«Δεν θέλω να πεθάνω. Αλλά όταν συμβεί, θέλω να κρατώ το χέρι του άντρα μου ξέροντας πως δεν πρόκειται να συλληφθεί.»
Μια γυναίκα με Σκλήρυνση κατά Πλάκας αντιμετωπίζει ένα μεγάλο δίλημα στην απόφασή της να τερματίσει τη ζωή της λόγω της πολυπλοκότητας της νομοθεσίας στην Αγγλία.
Η Debbie Purdy, από το Bradford, διαγνώστηκε με προοδευτική Σκλήρυνση κατά Πλάκας το 1995 και τώρα αρχίζει να χάνει την δύναμή της στο άνω μέρος του σώματός της. Από το 2001 χρησιμοποιεί αναπηρικό κάθισμα.
Η Debbie Purdy σχεδιάζει να πάει στο εξωτερικό (Ελβετία), με σκοπό να τερματίσει τη ζωή της, αλλά φοβάται πως ο σύζυγός της, Omar Puente, μπορεί να διωχθεί ποινικά εάν την βοηθήσει σε αυτό το ταξίδι.
Σύμφωνα με τον νόμο στη Μ. Βρετανία θεωρείται έγκλημα το να βοηθήσει κάποιος κάποιον να αυτοκτονήσει, αλλά κανείς μέχρι τώρα δεν έχει διωχθεί με τη κατηγορία ότι βοήθησε κάποιον να φτάσει μέχρι την Ελβετική κλινική «Dignitas», όπου έχουν καταφύγει πολλοί άνθρωποι για να πραγματοποιήσουν υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Η νομική ομάδα της Debbie Purdy είπε ότι εάν δεν ξεκαθαριστεί το τί ακριβώς ισχύει βάσει της νομοθεσίας, θα πρέπει να τερματίσει την ζωή της νωρίτερα από ό,τι θέλει η ίδια, όσο δηλαδή θα είναι ακόμα αρκετά σωματικά ικανή για να πραγματοποιήσει το ταξίδι στην Ελβετία χωρίς βοήθεια.
Συγκεκριμένα, ο συνήγορος της Debbie Purdy δήλωσε ότι θα πρέπει να γίνει σαφές στην Debbie Purdy και τον σύζυγό της το αν εκείνος θα κινδυνέψει να διωχθεί ποινικά στην περίπτωση που βοηθήσει τη γυναίκα του να ταξιδέψει ως την Ελβετία. «Αν είναι χαμηλό το ρίσκο για απαγγελία κατηγορίας εναντίον του Omar Puente, τότε η Debbie θα περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή πριν αποφασίσει να ταξιδέψει με τη συνοδεία του άντρα της ως την Ελβετία. Αν όμως είναι υψηλές οι πιθανότητες δίωξής του, τότε θα πρέπει να τερματίσει τη ζωή της νωρίτερα από ό,τι θέλει η ίδια, όσο δηλαδή θα είναι ακόμα αρκετά σωματικά ικανή για να πραγματοποιήσει το ταξίδι στην Ελβετία μόνη της.»
Και συνεχίζει: «Είναι ειρωνικό το ότι η νομοθεσία που θεσπίστηκε για να κατοχυρώσει την ιερότητα της ζωής, θα έχει ως αποτέλεσμα τη συντόμευση της ζωής ατόμων με χρόνια πάθηση όπως η Debbie Purdy.»
Η Purdy έχει χάσει ήδη στην πρώτη δίκη και στο εφετείο, και η μόνη της ευκαιρία στο Βρετανικό νομικό σύστημα είναι μια πρόσφατη διήμερη διαβούλευση στη Βουλή που πραγματοποιήθηκε έπειτα από αίτημα του Υπουργού Δικαιοσύνης, Lord Falconer, να αλλάξει η νομοθεσία.
Η τροποποίηση που προτείνεται αφορά στην άρση της δυνατότητας δίωξης για όσους θέλουν να βοηθήσουν κάποιον να τερματίσει τη ζωή του στο εξωτερικό, κάτι που σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία θεωρείται έγκλημα. Αναμένεται να περάσουν εβδομάδες μέχρι να ανακοινωθεί η απόφαση.
Εάν η απόφαση είναι αρνητική, η Purdy θα αποφανθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η Purdy υποστηρίζεται και από την ομάδα Dignity in Dying («Αξιοπρέπεια στον Θάνατο»). Ο υπεύθυνος της ομάδας Sarah Wootton είπε: «Η Βουλή πρέπει επειγόντως να αναγνωρίσει το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να πεθάνουν – και δεν υπάρχει κανένα σημάδι ότι αυτό θα σταματήσει.»
Αλλά δεν συμφωνούν όλοι. Ο Δρ Peter Saunders, από την ένωση Care Not Killing Alliance («Υποστήριξη, Όχι Θάνατος»), που αντιπροσωπεύει διάφορους οργανισμούς αναπηρίας και Χριστιανικές ομάδες, είπε: «Ο ισχύων νόμος είναι ξεκάθαρος και δρα αποτελεσματικά ως αποθαρρυντικός παράγοντας σε όσους προσπαθούν να εξωθήσουν τα όριά του, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα στους δικαστές να αποφασίσουν τη νομιμότητα της βοηθούμενης αυτοκτονίας σε εξαιρετικές περιπτώσεις.»
Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό το ζήτημα φτάνει στα δικαστήρια.
Το 2001 η Diane Pretty, που είχε νόσο του κινητικού νευρώνα, απέτυχε να εξασφαλίσει προστασία του συζύγου της από ποινική δίωξη στην περίπτωση που θα την βοηθούσε να πεθάνει στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Πολλές προσπάθειες έχουν γίνει έως τώρα για τη νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας στην Μ. Βρετανία. Μέχρι σήμερα, στην Αγγλία και την Ουαλία, η βοήθεια ή η υποκίνηση αυτοκτονίας τιμωρείται έως και με 14 χρόνια φυλάκιση.
BBC, Ιούνιος 2009