Στην πρώτη κλινική μελέτη τέτοιου είδους στη Βόρεια Αμερική, οι γυναίκες με ακράτεια ούρων υποβλήθηκαν σε θεραπεία με εγχύσεις βλαστοκυττάρων που παρήχθησαν από μυς, προκειμένου να δυναμώσουν τους ελαττωματικούς σφιγκτήρες μυς που ήταν υπεύθυνοι γι’αυτή την κατάσταση.
Τα αποτελέσματα της μελέτης, που διεξήχθει από ερευνητές στο University of Pittsburgh School of Medicine και στο Sunnybrook Health Sciences Centre στο Toronto, έδειξαν πως η προσέγγιση αυτή είναι ασφαλής, βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών και μπορεί να αναδειχθεί σε μια αποτελεσματική θεραπεία για την ακράτεια ούρων. Τα ευρήματα της μελέτης θα παρουσιαστούν στη σύνοδο των εμπειρογνωμόνων στην ετήσια συνεδρίαση της American Urological Association (AUA) στην Atlanta, και θα δημοσιευθούν στο abstract 1185 των AUA πρακτικών.
«Η τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί η βέλτιστη αποτελεσματικότητα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, αλλά είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχει παρουσιάσει αυτή η μελέτη», λέει ο βασικός ανακριτής ερευνών Lesley Carr, M.D, ουρολόγος στο Sunnybrook Health Sciences Centre και βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Toronto. «Διαθέτουμε τώρα τα προκαταρκτικά αποδεικτικά στοιχεία για το ότι τα βλαστοκύτταρα είναι ασφαλή να χρησιμοποιηθούν, και φαίνεται πως βελτιώνουν τη γυναικεία ακράτεια ούρων.»
Προηγούμενες μελέτες στο University of Pittsburgh School of Medicine σε πειραματόζωα με ακράτεια ούρων, έδειξαν ότι η έγχυση βλαστοκυττάρων στους ουρηθρικούς μυς αυξάνει την πίεση στα σημεία διαρροής, οδηγώντας στην αποκατάσταση των ελαττωματικών μυών. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών αποτέλεσαν τη βάση για την κλινική δοκιμή.
«Τα προκαταρκτικά συμπεράσματά μας σε αυτήν την κλινική δοκιμή είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά, λαμβάνοντας υπόψη ότι 13 εκατομμύρια άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, αντιμετωπίζουν ακράτεια ούρων στις Ηνωμένες Πολιτείες», λέει ο Michael B. Chancellor, M.D., ο κύριος συντάκτης της έρευνας και καθηγητής Ουρολογίας και Γυναικολογίας στο University of Pittsburgh School of Medicine. «Δείχνουμε για πρώτη φορά ότι είμαστε σε θέση να προσφέρουμε στους ανθρώπους με ακράτεια ούρων μια μακροπρόθεσμη και ελάχιστα παρεμβατική θεραπεία.»
Στη μελέτη, οι ερευνητές έκαναν βιοψία στον ιστό σκελετικών μυών από επτά γυναίκες ασθενείς, και απομόνωσαν και επέκτειναν τα βλαστοκύτταρα του ιστού σε καλλιέργειες. Σε δεύτερη φάση, οι ασθενείς έλαβαν εγχύσεις των βλαστοκυττάρων που προήλθαν από τους μυς, στην περιοχή που περιβάλλει την ουρήθρα. Κάθε ασθενής έλαβε ίση δόση από εγχύσεις βλαστοκυττάρων, μέσω τριών διαφορετικών τεχνικών έγχυσης – μια διουρηθρική έγχυση με βελόνα 8mm ή 10mm, ή μια περιουρηθρική έγχυση.
Πέντε από τις επτά γυναίκες που συμμετείχαν στην εν λόγω μελέτη παρουσίασαν βελτίωση στον έλεγχο της κύστης και στην ποιότητα ζωής τους χωρίς σοβαρά βραχυ- ή μακροπρόθεσμα δυσμενή αποτελέσματα. Αυτές οι βελτιώσεις παρατηρήθηκαν τόσο με τις εγχύσεις με βελόνες των 10mm, όσο και με τις περιουρηθρικές εγχύσεις, που επέτρεψαν στους ερευνητές να εγχύσουν τα βλαστοκύτταρα κοντά στον ελαττωματικό σφιγκτήρα μυ. Η βελόνα των 8mm δεν ήταν ικανή να εγχύσει τα βλαστοκύτταρα αρκετά βαθιά στον ιστό ώστε να φθάσουν στον σφιγκτήρα.
Μια ακόλουθη πολύπλευρη μελέτη που πρόκειται να προωθηθεί αυτό το καλοκαίρι θα επιτρέψει στους ερευνητές να καθορίσουν τη βέλτιστη δόση των βλαστοκυττάρων των μυών που απαιτούνται για να θεραπευθεί αποτελεσματικά η ακράτεια ούρων.
Οι γυναίκες με ακράτεια ούρων χάνουν ακούσια ούρα κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που ασκούν πίεση στην ουροδόχο κύστη, όπως το τρέξιμο, το βήξιμο, το φτέρνισμα ή το γέλιο. Η ακράτεια ούρων προκαλείται από τον τοκετό, την εμμηνόπαυση ή την χειρουργική επέμβαση στην πύελο, και συχνότερα εντοπίζεται στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της μέσης ηλικίας.
Από Clare Collins, University of Pittsburgh Medical Center.
22-5-2006
Απόδοση: Άννα Ευαγγελινού, anna@disabled.gr