Οι καλλιτέχνες μπορεί όντως να έχουν πιο δραστήρια ερωτική ζωή απ’ όλους εμάς – και αυτό ενδεχομένως σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας, που είναι κοινό μεταξύ τους.
Σε μία μελέτη με 425 ενήλικες Βρετανούς, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ διαπίστωσαν ότι οι ποιητές και οι ασχολούμενοι με τις Πλαστικές Τέχνες γενικώς είχαν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους απ’ όσους οι εθελοντές που δεν ήσαν καλλιτέχνες ή ασχολούνταν ερασιτεχνικά με τις Καλές Τέχνες.
Περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι μία διάσταση της προσωπικότητας – η τάση προς τις «ασυνήθιστες» σκέψεις και αντιλήψεις – σχετιζόταν τόσο με την δημιουργικότητα, όσο και με την ερωτική επιτυχία.
Η τάση αυτή ανευρίσκεται και στους πάσχοντες από σχιζοφρένεια και ο συνδυασμός αυτού του γεγονότος με τα ευρήματα της μελέτης μπορεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, να εξηγεί γιατί η σχιζοφρένεια δεν έχει εξαλειφθεί από το γονιδίωμα του ανθρώπου, αλλά εξακολουθεί να εμφανίζεται – συχνά στα μέλη της ίδιας οικογένειας.
Η θεωρία των ερευνητών είναι ότι όταν η τάση προς τις «ασυνήθιστες» σκέψεις και αντιλήψεις δεν αποτελεί τμήμα μιας ψυχικής νόσου, μπορεί να παρέχει οφέλη – όπως στην περίπτωση που ανέδειξε η νέα μελέτη, κατά την οποία η τάση αυτή οξύνει την δημιουργικότητα, παρέχοντας ένα πλεονέκτημα στο θέμα της εξεύρεσης συντρόφου.
Τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Proceedings» της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας, πραγματοποίησαν οι ψυχολόγοι δρ Ντάνιελ Νέττλ και δρ Έλεν Κήνοου.
Οι καλλιτέχνες, από τους ποιητές του 18ου αιώνα έως τους μουσικούς του 21ου αιώνα, έχουν κερδίσει επάξια την φήμη ότι διάγουν πολυάσχολη ερωτική ζωή. «Έως τώρα, όμως, δεν είχε γίνει κάποια συστηματική σύγκριση που να τεκμηριώνει το φαινόμενο», εξήγησε ο δρ Νέττλ. «Αντιθέτως, είχαν γίνει μελέτες που απεδείκνυαν ότι οι εξαιρετικά δημιουργικοί άνθρωποι έχουν υψηλότερα από τον μέσο όρο ποσοστά σχιζοφρένειας στην οικογένειά τους, καθώς και ότι οι ίδιοι έχουν μια οξυμένη τάση προς τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που ταιριάζουν στην σχιζοφρένεια».
Η σχιζοφρένεια έχει ισχυρή γενετική βάση και, επειδή οι πάσχοντες έχουν γενικώς κακή υγεία και λιγοστές πιθανότητες να τεκνοποιήσουν, η φυσική επιλογή θα έπρεπε να την έχει εξαφανίσει από το ανθρώπινο γονιδίωμα.
Αυτό, όμως, δεν συνέβη. Και πολλοί επιστήμονες εικάζουν ότι η σχέση μεταξύ των σχιζοφρενικών χαρακτηριστικών με την δημιουργικότητα, θα μπορούσε να αποτελεί έναν λόγο για την διατήρησή της.
Στη νέα μελέτη, οι συμμετέχοντες αποκάλυψαν τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων που είχαν ως ενήλικες και απάντησαν σε ερωτήσεις οι οποίες αξιολογούσαν τέσσερις σχετιζόμενες με την σχιζοφρένεια διαστάσεις της προσωπικότητας. Η μία από αυτές ήταν η τάση προς τις «ασυνήθιστες εμπειρίες», οι οποίες ορίζονται ως μη τυπικές σκέψεις ή αντιλήψεις – ή ως «μαγική σκέψη».
Το χαρακτηριστικό αυτό, αποκάλυψε η μελέτη, ήταν πιο συχνό στους γνήσιους καλλιτέχνες, ενώ όσοι εθελοντές είχαν τις περισσότερες «ασυνήθιστες εμπειρίες» είχαν και τους περισσότερους ερωτικούς συντρόφους.
«Τα ευρήματα αυτά», τόνισε ο δρ Νέττλ, «υποδηλώνουν ότι οι ασυνήθιστες σκέψεις και αντιλήψεις, όταν λειτουργούν σε έναν υγιή άνθρωπο, οξύνουν την δημιουργικότητά του και αυτή με τη σειρά της κάνει τον άνθρωπο αυτό πιο ελκυστικό».
Αυτό οφείλεται στο ότι «οι επιτυχημένα δημιουργικοί άνθρωποι εκπέμπουν ασυναίσθητα το σήμα ότι έχουν ασυνήθιστες νοητικές ικανότητες, οι οποίες μπορεί να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των άλλων, ενώ είναι πιθανόν να περνούν και στους απογόνους τους», εξήγησε.
Ωστόσο, όταν οι «ασυνήθιστες εμπειρίες» συνδυάζονται με άλλα χαρακτηριστικά, όπως οι αποδιοργανωμένες σκέψεις, τα προβλήματα συγκεντρώσεως και η κοινωνική απομόνωση, μπορεί να καταστήσουν έναν άνθρωπο ευάλωτο στην σχιζοφρένεια. Στην προκειμένη μελέτη, αυτά τα πρόσθετα χαρακτηριστικά είτε ήσαν άσχετα με την δημιουργικότητα και την σεξουαλική δραστηριότητα, είτε υπονόμευαν και τα δύο.
ΠΗΓΗ: Reuters, Proceedings of the Royal Society (November 2005)