Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι πολύ τυχερό: Ακόμη και αυτοί που «διαφωνούν» στην ουσία συμφωνούν με τις επιλογές και την τακτική του περιοδικού.
Προσφάτως, το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δέχθηκε κριτική επειδή φέρεται να υποστηρίζει κάποια κέντρα αποκατάστασης του εξωτερικού. Πραγματικά, το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ «υποστηρίζει» και «παίρνει γραμμή» από κάποιους υπεράνω υποψίας οργανισμούς όπως είναι η International Spinal Cord Medical Society, το Stoke Mandeville Hospital, το Craig Hospital κ.ο.κ.
Αυτή η «υποστήριξη» είναι αναπόφευκτη «συμμαχία επιβίωσης». Παντού σε όλα τα κράτη όλες οι σοβαρές οργανώσεις και όλα τα σοβαρά έντυπα κάνουν το ίδιο. Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν διαθέτει spinal specialists ούτε ερευνητικά ινστιτούτα. Συνεπώς φροντίζει να πληροφορείται για τις προδιαγραφές απευθείας από τους κατ’ εξοχήν ειδικούς και από τα αξιόπιστα έντυπα.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ ποτέ δεν αμφέβαλε για τις ελληνικές προσπάθειες, τις πρωτοβουλίες, τα προγράμματα και τα κέντρα αποκατάστασης της Ελλάδας. Αντιθέτως τις παρουσίαζε και τις προέβαλε πάντα με όρους αναπηρίας και όρους αποκατάστασης.
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ ποτέ δεν έγραψε πως τα ελληνικά νοσοκομεία είναι κακά. Όμως ποτέ δεν απέκρυψε και την αλήθεια: Την πραγματικότητα των ασυνήθιστα πολλών κατακλίσεων που των εξίσου πολλών επιπλοκών αντιμετωπίζουν πολλοί έλληνες αμέσως μετά την απόκτηση της παράλυσης.
Ας μη κρυβόμαστε: Η Ελλάδα έχει ασυνήθιστα λίγους ανθρώπους με κακώσεις νωτιαίου μυελού και ελάχιστους τετραπληγικούς. Δεν είναι κακό να παραδεχτούμε πως είναι μετρημένοι στα δάκτυλα των δύο χεριών οι εξαρτημένοι από αναπνευστικές συσκευές. Δεν είναι κακό να παραδεχθούμε πως ΠΟΛΛΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.
Ελληνικά κέντρα αποκατάστασης
Παρά τις δυσκολίες και την έλλειψη χρηματοδότησης από τα ασφαλιστικά ταμεία υπάρχουν κάποια κέντρα αποκατάστασης και στην Ελλάδα:
1) Η Ανάπλαση που είναι το πρώτο ιδιωτικό κέντρο αποκατάστασης που δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 1997.
2) Το Ιατρικό Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης που δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Φυσίατρο Αντώνη Υάκινθο.
3) Την Ανέλιξη που δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 2001 και αναπτύσσει ασυνήθιστα εντυπωσιακούς τρόπους επικοινωνίας που δείχνουν να σέβονται τον πελάτη με αναπηρία.
4) Το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο που είναι κανονικό νοσοκομείο εντός του οποίου λειτουργεί και Κλινική Αποκατάστασης που είναι πλήρως εξοπλισμένη και στελεχωμένη στα πρότυπα του εξωτερικού. Χωρίς να θεωρηθεί διαφήμιση πρέπει να αναφέρουμε πως το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο είναι εξοπλισμένο με 25 κρεβάτια και στρώματα HillRom τα οποία προορίζονται για την πρόληψη των κατακλίσεων.
Ζητήματα ορολογίας
Μέχρι σήμερα δεν έχει καθοριστεί ο όρος και η έννοια της αποκατάστασης ούτε έχει προσδιοριστεί ο τρόπος συγκρότησης ενός κέντρου ή ενός προγράμματος αποκατάστασης. Ο καθένας στην Ελλάδα είναι ότι δηλώσει και γι’ αυτό παρατηρούνται ακόμη και συνωνυμίες όπως λ.χ. τα δεκάδες Κέντρα Αποθεραπείας και Αποκατάστασης που δημιουργούνται κατά μήκος της Ελληνικής επικράτειας.
Η οικονομία της Αποκατάστασης
Τα ασφαλιστικά ταμεία αρνούνται να χρηματοδοτήσουν την αποκατάσταση που υλοποιείται στα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης. Για παράδειγμα, ενώ το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο χρεώνει 35.000 δρχ. το κρεβάτι για κάθε ημέρα νοσηλείας, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν καλύπτουν το ποσό μολονότι στο ΕΣΥ το κρεβάτι έχει τριπλάσιο κόστος και δεν είναι HillRom με αποτέλεσμα οι ασθενείς να παθαίνουν κατακλίσεις.
Εξωτερικοί ή εσωτερικοί «ασθενείς»;
Όλα τα (ιδιωτικά) κέντρα αποκατάστασης απευθύνουν τις υπηρεσίες τους σε εξωτερικούς ασθενείς εκτός από το Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο που είναι κανονικό νοσοκομείο και γι’ αυτό μπορεί να έχει και εσωτερικούς ασθενείς.
Ελληνική αποκατάσταση για Έλληνες;
Η αναπηρία και η ανικανότητα είναι εμπειρία οικουμενική. Συνεπώς οι τρόποι αποκατάστασης είναι οικουμενικοί. Υπάρχουν πολλές ελλείψεις, κακή νοοτροπία τόσο των «ασθενών» όσο και των «ειδικών». Οι σχέσεις μεταξύ «ασθενών» και «ειδικών» είναι βίαιες σχέσεις.
Από τη μία οι «ειδικοί» κατηγορούνται για υπεροψία. Από την άλλη οι «ασθενείς» κατηγορούνται για χαμηλό επίπεδο. Πρόκειται για έναν εμφύλιο πόλεμο που όλοι χάνουν.
Η αλήθεια είναι πιο απλή: Οι «ειδικοί» λειτουργούν στο πλαίσιο του επαγγέλματός τους. Αναπόφευκτα είναι συναισθηματικά αποστασιοποιημένοι. Από την άλλη οι «ασθενείς» βρίσκονται εμπρός από μια ολοκληρωτική καταστροφή του εαυτού τους και δεν αναγνωρίζουν σε κανένα το δικαίωμα της αποστασιοποίησης. Από εδώ ξεκινούν οι τριβές, η καθολική δυσπιστία και τα προβλήματα.
Για όσο η αποκατάσταση θεωρείται αποκλειστικά ιατρική υπόθεση θα γεννούνται προβλήματα και θα δημιουργούνται τριβές. Η αποκατάσταση, εκτός από ιατρική, είναι προσωπική, κοινωνική, οικονομική και πολιτική υπόθεση. Η ιατρική, η φυσικοθεραπεία, η εργοθεραπεία, η λογοθεραπεία είναι χρησιμότατες επιστήμες και μεθοδολογίες όμως είναι ανεπαρκείς και αποσπασματικές για να οδηγήσουν στην ολοκλήρωση της αποκατάστασης.
Χρειάζεται επιπλέον και συμβουλευτική ομοτίμων ή καλύτερα χρειάζεται μία αντεπίθεση ομοτίμων ώστε να αποκατασταθεί η επικοινωνία μεταξύ «ασθενών» και «ειδικών» και να καταστεί η αποκατάσταση προϊόν ειρηνικής διαπραγμάτευσης.
Αποκατάσταση της αποκατάστασης
Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ με τους 8.000 συνδρομητές κάθε δίμηνο και το www.disabled.gr με τους 22.000 επισκέπτες το μήνα δείχνουν έμπρακτα την αποδοτικότητα της συμβουλευτικής ομοτίμων. Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο lifting τόσο στα κέντρα αποκατάστασης όσο και στις επιχειρήσεις των ορθοπεδικών και των αναπηρικών ειδών για να εξυπηρετήσουν τις νέες ανάγκες των σύγχρονων ανθρώπων με αναπηρίες.