Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ δεν προέκυψε ως ζήτημα με βάση την ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ για ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ. Η πόλη και οι χώροι των πόλεων δεν παρέχονται δωρεάν από το καλό και αγαθό Κράτος.
Οι πόλεις δημιουργούνται και εξελίσσονται (παράγονται και αναπαράγονται) με χρήμα που προέρχεται από την άμεση και την έμμεση φορολογία των πολιτών, ανεξαρτήτως από το αν κατοικούν ή δεν κατοικούν στην πόλη.
Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΗ προκύπτει από την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ να ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ στην βάση της ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ των ανθρώπων. Η προσπέλαση δεν προκύπτει ως εφαρμογή της αρχής του δικαίου για ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ, διότι πολύ απλά το κράτος δεν κάνει χάρη σε κανένα: Εισπράττει χρήματα από τη φορολογία και αξιοποιεί μέρος αυτών των χρημάτων για την παραγωγή και αναπαραγωγή πόλης, ιδιωτικών και κοινόχρηστων χώρων, κοινωφελούς και κοινόχρηστης υποδομής.
Το κράτος ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ για να παρέχει υποδομή και υπηρεσίες ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ των ιδιωτικών και των κοινόχρηστων ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Η χρήση και η κατανάλωση χώρου ρυθμίζεται από την ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΓΙΑ ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ, η οποία προϋποθέτει ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ.
Αν λ.χ. το Κράτος επιθυμεί να εισπράττει φόρους, τότε υποχρεούται να δημιουργεί πόλεις εντός των οποίων ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ.
Αν λ.χ. το Κράτος αισθάνεται την ευαισθησία του για τα ΑμΕΑ να ξεχειλίζει τότε ας βάλει σε κάθε γωνία από έναν επαγγελματία βοηθό που θα παρέχει ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ στους διαβάτες με αναπηρίες που εμποδίζονται.
Το δικαίωμα στην προσπέλαση είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ και όχι δικαίωμα για ίσες ευκαιρίες.
Δεν είναι δυνατό οι ικανοί σωματικά να οργανώνουν τη ζωή τους με αστικές συγκοινωνίες, με προσπελάσιμο ΟΤΕ, ΔΕΗ, Δημαρχείο, Εφορία κ.ο.κ. ενώ οι ανάπηροι να ζούν με τις πέτρες σαν τα ζώα.
ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ πρώτα και ύστερα να δούμε ποιος θα είναι ο Ανάπηρος!