Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ήρθαν στην Ελλάδα του 2004, είδαν και τους είδαν, αλλά απήλθαν χωρίς τίποτα σχεδόν να έχει αλλάξει. Πίσω από αυτή την μεγάλη γιορτή της αναπηρίας έμεινε μια πίκρα αισθητικής. Αυτό που δεν φάνηκε καθόλου είναι η αισθητική της αγωνιστικής και ανταγωνιστικής αναπηρίας.
Η λογική του πιο ψηλά πιο δυνατά πιο γρήγορα δεν εμφανίστηκε στην Ελλάδα. Η κακομοιριά επικράτησε επί της αισθητικής του ανταγωνισμού και της δύναμης.
Τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης απείχαν επιδεικτικά. Η κάλυψη των Αγώνων ήταν προκλητικά ελλιπής. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο ήταν υπερβολικά παθητικές. Ο κόσμος καιγόταν και τα ελληνικά μέσα μιλούσαν ακόμη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Όποιος ήθελε να ενημερωθεί για τους αγώνες έπρεπε να αναζητήσει την πληροφόρηση μόνο στο internet στα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία όπως το bbc.co.uk, το cnn.com το outch κ.ά. Σε όλα αυτά τα πρακτορεία ο επισκέπτης μπορούσε να βρει εκτός από πληροφορίες και πολλές φωτογραφίες. Πρέπει να ομολογήσουμε πως σε αυτούς τους Παραολυμπιακούς Aγώνες έχουν βγει πολύ όμορφες φωτογραφίες και μάλιστα από Ελλήνες φωτογράφους. Οι Ελλήνες φωτογράφοι έκαναν πολύ καλά την δουλειά τους και έβγαλαν αρίστης ποιότητας και αισθητικής φωτογραφίες. Όμως σχεδόν καμία από αυτές τις φωτογραφίες δεν δημοσιεύτηκε στα ελληνικά μέσα. Αντιθέτως οι φωτογραφίες των Ελλήνων φωτογράφων έχουν προβληθεί και δημοσιευθεί στα μέσα των άλλων κρατών.
Τι σημαίνει αυτό; Οι Ελλήνες φωτογράφοι και φωτορεπόρτερς είναι εξίσου καλή με τους συναδέλφους τους του εξωτερικού. Έκαναν σωστά την δουλειά τους και φωτογράφιζαν αυτό που είδαν μέσα από τον φακό της φωτογραφικής τους μηχανής και από σωστή οπτική γωνία. Αποτέλεσμα ήταν να βρούν πολλές και καλές φωτογραφίες. Αυτές οι φωτογραφίες κόσμησαν όλα τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το internet γέμισε φωτογραφίες Ελλήνων φωτογράφων. Όμως αυτές οι φωτογραφίες δεν δημοσιεύθηκαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της πατρίδας μας. Αντιθέτως ότι δημοσιεύθηκε ήταν υποταγμένο στη γνωστή παλιά καλή συνταγή μιας παθητικοποιημένους αναπηρίας.
Καλές φωτογραφίες βγήκαν από Έλληνες φωτογράφους όμως δεν δημοσιεύθηκαν στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό το γεγονός μάλλον θα πρέπει να μας προβληματίσει. Είναι προφανές πως ο Έλληνας αναγνώστης και ο καταναλωτής ειδήσεων δεν ενδιαφέρεται ή απωθείται από τέτοιες φωτογραφίες. Είναι προφανές πως ο Έλληνας αναγνώστης, ο τηλεθεατής και ο ακροατής δεν θέλει να ακούσει ή να διαβάσει ή να δει αναπηρία.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι εμπορικές επιχειρήσεις που έχουν σκοπό το κέρδος. Δημοσιεύουν οτιδήποτε μπορεί να αποδώσει κέρδος. Εάν η αναπηρία ήταν αναγνώσιμη τότε με βεβαιότητα θα ήταν και δημοσιεύσιμη. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στις επιχειρήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Βρίσκεται στον αναγνώστη, στον τηλεθεατή και στον ακροατή.
Και ύστερα από όλα αυτά ένα μόνο μπορούμε να πούμε: Η αναπηρία απωθεί.