Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι μια μέθοδος θεραπείας που βασίζεται στην θεραπευτική ικανότητα του ίδιου του οργανισμού. Στοχεύει στη διέγερση και κινητοποίηση του αμυντικού μηχανισμού, ώστε να επέλθει η υγεία. Η διέγερση αυτή επιτυγχάνεται με το κατάλληλο φάρμακο.
Τα φάρμακα είναι παρασκευασμένα με ειδικό τρόπο (δυναμοποίηση) και προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από το φυτικό, ζωικό και ορυκτό βασίλειο. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της ομοιοπαθητικής, υγεία δεν είναι απλά η έλλειψη συμπτωμάτων και η απουσία της αρρώστιας, αλλά η πλήρης σωματική και πνευματική ευεξία. Υγιής άνθρωπος είναι αυτός που χαρακτηρίζεται από την δημιουργικότητα για τον εαυτό του, αλλά και για το περιβάλλον του. Πολλές φορές ενώ κάποιος δεν είναι “ασθενής” σύμφωνα με την κλασική άποψη, είναι άνεργος, παραιτημένος, απαθής, χωρίς διάθεση για ζωή. Αυτός ο άνθρωπος σύμφωνα με την ολιστική αντίληψη της ομοιοπαθητικής δεν έχει ικανοποιητικό επίπεδο υγείας και χρειάζεται θεραπευτική βοήθεια.
Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι ολιστική επιστήμη. Πιστεύει δηλαδή ότι ο άνθρωπος είναι ένα ενιαίο ψυχοσωματικό ον και δεν μπορεί να θεραπευτεί ένα κομμάτι του αν δεν θεραπευτεί το “όλον”. Βασίζεται στον νόμο των ομοίων η πρώτη διατύπωση του οποίου έγινε από τον ίδιο τον Ιπποκράτη του πατέρα της Ιατρικής. Στο έργο του “Περί τόπων τον κατ’ ανθρώπον” γράφει: “δια τα όμοια νούσος γίνεται και δια τα όμοια προσφερόμενα εκ νοσεόντων υγιαίνονται”. Χιλιάδες χρόνια μετά τον Ιπποκράτη ο γερμανός γιατρός Σαμουήλ Χάνεμαν (1755- 1843) μια χαρισματική ανήσυχη προσωπικότητα μη όντας ικανοποιημένος από το επίπεδο και τις δυνατότητες της Ιατρικής της εποχής του και ορμώμενός από τον ανθρωπισμό, την φοβερή επιμονή και την οξεία παρατηρητικότητα του έβαλε τις βάσεις της σύγχρονής κλασικής ομοιοπαθητικής θέλοντας να εξηγήσει γιατί το φυτό κιγχόνη (από το οποίο βγαίνει το κινίνο) είχε θεραπευτική δράση στην ελονοσία. Έτσι άρχισε να τρώει καθημερινά φύλλα αυτού του φυτού και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά από αρκετό καιρό παρατήρησε ότι εμφάνισε συμπτώματα ίδια με της ελονοσίας. Τότε συνειδητοποίησε ότι αποδείκνυε πειραματικά τον νόμο “των ομοίων”, ο οποίος αναφερόταν από προγενέστερους συγγραφείς, αλλά δεν είχε κανείς ασχοληθεί συστηματικά μαζί του. Από τη στιγμή εκείνη αφιέρωσε τη ζωή του στην έρευνα αυτής της καταπληκτικής ανακάλυψης δοκιμάζοντας και άλλες ουσίες και φτιάχνοντας τα πρώτα φάρμακα. Έκτοτε πολλοί γιατροί και ερευνητές συνέχισαν το έργο του και ανέπτυξαν πολύ περισσότερο την ομοιοπαθητική θεραπευτική με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί μια πλήρη μέθοδο θεραπείας με πολύ καλά θεραπευτικά αποτελέσματα και αναγνωρισμένη παγκοσμίως. Στη χώρα μας διαδόθηκε πολύ τα τελευταία 15 χρόνια.
Η ομοιοπαθητική επειδή είναι μια ακίνδυνη μέθοδος θεραπείας (φάρμακα χωρίς παρενέργειες) μπορεί να βοηθήσει τις πιο ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού: νεογέννητα βρέφη, ηλικιωμένους ή και άτομα με ειδικές ανάγκες που πολλές φορές αντιμετωπίζουν εξειδικευμένα προβλήματα. Θα αναφερθούμε σε ένα από αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες: τις ουρολοιμώξεις από τη χρήση καθετήρων. Σύμφωνα με την κλασική αντιμετώπιση του προβλήματος ο ασθενής παίρνει σειρές αντιβιοτικών φαρμάκων (αντιβιοτικά), τα οποία όμως με την πάροδο του χρόνου γίνονταί όλο και πιο ανενεργά απέναντι στους παθογόνους μικροοργανισμούς, λόγω της ανάπτυξης ανθεκτικών στελεχών. Πολλές φορές αφού εξαντληθεί η χρήση όλων των γνωστών αντιβιοτικών το πρόβλημα παραμένει. Επίσης η πολύχρονη χρήση αντιβιοτικών χημικών ουσιών δημιουργεί προβλήματα στον οργανισμό λόγω της συσσώρευσης τους σε ζωτικά όργανα όπως, το ήπαρ με κίνδυνο μόνιμων βλαβών. Ένα άλλο πρόβλημα που δεν πρέπει να παραβλέπουμε είναι και το οικονομικό κόστος που για πολύχρονες θεραπείες είναι αρκετά σημαντικό. Με τη χρήση όμως ομοιοπαθητικών φαρμάκων στις ουρολοιμώξεις έχουμε από τη μια πολύ καλά αποτελέσματα και από την άλλη αποφεύγουμε τα προαναφερθέντα προβλήματα. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επειδή δεν δρουν καταστρέφοντας μικρόβια, αλλά ενεργοποιούν τον αμυντικό μηχανισμό του ίδιου του οργανισμού ώστε να τα καταπολεμά, δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση την ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών και έτσι αντιμετωπίζετε ένα σοβαρό πρόβλημα που είναι από τα πιο μεγάλα αδιέξοδα της σύγχρονης συμβατικής Ιατρικής: η ανθεκτικότητα των μικροβίων και των ιών έναντι των υπαρχόντων φαρμάκων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ομοιοπαθητικών φαρμάκων είναι ότι είναι φοβερά αραιωμένες ουσίες και δρουν ενεργειακά, έτσι ώστε δεν συσσωρεύονται σε ζωτικά όργανα κι αν γίνεται πολύχρονη χρήση. Όσο για το οικονομικό κόστος της ομοιοπαθητικής θεραπείας είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους. Εδώ πρέπει να πούμε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία δεν αποζημιώνουν πλέον την αγορά ομοιοπαθητικών φαρμάκων (έχουν τεθεί εκτός λίστας συνταγογραφούμενων φαρμάκων), αλλά επειδή είναι αρκετά πιο φθηνά κοστίζουν τελικά λιγότερο στους ασθενείς (μια μηνιαία θεραπεία κοστίζει περίπου 3000δρχ.).
Η ομοιοπαθητική θεραπευτική προσέγγιση των ουρολοιμώξεων γίνεται κυρίως με α φάρμακα που θα αναφέρουμε παρακάτω μαζί με τα χαρακτηριστικά συμπτώματα που μας οδηγούν στην λήψη ή όχι του κάθε φαρμάκου. Βέβαια πρέπει να επαναλάβουμε ότι επειδή η ομοιοπαθητική είναι ολιστική επιστήμη, χρειάζεται δηλαδή η συνολική εικόνα του οργανισμού. Θα πρέπει πάντα να ακολουθούνται οι συμβουλές του γιατρού σε σχέση με τα φάρμακα.
APIS MELLIFIKA: Όταν ο ασθενής νιώθει μεγάλη ανάγκη να ουρήσει, αλλά βγαίνουν λίγα ούρα. Επίσης όταν υπάρχει τσούξιμο και κάψιμο στην ουροποιητική οδό.
CANTHARIS: Ξαφνική και έντονη φλεγμονή του ουροποιητικού. Συχνοουρία με ελάχιστα ούρα. Καυστικός πόνος.
CAUSTICUM: Συχνοουρία με μεγάλες ποσότητες ούρων και ακούσια ούρηση με βήχα ή φτέρνισμα.
LYCOPONTIUM: Τα ούρα περιέχουν υλικό σαν κόκκινη άμμο ή χαλίκι. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί πονοκέφαλος αφού σταματήσει η άμμος στα ούρα.
SARSAPARILLA: Πόνος κατά την ούρηση και ιδίως κατά το τέλος της. Οι τελευταίες σταγόνες μπορεί να περιέχουν αίμα ή πύων. Ιδιαίτερα την ημέρα η ούρηση είναι δύσκολη, αλλά διευκολύνεται με την όρθια στάση. Μπορεί συγχρόνως να εμφανιστούν και κολικός, πόνος στην πλάτη ή δυσκοιλιότητα.
STAPHYSAGRIA: Συχνοουρία με ούρα που εξέρχονται κατά σταγόνα. Τσούξιμο κατά την διάρκεια και μετά την ούρηση. Χρήσιμο φάρμακο σε προστατίτιδες, σαλπιγγίτιδες, αμηνόρροια από συναισθηματική ταραχή. Κυστίτιδα κατά τη διάρκεια της κύησης ή από υπερβολική ερωτική δραστηριότητα. Ο ασθενής που χρειάζεται staphysagria χαρακτηρίζεται από καταπίεση συναισθημάτων.
CAMFORA OFFICINARUM: Φλεγμονή της κύστης. Ο ασθενής νιώθει διέγερση, το μυαλό σε φρενίτιδα, κρυώνει πολύ, έχει ρίγος αλλά θέλει κρύο αέρα, ανοιχτά παράθυρα και όχι σκεπάσματα. Ο πυρετός μπορεί να ανέβει ξαφνικά και εναλλάσσεται με ρίγος. Κάψιμο και δυνατοί σπασμοί στην κύστη. Κατακράτηση ούρων.
Τα παραπάνω είναι μερικά απ’ τα σπουδαία φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τις ουρολοιμώξεις. Για όποιον ενδιαφέρεται να απευθυνθεί σ’ αυτήν την θεραπεία να επικοινωνήσει με ην “Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής”, τηλ.-Fax: 01-8843980 Ωλένου 5, Πολύγωνο- Κυψέλη Αθήνα και για Θεσσαλονίκη, 031-851429. Επίσης συστήνουμε τα εξής βιβλία για μια καλύτερη κατανόηση από το κοινό:
“Πλήρης οικογενειακός οδηγός ομοιοπαθητικής”, του δρ. Κρίστοφερ Χάμοντ εκδόσεις Μαλλιάρη.
“Η νέα διάσταση στην ιατρική”, του Γ. Βυθούλκα, εκδόσεις Αδάμ.
“Ομοιοπαθητική, η νέα ιατρική”, Γ. Βυθούλκα, εκδόσεις Αδάμ.
“Η επιστήμη της ομοιοπαθητικής”, Γ. Βυθούλκα, εκδόσεις Κέντρου Ομοιοπαθητικής Αθηνών.
Επίσης η Μακεδονική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής οργανώνει κάθε χρόνο σεμινάρια για το κοινό.
Πληροφορίες στα τηλέφωνα 031-320330, 316710
Ανδρέας Μπάσογλου, Φαρμακοποιό, Μέλος της Εταιρείας Ομοιοπαθητικών Φαρμακοποιών