Μετά από μια δεκαετία παράλυσης, ο Hong Cheng-chin και η σύζυγός του, Hsieh Mei-yun, σχεδόν εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια απόκτησης παιδιών.

Ωστόσο, τον περασμένο χρόνο, με τη βοήθεια της αναπαραγωγικής τεχνολογίας, παρεχόμενης από το Εθνικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ταϊβάν, το ζευγάρι – που είναι και οι δυο ανάπηροι και περιορισμένοι στη χρήση αναπηρικών αμαξιδίων- απέκτησαν ένα κοριτσάκι, αποτελώντας το πρώτο ζευγάρι με αναπηρία σε εθνικό επίπεδο που έφερε στον κόσμο παιδί.

Οι γιατροί στο Εθνικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ταϊβάν, πραγματοποίησαν μια in vitro (μέσα στο εργαστήριο) γονιμοποίηση, ως εναλλακτική λύση στα προβλήματα γονιμότητας που αντιμετώπιζε ο Hong. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, όπως είπαν οι γιατροί, ήταν η συλλογή σπέρματος από τον σύζυγο που είχε παραπληγία. Το ζευγάρι είναι ικανό να συνευρίσκεται, αλλά ο Hong δεν μπορεί να εκσπερματίσει.

«Οι κακώσεις νωτιαίου μυελού σε ενήλικες άντρες συχνά οδηγούν σε δυσλειτουργία ανύψωσης ή δυσκολία εκσπερμάτισης», είπε η Wang Yen-ho, γιατρός στο NTU Νοσοκομείο.

«Αντίθετα με τις γυναίκες, οι οποίες είναι σε θέση να επαναλάβουν την παραγωγή ωαρίου τρεις ή έξι μήνες μετά από μια κάκωση νωτιαίου μυελού, το 76% των αντρών που είναι παράλυτοι δεν μπορούν να παράγουν σπέρμα κατά την ώρα της συνεύρεσης», είπε η Wang.
Για να γίνει η λήψη υγρού εκσπερμάτωσης από τον Hong, η Wang εφάρμοσε μια σειρά σύντομων, χαμηλής έντασης παλμών στα νεύρα της λεκάνης του Hong, οι οποίοι προκάλεσαν την παραγωγή σπέρματος. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο αυτή, που ονομάζεται «ηλεκτροεκσπερμάτιση», οι γιατροί επιτυχώς συγκέντρωσαν 0.4 cc του υγρού.

Έπειτα, οι γυναικολόγοι εισήγαγαν το εξαγόμενο σπέρμα στο ωάριο της Hsieh και τοποθέτησαν το γονιμοποιημένο έμβρυο στη μήτρα της.

«Πραγματοποιήσαμε ενδοκυττοπλασματική έγχυση του σπέρματος, ώστε να μπει κατευθείαν στο ωάριο», είπε ο Chen Shee-uan γυναικολόγος στο NTU Νοσοκομείο, που βοήθησε το ζευγάρι να συλλάβει.

«Στην περίπτωση που το σπέρμα παρουσιάζει πρόβλημα διείσδυσης στο έμβρυο, η μέθοδος αυτή έχει ως αποτέλεσμα επιτυχημένα ποσοστά γονιμοποίησης, ίσα ή υψηλότερα από το κανονικό», είπε ο Chen.

Την περασμένη δεκαετία, 14 ζευγάρια όπου ο άντρας ήταν παράλυτος, είχαν χρησιμοποιήσει αυτή την αναπαραγωγική τεχνολογία για να αυξήσουν τις πιθανότητες σύλληψης. Δώδεκα από τα δεκατέσσερα ζευγάρια το πέτυχαν.

Αυτό το ζευγάρι, εντούτοις, θα είναι το πρώτο σε εθνικό επίπεδο, που και ο άντρας και η γυναίκα ήταν παράλυτοι, και επιτυχώς έφεραν παιδί στη ζωή. Η περίπτωσή τους θα δημοσιευτεί στο US ιατρικό περιοδικό, το Αρχείο Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, σύμφωνα με τον Chen.

Για την Hsieh, η απόκτηση παιδιού ήταν ένα όνειρο που η ίδια περίμενε για πολύ καιρό.

«Μετά το ατύχημα, νόμιζα πως δεν θα είχα ποτέ την ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρό μου για απόκτηση οικογένειας», είπε.

Η Hsieh έμεινε παράλυτη πέφτοντας από το διαμέρισμά της, όταν ήταν 24 χρόνων. Ακόμη και όταν γνώρισε τον άντρα της, ο οποίος επίσης έμεινε παράλυτος στην ηλικία των 24 ετών, η Hsieh πίστευε πως ένα ζευγάρι σε αναπηρικό καροτσάκι δεν θα είχε ποτέ την εμπειρία-ευλογία της απόκτησης και ανατροφής παιδιών.

Πέντε χρόνια μετά τον γάμο, οι Hongs αποφάσισαν να δοκιμάσουν την τεχνητή γονιμοποίηση στο NTU Νοσκομείο. Τώρα, το μωρό τους είναι 11 μηνών.

«Συνειδητοποιήσαμε πως οι άνθρωποι σε αναπηρικό αμαξίδιο έχουν πολλά κοινά με τους υγιείς, φυσιολογικούς ανθρώπους. Μπορούμε ακόμη να ζήσουμε τις ζωές μας με τον τρόπο που εμείς θέλουμε», είπε ο Hong.

Wang Hsiao-wen,
“The Taipei Times”, Πέμπτη, 10 Μαρτίου, 2004.

Μετάφραση: Άννα Κουλικούρδη, Βιβλιοθηκονόμος-Αρχειονόμος,
akou@ait.edu.gr