Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αντώνη Καρακούση που δημοσιεύθηκε στο tovima.gr (τον Φεβρουάριο) και το οποίο αναδημοσιεύσουμε ατόφιο, για να μην χαθεί τίποτα από τη ροή των στοιχείων που παραθέτει και που βοηθούν τον κάθε αναγνώστη να διαπιστώσει πώς η Ελλάδα έχει καταφέρει να τα κάνει όλα δύσκολα, πρόχειρα, τσαπατσούλικα. Κυρίως στην Υγεία.
«Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Για την Υγεία ξοδεύουμε κάθε χρόνο σχεδόν το 10% του ετήσιου ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος. Θεωρούμαστε από τους πρωταθλητές δαπανών Υγείας στις χώρες του ΟΟΣΑ, χωρίς να έχουμε και την καλύτερη Υγεία.
Παρά τα τόσα έξοδα, δεν ξέρουμε πώς τα ξοδεύουμε και τί αποτέλεσμα έχουμε. Στατιστικά της Υγείας δεν υπάρχουν, παρά μόνο μια «μαύρη τρύπα» υπερδαπανών, για την οποία ελάχιστα γνωρίζουμε.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το 50% της υπεραύξησης του δημόσιου χρέους τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα ακριβώς της σπατάλης στον τομέα της Υγείας.
Ακόμη, γνωρίζουμε ότι η χώρα διαθέτει περίπου 72.000 γιατρούς, πράγμα που σημαίνει ότι αντιστοιχεί ένας γιατρός σε 150 πολίτες.
Στην Αττική τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η αναλογία αυτή μικραίνει ακόμη περισσότερο και ένας γιατρός αντιστοιχεί σε 130 πολίτες. Η σχέση αυτή είναι από τις καλύτερες στον κόσμο.
Ωστόσο δεν έχουμε και την καλύτερη κατανομή ειδικοτήτων.
Σε αυτό το πλήθος των γιατρών σε μια χώρα όπου θερίζει ο καρκίνος έχουμε μόλις 150 ογκολόγους και 1.300 ουρολόγους, ενώ διατηρούμε πνευμονολόγους όσους και η Γερμανία.
Αλλά και πέραν αυτών, δεν διαθέτουμε στοιχεία για την επίδοση του ιατρικού προσωπικού.
Πόσοι εισέρχονται στα νοσοκομεία, πόσοι θεραπεύονται, πόσοι επανέρχονται σε αυτά επειδή είχαν επιπλοκές ή απλώς δεν θεραπεύθηκαν, δεν γνωρίζουμε.
Τα νοσοκομεία δεν διαθέτουν θεραπευτικά πρωτόκολλα, οι θεραπείες εφαρμόζονται κατά το δοκούν, κατά την εκτίμηση των γιατρών- κάθε ασθενής είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, αντιτείνουν οι γιατροί-, αλλά και πάλι στοιχεία δεν έχουμε, δεν ξέρουμε τί πετυχαίνει και τί όχι.
Όλο το σύστημα ορίζεται από έναν απίστευτο ανορθολογισμό, που μάλλον υπηρετεί τις ανάγκες του πληθωρισμού των γιατρών παρά την υγεία των πολιτών. Η αναστάτωση που προκλήθηκε τελευταία στον τομέα της Υγείας, όλη αυτή η εξελισσόμενη σύγκρουση, προσφέρει ωστόσο μια ευκαιρία. Να ξαναμετρηθούν τα πράγματα και να ξανασχεδιασθούν. Να μπουν σε μια σειρά, να γίνουν όλα ηλεκτρονικά, να ξέρουμε ποιος κάνει τί, να γνωρίζουμε πόσα ξοδεύουμε και γιατί, και βεβαίως να καταγράφουμε τα αποτελέσματα.Να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν οι θεραπείες πέτυχαν, αν απέτυχαν, αν οι ασθενείς θεραπεύθηκαν ή όχι, αν υπήρξαν λάθη και ποια, να βάλουμε επιτέλους μια τάξη σε αυτόν τον τόσο πολυέξοδο τομέα, ο οποίος επί πενήντα χρόνια ταλαιπωρεί αφάνταστα τον ελληνικό λαό. Οι νέες τεχνολογίες προσφέρουν πλέον άπειρες δυνατότητες. Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση είναι μια αρχή. Αντίστοιχη εφαρμογή μπορεί να γίνει στα νοσοκομεία και να επεκταθεί σε όλες τις δραστηριότητες του πολύπαθου τομέα της Υγείας. Μόνο έτσι ο τομέας θα εξυγιανθεί και οι πολίτες θα μπορούν να απολαύσουν υπηρεσίες αντίστοιχες των πόρων που ξοδεύονται.»
Αντώνης Καρακούσης, www.tovima.gr
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011