«Η Ασυμβίβαστη»
Συγγραφέας: Πηνελόπη Εμμανουήλ
Εκδότης: Αρσενίδης (2010), σελ. 168
Τον Οκτώβριο του 2010 πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου «Η Ασυμβίβαστη», του πρώτου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Εμμανουήλ, στην αίθουσα «Θάνος Κωτσόπουλος» του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Γαλατσίου. Πρόκειται για μια νουβέλα, γραμμένη με έναν απλό και λιτό τρόπο, μια αληθινή ιστορία για το πώς μπορεί μια γυναίκα να παλέψει για τους στόχους της μπροστά στα εμπόδια που υψώνονται συνεχώς μπροστά της.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, η ηρωίδα του βιβλίου γίνεται η αφορμή για την αποτύπωση του αγώνα που δίνει ο καθένας μας ξεχωριστά για την ελευθερία της αυτοδιάθεσης, αλλά και για μια ισότιμη θέση στο κοινωνικό περιβάλλον.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε:
«Η Μαριλένα είναι ασυμβίβαστη. Ένα κορίτσι που δεν θέλει να μπει σε καλούπια. Κυνηγά το όνειρό της: να σπουδάσει, να κάνει καριέρα και να είναι ελεύθερη. Παρά την ευφυΐα της και την εργατικότητά της θα συναντήσει πολλές ατυχίες στις επιδιώξεις της αυτές. Γιατί, παράλληλα, σαν όλες τις γυναίκες, θέλει δίπλα της έναν άντρα να την αγαπάει και να την επιθυμεί πραγματικά. Κυνηγάει και τα δυο της όνειρα με την ίδια ζέση.
Είναι νέα, ωραία, μορφωμένη, έξυπνη, λογική. Θα καταφέρει με όλα αυτά της τα προσόντα να συναντήσει το άλλο της μισό, έναν αληθινό σύντροφο;
Ο έρωτας της χτυπά την πόρτα κάμποσες φορές, αλλά τις περισσότερες φέρνει μαζί του τόσα εμπόδια και αντιξοότητες που μοιάζει να είναι μια αυταπάτη, μια ψεύτικη ελπίδα. Θα καταφέρει να επιμείνει, να αντέξει και να κερδίσει στο παιχνίδι της ζωής;»
Λίγα λόγια για την Πηνελόπη Εμμανουήλ:
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Γαλάτσι. Τελειώνοντας το λύκειο και τις Τεχνικές Επαγγελματικες Σχολές Ειδικής Αγωγής, όπου σπούδασε οδοντοτεχνική, έκανε και τα πρώτα της συγγραφικά βήματα, περνώντας δύο φόρες από τη Βουλή των Εφήβων με θέματα την ποικιλόμορφη παιδική εκμετάλλευση και την παιδική βία και εγκληματικότητα. Η Πηνελόπη Εμμανουήλ βιώνει η ίδια την εμπειρία της αναπηρίας και η «Ασυμβίβαστη» αποτελεί το πρώτο της μυθιστόρημα.
«Το ζωντανό ρομπότ»
Συγγραφέας: Ναννίνα Σακκά-Νικολακοπούλου
Εκδόσεις Πατάκη (2011), Εικονογράφος: Ίρις Σαμαρτζή
(για παιδιά 4-8 ετών)
Το βιβλίο «Το ζωντανό ρομπότ», που τιμήθηκε με το βραβείο «Πηνελόπης Μαξίμου» από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (2012), έχει ήρωα τον Δημήτρη, που έγινε ένα «ζωντανό ρομπότ» για τον ξάδελφό του που χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο. Αποφεύγοντας τον μελοδραματισμό, η συγγραφέας κατάφερε να δημιουργήσει μια πολύ γλυκιά ιστορία, περιγράφοντας ειλικρινείς και αυθεντικές πτυχές της αναπηρίας, μέσα από τα μάτια του Δημήτρη, ο οποίος αφηγείται την ιστορία, ακριβώς με τον τρόπο που μιλάει ένα παιδί. Ο Δημήτρης δεν βλέπει σαν εμπόδιο την αναπηρία του ξάδερφού του, αφού δεν τον εμποδίζει να παίζει, να γελά και να χαίρεται μαζί του!
Μπορεί ένας άνθρωπος να γίνει ρομπότ; Φαίνεται πως μπορεί, αν αγαπάει, αν βοηθάει κάποιον που τον χρειάζεται, αν είναι καλός φίλος και σύντροφος, αν γίνεται η δύναμη για κάποιον αδύνατο. Τότε, ναι, γίνεται ένα «ζωντανό ρομπότ».
Τί ξέρουμε για τη συγγραφέα…
Τελείωσε την Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία και την Αγγλική Φιλολογία στο Λονδίνο, και από το 1965 είναι δασκάλα στο Αρσάκειο και Διευθύντρια στο Δ’ Τοσίτσιο Δημοτικό Σχολείο. Παραδίδει σεμινάρια σε δασκάλους, οργανώνει αφιερώματα σε Έλληνες λογοτέχνες με τη συμμετοχή μαθητών, και διασκευάζει για το θέατρο έργα γνωστών Ελλήνων συγγραφέων παιδικής λογοτεχνίας.
Η ίδια λέει για τον εαυτό της: «Γεννήθηκα στο Χαλάνδρι στα δύσκολα χρόνια, στον πόλεμο του ’40. Ο πατέρας δάσκαλος. Η μάνα μύριζε γιασεμί. Η μια γιαγιά παραμυθού απ’ την Πελοπόννησο κι η άλλη Μικρασιάτισσα αλύγιστη στους ανέμους και στις θύελλες. Αυτές οι δυο μ’ έκαναν να γράφω τυλίγοντας στην αγκαλιά μου τον κόσμο. Λατρεύω τα ταξίδια και τις περιπέτειες. Έγινα δασκάλα γιατί ήθελα να έχω ήλιους τα μάτια των παιδιών. Στα παιδιά και στα χαμόγελά τους χρωστάω τη νιότη της ψυχής και το θαύμα να ελπίζω στο αύριο και στις καλύτερες μέρες.»