Όσοι έχουν παραπληγία ή τετραπληγία που συνοδεύεται από μια νευρογενή ουροδόχο κύστη, είναι σύνηθες να χρησιμοποιούν καθετήρες για την εκκένωση της κύστης τους. Όταν η χρήση του καθετήρα είναι μακροχρόνια, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις ενός μόνιμου ουρηθρικού ή υπερηβικού καθετήρα Foley, τότε είναι συνηθισμένο από καιρό σε καιρό να εμφανίζονται βλέννες που διακρίνονται απ’το σωληνάκι. Πόσο ασφαλές είναι να κάνουμε μόνοι μας πλύση της ουροδόχου κύστης μας με φυσιολογικό ορό; Πόση ποσότητα ορού πρέπει να χρησιμοποιούμε και πόσο συχνά;
Όπως είναι γνωστό, η βλέννα που βλέπουμε στον καθετήρα είναι η αντίδραση της κύστης μας στο ξένο σώμα (δηλ. τον καθετήρα) που μπαίνει μέσα της.
Αν επισκεφθείτε οποιαδήποτε κλινική, θα διαπιστώσετε πως το πρώτο πράγμα που φροντίζει ο γιατρός, αν δει μεγάλες ποσότητες βλέννας, είναι να μας παραπέμψει για εξετάσεις, για να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν πέτρες στην κύστη. Αν οι εξετάσεις βγουν καλές, τότε εισάγει διάλυμα φυσιολογικού ορού για να ξεπλύνει την κύστη. Αρχικά η πλύση γίνεται μία φορά την ημέρα και όταν μειωθεί η βλέννα η πλύση μπορεί να γίνεται κάθε τρεις ημέρες – στις περιπτώσεις που κάποιος νιώθει ότι παθαίνει ουρολοίμωξη, μπορεί να πλένει την κύστη του και πιο συχνά.
Επομένως, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει κάποιος αν δει βλέννα στα ούρα του, είναι να επισκεφτεί τον γιατρό του για να ελέγξει αν υπάρχουν πέτρες στην ουροδόχο κύστη.
Αν δεν υπάρχουν πέτρες, τότε μπορεί κάποιος και μόνος του να πραγματοποιεί τις πλύσεις στο σπίτι του, ως εξής:
- Βάζουμε σε ένα αποστειρωμένο κυπελλάκι φυσιολογικό ορό (ή αποσταγμένο νερό, εναλλακτικά) και τραβάμε με μια σύριγγα 30-60 ml υγρού (έχοντας αφαιρέσει τη βελόνα).
- Τοποθετούμε τη σύριγγα στην ανοιχτή άκρη του καθετήρα από την οποία τρέχουν κανονικά τα ούρα (προσοχή: όχι στην άκρη από την οποία φουσκώνουμε το μπαλονάκι) και εισάγουμε μέσα το διάλυμα.
- Στη συνέχεια, χωρίς να μετακινήσουμε τη σύριγγα, τραβάμε μέχρι να μαζέψει πάλι όλο το διάλυμα από την κύστη μαζί με τη βλέννα.
- Αδειάζουμε τη σύριγγρα με το διάλυμα που περιέχει τη βλέννα, και τη γεμίζουμε πάλι με καθαρό ορό, επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία, μέχρι να δούμε ότι το διάλυμα που κάθε φορά τραβάμε με τη σύριγγα γίνεται όλο και πιο καθαρό.
Επιστημονικά άρθρα αναφέρουν ότι άτομα με μόνιμο καθετήρα – υπερηβικό ή ουρηθρικό τύπου Foley – που τον έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν πέτρες ή ακόμα και καρκίνο στην ουροδόχο κύστη. Για τον λόγο αυτό, καλό είναι κάθε 2 χρόνια να πραγματοποιούμε μία κυστεοσκόπηση – στην οποία χρησιμοποιείται ένας καθετήρας με μία μικροσκοπική κάμερα στην άκρη του, ώστε να δει ο γιατρός αν υπάρχουν ανωμαλίες ή πέτρες στο εσωτερικό της κύστης. Τέλος, κάθε χρόνο συνιστάται υπέρηχος και ακτινογραφίες νεφρών, κύστης και ουρητήρων.
Περιοδικό Αυτονομία – www.disabled.gr – Σεπτέμβριος 2012