Όταν οι παροχές περικόπτονται, όταν τα ασφαλιστικά ταμεία περιόρισαν τις παροχές, όταν ο ΟΕΚ ανέστειλε τη χορήγηση των στεγαστικών δανείων και του επιδόματος ενοικίου, όταν η δεύτερη δόση του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης αυτοκαταργήθηκε, όταν το ΕΣΥ κατάρρευσε, τότε η βουλή αυξάνει τις παροχές στους βουλευτές με αναπηρίες.
Έτσι, με τον νέο κανονισμό της βουλής που ανακοινώθηκε στις 16 Ιουλίου 2010, ο πρόεδρος της βουλής επιφορτίζεται να μεριμνά για τις ανάγκες της διοικητικής και της υλικοτεχνικής υποστήριξης των βουλευτών που είναι τυφλοί ή κωφοί ή έχουν αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 80%.
Και όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο των αλλαγών του κανονισμού της βουλής, που σύμφωνα με τον πρόεδρο της βουλής έχει ως τίτλο την «αποκατάσταση της αξιοπιστίας του κοινοβουλίου».
Και βέβαια πρέπει ο πρόεδρος της βουλής να επιφορτιστεί με τη μέριμνα των αναγκών της διοικητικής και της υλικοτεχνικής υποστήριξης των βουλευτών με αναπηρίες, και μπράβο του που διαπίστωσε αυτό το έλλειμμα στην υποστήριξη των βουλευτών με αναπηρίες. Όμως για ποιο λόγο δεν διαπίστωσε το αντίστοιχο έλλειμμα στην υποστήριξη των άλλων πολιτών με αναπηρίες; Σε τί διαφέρουν οι αναπηρίες των βουλευτών από τις αναπηρίες του απλού και ανώνυμου λαού;
Μήπως οι αναπηρίες των βουλευτών προσμετρούνται διαφορετικά από τις αναπηρίες των άλλων πολιτών; Ή μήπως για μια ακόμη φορά οι βουλευτές με και χωρίς αναπηρίες δημιουργούν νέο κανονισμό, με στόχο την οργάνωση της χλιδής τους πέριξ και εντός του κοινοβουλίου τους;
Τί είδους διάκριση είναι αυτή; Από τη μια η θεσμοθέτηση νέων παροχών μόνο για τους βουλευτές που έχουν αναπηρίες, που όμως η διάκριση δεν επεκτείνεται και στους άλλους Έλληνες και Ελληνίδες που έχουν τις ίδιες ή περισσότερο σοβαρές αναπηρίες, και από την άλλη στους πολίτες με αναπηρίες δεν αναγνωρίζεται όχι μόνο «η διοικητική και η υλικοτεχνική υποστήριξη», αλλά ούτε καν το δικαίωμα στις απλές καθημερινές ανάγκες, ούτε ακόμη και αυτή η καταβολή των συντάξεων και των επιδομάτων που καθυστερούν – αφού προηγουμένως έχουν περικοπεί!
Τί είδους διάκριση είναι αυτή υπέρ των βουλευτών με αναπηρίες που χρηματοδοτείται από τις περικοπές στις παροχές όλων των άλλων πολιτών που στην πλειοψηφία τους έχουν πολύ σοβαρότερες αναπηρίες από τις αναπηρίες των βουλευτών;
Θα ήταν πιο αυθεντικό ο νέος κανονισμός της βουλής να μετονομάσει την βουλή, και από βουλή των Ελλήνων να μετονομαστεί σε «βουλή των βουλευτών» και μόνο των βουλευτών, αφού με τα χρήματα των Ελλήνων και των Ελληνίδων φορολογουμένων οργανώνουν το χλιδάτο τους περιβάλλον, τη στιγμή που έξω από το «κοινοβουλευτικό» τους βασίλειο οι άνθρωποι με σοβαρές αναπηρίες έχουν οδηγηθεί στην ολοκληρωτική τους εξαθλίωση με αποφάσεις που ψήφισαν οι βουλευτές.
Ν.Β., Ιούλιος 2010
Σπύρος Ζέγκος says
Mη τα βάλουμε με τον πρόεδρο της Βουλής που μεριμνά, ως οφείλει, να εκσυγχρονίσει τον κανονισμό της Βουλής, ώστε να λαμβάνει υπ’ όψιν την πραγματικότητα, ότι ζούμε σε κοινωνία που περιλαμβάνει και αναπήρους.
Εν προκειμένω αναπήρους βουλευτές.
Οτι αυτό , η ύπαρξη αναπήρων, ισχύει και εκτός Βουλής, σημαίνει ότι το κράτος, τα υπουργεία τους, οι οργανισμοί τους και τα Ταμεία τους είναι ακόμη αλλού…προσανατολισμένα, και όχι προς τους Ελληνες ραγιάδες που υποτίθεται ότι υπηρετούν, αλλά πρωτα προς τα αφεντικά, δεύτερον προς τα σκλαβάκια που παράγουν νόμους νυχθημερόν, και κυριότατα προς το κρατικό υπαλληλικό προσωπικό, που είναι ο δικός τους “λαός”.
Εννοώ, δηλαδή ότι σωστό είναι αυτό που κάνει ο κ πρόεδρος, αλλλά το ζήτημα είναι γιατί μόνον αυτός και γιατί μόνον γι’ αυτούς… Αφού το καταλάβαμε, αυτό είναι μεγάλη πρόοδος!
***
Αν το σύστημα που κυβερνά δεν βρεί διέξοδο από αυτή την τρελα όπου έχει παγιδευθεί, θα εκραγεί!
Εμείς άραγε θα κοιτάμε, ή θα βοηθάμε;
Και αν βοηθάμε, προς τα πού θα τείνει η βοήθεια, να εκραγεί το σύστημα ή να …διορθώσει τα εσφαλμένα;
***
Προσέξτε, κύριοι που κυβερνάτε τη χώρα , μη φτάσει η ώρα που ο πραγματικός λαός, (όχι οι γενίτσαροι που μαζεύετε στην κρατική υπηρεσία, να τρώνε τα αποφάγια σας, που και αυτά δεν τα δικαιούνται), προσέξτε μην έλθει η ώρα που ο λαός δεν θα έχει πια τίποτε πραγματικά να χάσει παρά τις αλυσίδες του, διότι δεν θα έχει πια διλήμματα και δισταγμό!Σας ξέρει ήδη, και η δίκαιη λύση που σεις δεν δίνετε, σχηματίζεται …από μόνη της!