Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας (ΦΕΚ Β’ 2611/8-11-2011) του νέου Κανονισμού Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (Κ.Ε.Β.Α), όπως αυτός ορίστηκε από το υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης.

Στον ενιαίο πίνακα προσδιορίζεται ποσοστό αναπηρίας και σε κατηγορίες νέων «αναπηριών» βάσει των οποίων οι παιδόφιλοι επιβραβεύονται με… ποσοστό αναπηρίας -και μάλιστα από 20% έως 30%! Σε περίπτωση δε που αποδείξουν ότι, εκτός από παιδόφιλοι, είναι και επιδειξιομανείς (καθόλου δύσκολο να τους εντοπίσει κανείς, π.χ. έξω από τα σχολεία, τα φροντιστήρια κ.λπ.), τότε επιβραβεύονται με επιπλέον ποσοστό αναπηρίας (και πάλι από 20% έως 30%)! Σε περίπτωση που μπορέσουν να πείσουν την επιτροπή ότι επιπλέον πάσχουν από «παρενδυτικό φετιχισμό» ή σκέτο «φετιχισμό», «ηδονοβλεψία» ή «σαδομαζοχισμό», τότε τα ποσοστά αναπηρίας προστίθενται στο αρχικό της παιδοφιλίας για να έχουν στη συνέχεια ως «ανάπηροι» εκπτώσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, μειωμένο τιμολόγιο ΔΕΗ, ίσως ακόμη και αναπηρικό επίδομα!

Για την ακρίβεια, υπάρχει κάποιος τύπος που υπολογίζει το συνολικό ποσοστό «αναπηρίας», ανάλογα με το πλήθος των νόσων και το ποσοστό με το οποίο πάσχει από κάθε μία ο εξεταζόμενος.

Με ποσοστά αναπηρίας επιβραβεύονται, από τον Νοέμβριο του 2011, και όσοι έχουν «παθολογική ενασχόληση με τυχερά παιχνίδια» ή είναι «πυρομανείς» ή «κλεπτομανείς». Με άλλα λόγια, ένας σεσημασμένος κλέπτης μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί ως «ανάπηρος». Και αν πείσει ότι είναι εξαρτημένος από τον τζόγο και βάλει και καμιά φωτιά, τότε σχεδόν σίγουρα εξασφαλίζει και αναπηρικό επίδομα!

Σε λιγότερο από τρεις μήνες το υπουργείο Εργασίας ανακάλεσε τις επίμαχες παραγράφους του νόμου, αλλά πλέον το κακό έχει γίνει και η Ελλάδα έχει ξεφτιλιστεί διεθνώς και μάλιστα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης που έχει θανατηφόρες συνέπειες για τους ανθρώπους με πραγματικές και σοβαρές αναπηρίες.

Στις 10 Ιανουαρίου 2012 η είδηση δημοσιεύτηκε και στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και σε 19 περίπου ώρες μας ήρθε e-mail από κάποιο στέλεχος της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας με το ερώτημα για το εάν η συγκεκριμένη πληροφορία είναι αληθινή.

Τί μπορεί να απαντήσει το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και το http://www.disabled.gr/ σε αυτό το ερώτημα; Είναι αληθινή η πληροφορία; Προφανώς είναι αληθινή, αφού δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ πριν από 3 μήνες.

Πώς θα καταλάβει ο Ευρωπαίος τεχνοκράτης την ανοησία που δέρνει τους Έλληνες συμβούλους που εργάζονται για τα υπουργεία, τους υπουργούς και τη δημόσια διοίκηση;

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε πως το συγκεκριμένο κείμενο που χρησιμοποιήθηκε ως πηγή πάνω στην οποία στηρίχθηκε η σύνταξη του νόμου προφανώς ήταν «μελέτη» που χρηματοδοτήθηκε αδρά από τα κρατικά και τα κοινοτικά κονδύλια; Αυτή η μελέτη παραδόθηκε σε κάποια διαχειριστική αρχή και κάποιοι την παρέλαβαν αφού την έλεγξαν.

Με τη σειρά της η διαχειριστική αρχή υπέβαλε τη συγκεκριμένη μελέτη προφανώς σε κάποια προϊσταμένη αρχή και αυτή η αρχή προφανώς τη χρησιμοποίησε ως πρώτη ύλη για να συντάξει τη μελέτη πάνω στην οποία στηρίχθηκε η σύνταξη του συγκεκριμένου νόμου.

Κάποιος επιπόλαιος και αδιάβαστος «σύμβουλος» υπουργού πήρε αυτούσια με copy την αρχική μελέτη και την πέρασε με paste στο παραδοτέο προς τον υπουργό, χωρίς να διαβάσει το πλήρες κείμενο και να διαγράψει αυτά που έπρεπε να διαγραφούν. Ο υπουργός, όπως το πήρε το έστειλε στο εθνικό τυπογραφείο και έγινε ΦΕΚ.

Όσο και να μας φαίνεται περίεργο, η αλήθεια πίσω από τον πίνακα προσδιορισμού των ποσοστών αναπηρίας πρέπει να είναι αυτή, αφού δεν θα μπορούσε να υπάρξει «σύμβουλος» που να έχει την ευφυΐα και την τόλμη να περάσει όλα αυτά που πέρασε σε νόμο.

Ο συρφετός των «συμβούλων» στηρίζεται στην απλή λογική τού «να πάρουμε τα λεφτά, να γράψουμε ανοησίες που δεν θα τις διαβάσει κανένας, και να παραδώσουμε το παραδοτέο για να πάρουμε τα υπόλοιπα λεφτά».

Πρόκειται για μια τεράστια και κερδοφόρα βιομηχανία «συμβούλων» και εταιρειών συμβούλων που εδώ και 30 χρόνια κάνει τζίρους δισεκατομμυρίων για να εκπονεί μελέτες που ποτέ δεν αξιολογούνται και δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Μάλιστα ακόμη και μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2009, και για όσο διαρκεί η οικονομική κρίση, το κοινοτικό χρήμα ρέει για να χρηματοδοτήσει εταιρείες συμβούλων που συντάσσουν και υποβάλλουν μελέτες χωρίς αντίκρισμα, χωρίς θεωρητική και επιστημονική υποστήριξη και χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα.

Το πρόβλημα δεν είναι το συγκεκριμένο ΦΕΚ. Το συγκεκριμένο ΦΕΚ είναι απλώς το σύμπτωμα μιας βαθιάς νόσου από την οποία πάσχει η ελληνική κοινωνία.

Το πρόβλημα είναι όλοι αυτοί οι αδιάβαστοι και οι ακατάρτιστοι «σύμβουλοι» και οι εταιρείες τους που έχουν αναδειχθεί ως η βαριά βιομηχανία του ελληνικού κράτους και που όταν σε σπάνιες περιπτώσεις το προϊόν της εργασίας τους δει το φως της δημοσιότητας μας εκθέτουν διεθνώς, ενώ όταν το προϊόν της ανοησίας τους προβληθεί στο επίπεδο της πολιτικής καταστρέφει ένα ολόκληρο κράτος και μια ολόκληρη οικονομία.

Η λύση είναι μόνο μια: Να σταματήσει εδώ και τώρα αυτή η βαριά βιομηχανία σύνταξης και εκπόνησης μελετών.

Σε αυτό το κράτος δεν χρειαζόμαστε μελέτες, χρειαζόμαστε απλή λογική και κοινό νου!

Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε!

Νίκος Βουλγαρόπουλος, http://www.disabled.gr/, Ιανουάριος 2012.