Οι ερευνητές στο Karolinska Institutet ανακάλυψαν ένα σημαντικό μηχανισμό που ρυθμίζει πόσα νέα κύτταρα παράγονται από κάθε βλαστικό κύτταρο του εντέρου. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην τελευταία έκδοση της γνωστής επιστημονικής εφημερίδας Cell. «Αυτό σταδιακά μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή φαρμάκων για διάφορες νευρολογικές παθήσεις και για την αναιμία», δηλώνει ο καθηγητής Jonas Frisén.
Στα περισσότερο όργανα του σώματος, τα γερασμένα κύτταρα αντικαθίστανται συνεχώς από νέα. Εάν όμως παράγονται υπερβολικά νέα κύτταρα μπορεί να οδηγηθούμε στην διαμόρφωση όγκων. Από την άλλη, πολύ λίγα κύτταρα μπορεί να οδηγήσουν στον εκφυλισμό οργάνων. Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να παράγεται ο ακριβής αριθμός νέων κυττάρων.
Δεδομένου ότι πολλές σοβαρές διαταραχές προκαλούν μείωση στην παραγωγή νέων κυττάρων, οι επιστήμονες προσπαθούν να ανακαλύψουν φάρμακα που υποκινούν την διαμόρφωση νέων, πράγμα που βοηθά στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων του σώματος.
Εδώ και πολύ καιρό είναι γνωστό ότι τα νέα κύτταρα διαμορφώνονται από ανώριμα κύτταρα που ονομάζονται βλαστικά, όμως ο μηχανισμός που ρυθμίζει τον αριθμό των παραγόμενων κυττάρων αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο. Ωστόσο, σε μια νέα μελέτη που πρόκειται να δημοσιευτεί στην εφημερίδα Cell, ο ερευνητής πάνω στα βλαστικά κύτταρα καθηγητής Jonas Frisén, πέτυχε να καταδείξει πώς γίνεται η διαδικασία αυτή. Εργαζόμενος παράλληλα με μια αμερικάνικη ομάδα ερευνητών, ο καθηγητής Frisén κι η ομάδα του ανακάλυψαν μια διαδικασία μεταγωγής σημάτων που ρυθμίζει τον βαθμό διαχωρισμού των βλαστικών κυττάρων.
«Κατανοώντας πώς ρυθμίζεται η παραγωγή των κυττάρων, αυξάνονται οι πιθανότητες παραγωγής φαρμάκων ικανών να υποκινήσουν την ενδογενή διαμόρφωση νέων κυττάρων», λέει ο καθηγητής Frisén. Ελπίζει ότι τα νέα ευρήματα θα βοηθήσουν στην παραγωγή φαρμάκων που θα υποκινήσουν, για παράδειγμα, τη διαμόρφωση νέων νευρικών κυττάρων για την αντιμετώπιση παθήσεων όπως τα εγκεφαλικά ή η νόσος του Πάρκινσον, καθώς και κύτταρα δέρματος για την επούλωση των πληγών. Ο καθηγητής Frisén είναι γνωστός για τις έρευνές του πάνω στα εγκεφαλικά βλαστικά κύτταρα, η παρούσα μελέτη ωστόσο πραγματοποιήθηκε στα βλαστικά κύτταρα του εντέρου, ενός οργάνου του σώματος με το υψηλότερο ποσοστό αναγέννησης κυττάρων.
«Γνωρίζουμε επίσης ότι τα βλαστικά κύτταρα του αίματος, του εγκεφάλου και του δέρματος αντιπροσωπεύονται από τα ίδια γονίδια που είναι σημαντικά και για το έντερο», λέει. «Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός παραγωγής των κυττάρων είναι επίσης ο ίδιος και γι’ αυτά τα βλαστικά κύτταρα».
Το επόμενο βήμα του καθηγητή Frisén και της ομάδας του είναι η μελέτη παραγωγής νέων κυττάρων από το αίμα και το δέρμα.
Μετάφραση: Ζουρνατζίδης Παναγιώτης, Εργοθεραπευτής, panos@disabled.gr
——————————————-
Σημείωση ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ:
Ο ευρωπαϊκός σωβινισμός δεν μας επιτρέπει από το να μην παραδεχθούμε πως καινοτόμες ερευνητικές πρωτοβουλίες πραγματοποιούνται και στην Ευρώπη, αλλά δεν βρίσκουν αντίστοιχη διαφημιστική ένταση με αυτή που βρίσκουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ λίγα τα αμιγώς αμερικανικά ερευνητικά προγράμματα. Τα περισσότερα ερευνητικά προγράμματα έχουν εταίρους και ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα. Όμως στις Ηνωμένες Πολιτείες η διαφήμιση των ερευνητικών προγραμμάτων είναι δυσανάλογα εντατική από την διαφήμιση των ίδιων ερευνητικών προγραμμάτων στην Ευρώπη. Ο λόγος είναι πολύ απλός: Στις Ηνωμένες Πολιτείες η έρευνα χρηματοδοτείται κυρίως από ιδιωτικά κεφάλαια και τα ιδιωτικά κεφάλαια υποχρεώνουν τη διαφήμισή τους. Στην Ευρώπη η έρευνα χρηματοδοτείται από το δημόσιο και το δημόσιο δεν επιθυμεί να δαπανήσει χρήματα για τη διαφήμισή του.