Ανακύκλωση Υπολογιστών: Μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία ανακύκλωσης υπολογιστών έχει προκύψει στην Ελλάδα. Πρόκειται για ανακύκλωση παλαιάς τεχνολογίας ηλεκτρονικών υπολογιστών που γίνεται από το φυσικοθεραπευτή Άγγελο Σιμεωνίδη.
Οι προσπάθειες ξεκινούν από τις Σέρρες όμως διακινούνται ανακυκλωμένοι υπολογιστές σε όλη την Ελλάδα.
Οι υπολογιστές που ανακυκλώνονται είναι αυθεντικοί IBM και COMPAQ, 486, 586 (Pentium) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μεγάλη ευκολία σε όλες τις συνηθισμένες εφαρμογές αλλά και στο internet. Οι τιμές των υπολογιστών είναι πολύ λογικές. Ένα ολόκληρο σύστημα κοστίζει όσο μία σχετικά καλή οθόνη.
Τα μηχανήματα που ανακυκλώνονται είναι πραγματικά «σταθερά» αξιοσημείωτο πιο σταθερά από ότι τα αντίστοιχα συμβατά.
Οι ανακυκλωμένοι υπολογιστές αποτελούν μία καλή λύση για όσους θέλουν ένα σταθερό υπολογιστή που να δουλεύει τόσο τα συνηθισμένα προγράμματα όσο και στο internet. Από δοκιμές που έχει κάνει το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ οι υπολογιστές αυτοί φάνηκαν πολύ σταθεροί με Windows 98, Office 2000 αλλά και όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι πιο απαιτητικοί χρήστες του internet.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με τον Άγγελο Σιμεωνίδη, Βενιζέλου 26, 621121 Σέρρες και στο τηλέφωνο 0321-56525.
Kyros Care
Μία νέα εταιρεία προϊόντων αποκατάστασης μας προέκυψε που εμπορεύεται κάποια μοναδικά προϊόντα που δεν διατίθεται ακόμη στην Ελλάδα.
Η εταιρεία ονομάζεται Kyros Care και διαθέτει διάφορα αξεσουάρ για δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους που θέλουν να αποκαταστήσουν τις συνθήκες αξιοπρεπούς υποδοχής των επισκεπτών με αναπηρίες.
Η εταιρεία διαθέτει δύο συστήματα καθαρισμού τροχών αναπηρικών καθισμάτων που είναι απαραίτητα για κάθε δημόσιο χώρο.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Kyros Care, Σωκράτους 41 Καλλιθέα, τηλ. 9598607 και Fax 9524506.
Προσπελασιμότητα Ξενοδοχείων
Κάτι που λησμόνησε ο εφευρέτης της Ελληνικής εκδοχής της προσπελασιμότητας είναι οι διαστάσεις των αναπηρικών καθισμάτων όλων των τύπων που λογικά χρησιμοποιούνται μέσα σε ένα ξενοδοχείο.
Αυτά τα καθίσματα είναι είτε ηλεκτροκίνητα είτε χειροκίνητα είτε καθίσματα μπάνιου.
Δυστυχώς πολλά σεσημασμένα ως προσπελάσιμα ξενοδοχεία είναι απροσπέλαστα είτε στα ηλεκτροκίνητα αναπηρικά καθίσματα είτε στα καθίσματα μπάνιου. Ιδιαιτέρως μεγάλες ελλείψεις στην προσπελασιμότητα προκύπτουν μέσα στο μπάνιο και στην ντουζιέρα που συνήθως για να μη ξεχειλίζουν τα νερά είναι υπερυψωμένη και για αυτό δεν μπορεί να ανέβει πάνω σε αυτή κάθισμα μπάνιου.
Είναι άδικο να γεμίζουν τους κοινόχρηστους χώρους με σηματάκια προσπελασιμότητας τα οποία σημαίνουν απροσπέλαστους χώρους. Κατανοούμε την αγωνία των ιδιοκτητών των ξενοδοχείων και των υπευθύνων υλοποίησης των Κοινοτικών Προγραμμάτων να παρουσιάσουν έργο, αλλά είναι άδικο και προκλητικό να σημαίνουν απροσπέλαστους χώρους ως προσπελάσιμους όταν δεν πληρούν όχι απλώς τις προδιαγραφές αλλά υποτιμούν και τη νοημοσύνη των ανθρώπων με αναπηρίες.
Με κάτι τέτοιες πρακτικές αυξάνουν κατακόρυφα το κόστος των ταξιδιωτών με αναπηρίες επειδή τους υποχρεώνουν να υπερβούν ανύποπτα εμπόδια.
Λειτουργία Κοινοτικών Προγραμμάτων
Όλος ο τομέας Πρόνοιας λειτουργεί στο ρυθμό των Κοινοτικών Προγραμμάτων. Όμως δεν έχει προβλεφθεί η θέση των χρηστών και των καταναλωτών των υπηρεσιών και των προϊόντων που παράγονται από αυτά τα Κοινοτικά Προγράμματα.
Το μεγάλο ερώτημα που έχουμε εμείς οι χρήστες των Κοινοτικών Προγραμμάτων είναι οι δυνατότητες που έχουμε να παραπονεθούμε ή να επαινέσουμε τη λειτουργία αυτών των Προγραμμάτων.
Κανείς δεν αμφισβητεί πως αυτά τα προγράμματα τουλάχιστον από λογιστικής απόψεως είναι νομότυπα. Όμως επειδή πολλά από αυτά τα Προγράμματα ισχυρίζονται πως παρέχουν υπηρεσίες σε ανθρώπους με αναπηρίες πρέπει να γνωρίσουμε πότε αυτές οι υπηρεσίες είναι πραγματικές και πότε γνωστοποιούνται κατά λάθος από τους Πολιτικούς Προϊσταμένους είτε της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είτε του Κράτους είτε των ΜΜΕ.
Πολλές φορές ακούμε Δημάρχους ή Υπουργούς να μας υπόσχονται τη σωτηρία από κάποιο πρόγραμμα που υλοποιούν. Τις περισσότερες φορές όμως το πρόγραμμα αυτό δεν παράγει κάποιο αξιοποιήσιμο προϊόν για τους ανθρώπους με αναπηρίες ή παύει να υφίσταται ύστερα από ένα εξάμηνο ή ένα χρόνο με τη λήξη των Κοινοτικών Επιδοτήσεων.
Είναι πολύ σημαντικό οι σοφοί των Κοινοτικών Προγραμμάτων να μας προστατεύσουν και μαζί με τις διαφημίσεις στον Τύπο να έχουν και την ημερομηνία λήξης όπως επίσης και τις οδηγίες χρήσης των προϊόντων του προγράμματος (εάν υπάρχουν).
Υπό τις παρούσες συνθήκες και με όλη αυτή την προπαγάνδα το μόνο που μπορούν να επιτύχουν είναι να προμηθεύουν στους πολίτες με αναπηρίες ψευδείς προσδοκίες από προγράμματα τα οποία δεν προβλέπουν την ύπαρξη των ανθρώπων με αναπηρίες.
Ας σοβαρευτούμε και ας χαμηλώσουμε τους τόνους. Δεν θα αργήσει η μέρα που θα θεωρούνται οι άνθρωποι με αναπηρίες ως παρανοϊκοί που δεν μπορούν να μετακινηθούν με τα προσπελάσιμα λεωφορεία που προμηθεύτηκαν οι μεγάλες πόλεις και βεβαίως να υποστηριχθούν από τα Προγράμματα Βοήθεια στο Σπίτι που λειτουργούν σε πολλούς Δήμους.
Παγιδευμένοι με αναπηρίες
Στην Ελλάδα η ζωή κάτω από συνθήκες αναπηρίας είναι συλλογή παγίδων και παιχνίδι κοινωνικής φαντασίας.
Προσφάτως ένας πολύ γνωστός Έλληνας με τετραπληγία, έκτοπη οστεοποίηση και διαβήτη πρώην Καθηγητής Πανεπιστημίου απέκτησε κατάκλιση και δεν μπορούσε να βρεθεί τρόπος για τη θεραπεία.
Ολόκληρη Ελλάδα και δεν υπήρχε ένα κρεβάτι clinitron ούτε νοσοκομείο για να τον δεχτεί και να εγχειρίσει την κατάκλιση.
Η σοβαρότητα της κατάστασης επέβαλλε την κινητοποίηση κάθε διαθέσιμου μηχανισμού για να βρεθεί λύση.
Τελικά βρέθηκε λύση. Δυστυχώς αυτή η λύση δεν ήταν θεσμική. Η λύση δόθηκε από ένα συνδυασμό ανθρώπων με αντικειμενική ευαισθησία.
Για λόγους αυτονόητους δεν μπορούν να γραφούν τα ονόματα γιατί η λύση αυτή δεν είναι γενικεύσιμη. Άλλωστε άνθρωποι που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό μπορούν εύκολα κατηγορούμενοι για διευκολύνσεις που παρείχαν.
Όμως το πρόβλημα είναι επίκαιρο και το συναντά κάθε Έλληνας επειδή ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας. Όμως είναι άλυτο πρόβλημα που οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.
Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι να στείλουμε γιατρούς στο εξωτερικό για να αποκτήσουν εξειδίκευση στην παθολογία των κακώσεων νωτιαίου μυελού. Και ο δεύτερος τρόπος είναι να δημιουργήσουμε μονάδες που να δέχονται κατά προτεραιότητα ανθρώπους με κακώσεις νωτιαίου μυελού.
Τέτοια προβλήματα μπορούν να συμβούν στον καθένα και τότε αλίμονο εάν δεν έχει ο καθένας πολύ ισχυρούς διαμεσολαβητές.