Περιοδικό Αυτονομία και Disabled.GR, ιδού μια επιστολή στον δήμαρχο Πειραιά, για τις κλειδωμένες τουαλέττες του λιμανιού. Αν δημοσιευθεί μου δίνεται η ελπίδα ότι κάτι κάνω κι εγώ για όλους μας, ότι δεν είναι η προσωπική μου περίπτωση μόνο.
Eστειλα στον κ Δήμαρχο Πειραιώς, την εξής επιστολή:
Κύριε Δήμαρχε,
Προ μηνών, που κατέβηκα στο λιμάνι, για ένα ταξίδι στον Πόρο, είχα πάλι την ίδια δυσάρεστη εμπειρία, να βρω την ωραία και μοντέρνα τουαλέττα του λιμανιού, που είχε ήδη εγκατασταθεί επί της προηγουμένης διοικήσεως του Δήμου, όπως συνήθως, κλειδωμένη… Αφού γύρισα όλη την περιοχή ψάχνοντας τον/την υπάλληλό σας με το μαγικό κλειδί, με βρήκε ένας ηλικιωμένος άγνωστός μου, που δεν παραδέχθηκε ότι είναι υπάλληλος του Δήμου, αλλά “ήθελε να με βοηθήσει” από την καλή του προαίρεση προφανώς, ο οποίος έπιασε το καρότσι μου από τις χειρολαβές και με …οδήγησε στην ανοικτή κοινή τουαλέττα για τους κυρίους, η οποία είχε καιρό να χρησιμοποιηθή από κυρίους, αλλά είχε πολύ χρησιμοποιηθή γενικότερα: Χαρτιά παντού, καλάθι γεμάτο…Εκεί, και με την πόρτα ανοικτή, αναγκάσθηκα να κάνω την ανάγκη μου, χωρίς καν να χρησιμοποιήσω τον νιπτήρα, που δεν έφτανα.
Εφυγα χωρίς να μάθω τί σχέση έχει αυτός ο ηλικιωμένος με την υπηρεσία σας, γιατί η τουαλέττα των αναπήρων είναι κλειδωμένη, πάντα, και γιατί, βασικά, ενώ οι άνθρωποι που ηγούνται του Δήμου αλλάζουν περιοδικά, με τις εκλογές, τίποτε δεν αλλάζει την κατάσταση που εντός της ζούμε.
Σε αυτό το τελευταίο, ίσως επεχείρησε να δώσει απάντηση ο προκάτοχός σας, όταν ολίγον προ της λήξεως της θητείας του, ομίλησε περί συμμορίας που λυμαίνεται τον Δήμο Πειραιά. Εμένα μου είχε τότε έλθει στο νου το επεισόδιο του προπηλακισμού μου από μέλη της συμμορίας, που είχαν υπό την προστασία τους [και] την υπάλληλο με το κλειδί της τουαλέττας, η οποία ήταν μονίμως αλλού, και την οποία αναζητούσα στα ταμεία και στην καμπίνα των λιμενικών, που με παρέπεμπαν ο ένας στον άλλο. Είχε τότε αναφανεί ένας μεγαλόσωμος μεσήλιξ τύπος “κυρίου”, που με είχε εξυβρίσει χυδαιότατα, κυρίως για την αναπηρία μου, επικουρούμενος μάλιστα από ενστολα νειάτα του Λιμενικού, που όχι μόνον ήθελαν να με …συλλάβουν, αλλά κατέβαλαν καθε προσπαθεια να με κάνουν να νοιώσω μειονεκτικά και ανυπεράσπιστος απέναντι στη χυδαία και κτηνώδη βία.
Και, βεβαίως, το είχα αναφέρει τότε δι’ ηλ. επιστολής στη σελίδα του δημάρχου, καλή ώρα όπως τώρα, αλλά απάντηση δεν έλαβα–εκτός της ως ανω αναφοράς του κ Φασούλα, απερχομένου–αν εννοούσαμε, βέβαια, την ίδια συμμορία…
Έκτοτε δεν κατεβαίνω στον Πειραιά, κ Δήμαρχε, για μια βόλτα όπως έκανα άλλοτε, παρά μόνον αν πρόκειται να ταξιδέψω,εξ ανάγκης, αφού δεν μου προκαλεί ευχαρίστηση να θυμάμαι το επεισόδιο.
Αλλά, όπως σας είπα ήδη, είχα την λυπηρή ευκαιρία να διαπιστώσω ότι η συμμορία πάντα ελέγχει το λιμάνι, απόδειξη η κλειδωμένη τουαλέττα.
Σας παρακολουθώ ως πολιτικό, είμαι στα εξήντα μου, μάλλον ηλικιώτερός σας, και σας εύχομαι ειλικρινά να αφήσετε ίχνος με τη θητεία σας ως δήμαρχος. Για μένα, αυτό θα φανεί αν την επομένη φορά που βρεθώ στο λιμάνι, η τουαλέττα είναιανοικτή, ξεκλείδωτη, ή αν ο/η υπάλληλος, που πληρώνει ο δήμος για να ανοίγει την κλειστή πόρτα, είναι στη θέση του/της, και δεν εμπλέκονται ανάμεσα προστάτες κανενός είδους. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι, αλλά στα δύσκολα φαινόμαστε τι είμαστε, και αν αρχίσετε ένα αγώνα, θα βρήτε και συμπαραστάτες, και αν δεν αλλάξωμε την πόλη, και την αφήσωμε στους προστάτες, η πολιτική δεν έχει νόημα–έχει;
Να είστε καλά!Σπύρος Ζέγκος, δικηγόρος
