Ο «Συνήγορος της Υγείας» άρχισε τη δράση του από τα μέσα του περασμένου Ιανουαρίου. Αποτελεί πλέον μέρος των δραστηριοτήτων του Συνηγόρου του Πολίτη και όπως λέει η Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου, που έχει αναλάβει καθήκοντα συνηγόρου της υγείας, ο νέος θεσμός φέρνει μια σημαντική αλλαγή: «Για πρώτη φορά ο ίδιος ο υπουργός μπορεί να παραπέμψει προς διερεύνηση αναφορές πολιτών που στρέφονται εναντίον δημοσίων υγειονομικών και προνοιακών υπηρεσιών».
Τα δικαιώματα
Ο Συνήγορος μπορεί επίσης να εισηγηθεί προς το υπουργείο μέτρα για την αποκατάσταση και προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών, για την εξάλειψη φαινομένων κακοδιοίκησης στα δημόσια νοσοκομεία και για τη βελτίωση των υπηρεσιών και της εξυπηρέτησης των πολιτών.
Για παράδειγμα, αν ο ασθενής δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς για τις συνέπειες μιας επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε ή αν δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης στον ιατρικό του φάκελο, μπορεί να καταφύγει στο νέο αυτό όργανο, το οποίο εξουσιοδοτείται μέχρι και για την παραπομπή υποθέσεων στη Δικαιοσύνη!
Το ίδιο ισχύει στην περίπτωση που ένας πολίτης πέσει θύμα ιατρικού ή νοσηλευτικού σφάλματος ή αντιμετωπίσει προβλήματα πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας. Πάντως, όπως σημειώνει η Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου, ζητήματα όπως τα ράντζα και τα φακελάκια δύσκολα θα ανοίξουν από το Συνήγορο, όχι γιατί ξεφεύγουν από τις αρμοδιότητές του, αλλά γιατί συνήθως οι πολίτες, αποφεύγουν να το αναφέρουν ή καταφεύγουν απευθείας στη Δικαιοσύνη.
Ηδη τους τελευταίους μήνες, ο Συνήγορος της Υγείας έχει ξεκινήσει αυτεπάγγελτες έρευνες και αυτοψίες.
*Μια από αυτές, που σύντομα θα δώσει τα πρώτα συμπεράσματα, αφορά την προστασία των ασθενών που πάσχουν από AIDS. Πολλοί από αυτούς, όπως φαίνεται και από τις σχετικές καταγγελίες, έχουν συχνά δυσκολίες πρόσβασης στις υπηρεσίες.
*Η δεύτερη έρευνα αφορά τη σωστή χρέωση νοσηλίων σε ιδιωτικές κλινικές, όταν ο ασθενής έχει μεταφερθεί εκεί επειδή το δημόσιο νοσοκομείο δεν μπορούσε να τον δεχτεί ως έκτακτο περιστατικό.
Ενα πρόβλημα του θεσμού, όμως, είναι ότι δεν μπορεί να παρέμβει αμέσως σε προβλήματα που έχουν να κάνουν με ιδιωτικά νοσοκομεία. Μπορεί να ασκηθεί μόνο έμμεση παρέμβαση, να κατατεθούν δηλαδή προτάσεις ή αιτήματα προς τις νομαρχίες για να γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι.
*Δύο μεγάλα θέματα που διερευνώνται επίσης αυτόν τον καιρό από το Συνήγορο της Υγείας είναι τα νοσοκομειακά απόβλητα και η αδυναμία των δημοσίων νοσοκομείων να χορηγήσουν στους ασθενείς πληροφορίες και αντίγραφα του ιατρικού τους φακέλου.
Εχει επίσης δυνατότητα να παρέμβει και να διερευνήσει, μεταξύ άλλων και για:
*Την κακή οργάνωση των υπηρεσιών, για παράδειγμα την απουσία εφημερεύοντος γιατρού.
*Την καθυστέρηση του ΕΚΑΒ να μεταφέρει τον ασθενή από κάποιο ιδιωτικό σε δημόσιο νοσοκομείο.
*Τα ιατρικά, νοσηλευτικά ή διοικητικά σφάλματα.
*Την κακή συμπεριφορά και πλημμελή ενημέρωση του ασθενή, ειδικά για την περίπτωση ιατρικής επέμβασης.
*Την παραβίαση του ιατρικού απορρήτου, την παροχή πληροφοριών σε τρίτους, χωρίς τη συγκατάθεση του ασθενή, καθώς και για την παράλειψη των υπηρεσιών υγείας να απαντήσουν σε έγγραφες καταγγελίες πολιτών.
*Τη μη αναγνώριση ιατρικών διπλωμάτων και ειδικοτήτων.
Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ – 29/05/2005