιρετικά περιορισμένη προς όφελος οικογενειακό, αλλά αντίθετα βρίσκει σε πολύ υψηλό βαθμό εφαρμογή σε περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων μη συγγενικών προσώπων (αλλογενείς μεταμοσχεύσεις).
Με βάση τα στοιχεία που παρουσίασαν οι ιατροί Ε. Γουσέτης, Αικ. Σταυροπούλου και Ι. Δερβενούλας κατά τις ομιλίες τους, το ομφαλοπλακουντικό αίμα που συλλέγεται από εγκύους έχει μικρή στατιστική πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί (μόλις 1/20.000) σε περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων του αιμοποιητικού ιστού για τα άτομα της οικογένειας -δότη. Στον αντίποδα, η αξιοποίηση τους σε περιστατικά αλλογενών μεταμοσχεύσεων είναι πάρα πολύ συχνή. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο το έτος 2006 πραγματοποιήθηκαν 6.000 τέτοιου είδους μεταμοσχεύσεις.

Κερδοσκοπία

Ωστόσο, πέρα από τα παραπάνω, αίσθηση προκάλεσε η από κοινού σημείωση των τριών ομιλητών ότι σε αντίθεση με τα όσα ευαγγελίζονται τα ιδιωτικά μαιευτήρια, που λειτουργούν και ιδιωτικές τράπεζες, το συγκεκριμένης προέλευσης ανθρώπινο αίμα δεν περιέχει σε καμία περίπτωση βλαστοκύτταρα. «Το ομφάλιο αίμα περιέχει αιμοποιητικά στελεχιαία κύτταρα και όχι βλαστικά κύτταρα. Περιέχει αδιαφοροποίητα κύτταρα -προγόνους των ώριμων κύτταρων του ιστού του αίματος ικανά να αναπλάσουν τον ιστό και όχι κύτταρα πολυδύναμα που να μπορούν να διαφοροποιηθούν σε διαφορετικούς ιστούς του οργανισμού», τόνισε κατηγορηματικά ο παιδίατρος Ε. Γουσέτης, επιμελητής Β’ στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Τον κ. Γουσέτη συμπλήρωσε καθοριστικά ο αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Ι. Δερβένουλας, καυτηριάζοντας την αλόγιστη κερδοσκοπία που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα. Ο κ. Δερβένουλας έκανε λόγο για ουτοπικές, χωρίς αντίκρισμα, υποσχέσεις, από πλευράς ιδιωτικών συμφερόντων, καθώς όχι μόνον αποκρύπτουν από τους πελάτες τους την επιστημονική αλήθεια περί βλαστοκυττάρων, αλλά τους παραπλανούν εμφανίζοντας δεδομένα περί θεραπειών που δεν ανταποκρίνονται σε καμία περίπτωση στην πραγματικότητα. Σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ εκτιμάται, με βάση στοιχεία του υπουργείου Υγείας, ο ετήσιος τζίρος των τραπεζών ομφαλοπλακουντικού αίματος.
Με δεδομένο ότι οι γεννήσεις στα ιδιωτικά μαιευτήρια ανέρχονται ετησίως περίπου σε 85.000 και το κόστος κάθε λήψης δείγματος στα 2.000-2.500 ευρώ, οι εισπράξεις αγγίζουν το ιλιγγιώδες ποσό των 17 εκατ. ευρώ. Όταν μάλιστα το κόστος της επένδυσης για το στήσιμο μίας τέτοιας μονάδας φθάνει τα 2 εκατ. ευρώ, εύκολα αναλογίζεται κανείς το ύψος των κερδών τέτοιων «επιχειρήσεων». Καταλυτική παρέμβαση προς το τέλος της συνεδρίας πραγματοποίησε ο καθηγητής και εκ των προεδρευόντων του συνεδρίου ο κ. Ράπτης. Ο πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Μεταμοσχεύσεων έδωσε άλλη διάσταση στη συνομιλία. Συνόψισε πως η παραχώρηση δειγμάτων αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες και έναντι αυτού του τιμήματος είναι εντελώς ανώφελη.

Πιστοποίηση

Το σπουδαίο θέμα του πλαισίου λειτουργίας και της πιστοποίησης των τραπεζών αυτών έθεσε κατά την ομιλία της η κ. Αικ. Σταυροπούλου, διευθύντρια της Εθνικής Τράπεζας Ομφαλοπλακουντικού Αίματος που λειτουργεί στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Η κ. Σταυροπούλου, πρωτοπόρος στο χώρο και υπεύθυνη του Ανοσολογικού Τμήματος και Εθνικού Κέντρου Ιστοσυμβατότητας στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», υπογράμμισε την ανάγκη της διαπίστευσης της δημόσιας τράπεζας και την οικονομική της ενίσχυση από το ελληνικό κράτος για την εξέλιξη της, την ώρα που μετράει μόλις 450 αποθηκευμένες μονάδες (δείγματα). Ωστόσο, σημειώθηκε ότι η Εθνική Τράπεζα λειτουργεί με πολύ αυστηρά κριτήρια, όταν έχει επισημανθεί ότι οι αντίστοιχες ιδιωτικές δρουν διαφορετικά, αποσκοπώντας κυρίως στην απορρόφηση των επιδοτήσεων. «Οι Τράπεζες πρέπει να λειτουργούν ως κοινωφελείς οργανισμοί, σε συνεργασία με επίσης αναγνωρισμένα εργαστήρια», τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Σταυροπούλου, υπέρμαχος της ταχύτερης δυνατής παγκόσμιας δικτύωσης των κέντρων αυτών. Σημειώνουμε ότι η σχετική ντιρεκτίβα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ελέγχεται από το Συμβούλιο της Επικράτειας και απομένει να υπογραφεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η νέα νομολογία, πέρα από το καθεστώς λειτουργίας των μονάδων αυτών, θα διευθετεί και τη νομική και ηθική διάσταση του θέματος της ιδιωτικής χρήσης των μοσχευμάτων. Στη συζήτηση φιλοξενήθηκε και η αιματολόγος κ. Φοίφα, εκπροσωπώντας ιδιωτική κλινική που έχει οργανώσει τράπεζα ομφαλοπλακουντικού αίματος. Η ιατρός υπεραμύνθηκε της ωφελιμότητας δημιουργίας τέτοιων τραπεζών με ιδιωτική πρωτοβουλία, αποφεύγοντας όμως ταυτόχρονα να σχολιάσει την αδιαλλαξία και τη μη συνεργασία με τους δημόσιους φορείς που έχουν επιδείξει κατά καιρού δ οι διοικήσεις των κλινικών.

Πηγή: Metropolis,
Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007