Μπήκε στην ζωή μας με στόχο την βελτίωση των ερωτικών μας επιδόσεων. Σήμερα αποδεικνύεται περίτρανα, πως η επιστήμη ανοίγει νέους δρόμους και σπάει τα taboo. Αναφέρομαι σε ένα πολύ γνωστό σε όλους μας διεγερτικό χάπι, το όποιο πλέον έδωσε ελπίδα ζωής, σε ένα πρόωρο βρέφος 677 γραμμαρίων στην Βρετανία.

Το περιστατικό έχει ως εξής: Ο Λούις Γκούντφελοου γεννήθηκε τον Αύγουστο του 2006 στον έκτο μήνα της κύησης, και ένας από τους πνεύμονές του είχε σταματήσει να λειτουργεί. Η ομάδα των γιατρών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών του θεραπευτηρίου Royal Victoria της πόλης Νιούκασλ της Βρετανίας δοκίμασε τη σιλδεναφίλη και ο Λούις πριν από λίγες ημέρες πήγε σπίτι με τους γονείς του.

«Το πρόβλημα που παρατηρούμε στα πρόωρα μωρά με τις αναπνευστικές δυσκολίες είναι ότι, ενώ μπορούμε να χορηγήσουμε οξυγόνο στους πνεύμονές τους για να τα βοηθήσουμε, δεν υπάρχει αρκετό αίμα στις περιοχές των πνευμόνων που θα μεταφέρει το οξυγόνο στον οργανισμό», εξηγεί ο Αλαν Φέντον, νεογνολόγος στο θεραπευτήριο, και προσθέτει: «Η σιλδεναφίλη άνοιξε τα αγγεία του αίματος τα οποία, με τη σειρά τους, κατάφεραν να παγιδεύσουν το οξυγόνο και να το μεταφέρουν σε όλο τον οργανισμό».

Με αφορμή την είδηση συνειδητοποίησα πως όχι μόνο δεν πρέπει να μείνει εδώ η επιστημονική έρευνα, αλλά να παγιωθεί και να εξελιχθεί. Έτσι μόνο, τα οποιαδήποτε φαρμακευτικά σκευάσματα, της οικογένειας των διεγερτικών, θα είναι σε θέση να δώσουν ελπίδα σε περισσότερα πρόωρα νεογνά. Με απώτερο στόχο τη βελτίωση, την πλήρη ίαση, και την ελαχιστοποίηση των περιστατικών, που οδηγούν στην αναπηρία, εκ γενετής.

Θέλω δε να συμπληρώσω, κλείνοντας το άρθρο μου, πως το ως άνω περιστατικό είναι μεμονώμενο αλλά ελπιδοφόρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει, πως όλες οι μορφές αναπηρίας θεραπεύονται με την σινδεναφίλη, γι΄ αυτό θα συνιστούσα σύνεση και ηρεμία από το κοινό, διαβάζοντας το άρθρο μου μέχρι περαιτέρω εξελίξεων.

ΒΑΣΙΚΩΣ…@ΜΕΤΟΧΟΣ
1/3/2007