Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού
Ως θλιβερή επέτειος εμφανίζεται για τη χώρα μας η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, καθώς η ολιγωρία της ελληνικής πολιτείας έχει ως αποτέλεσμα το σύστημα πρόνοιας και παιδικής προστασίας να πάσχει σε καίρια σημεία, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα ο Συνήγορος του Παιδιού, κ. Γιώργος Μόσχος.
Μείζον πρόβλημα είναι η έλλειψη κατάλληλα στελεχωμένων υποδομών φιλοξενίας και στήριξης του παιδιού και της οικογένειας. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο κ. Μόσχος, ανέφερε την περίπτωση μιας κοπέλας που κακοποιείται σεξουαλικά στο σπίτι της και δεν υπάρχει κατάλληλη μονάδα φιλοξενίας ώστε να απομακρυνθεί από το οικογενειακό περιβάλλον.
Σημαντικές ελλείψεις εντοπίζει η ανεξάρτητη αρχή και ως προς τις υπηρεσίες διερεύνησης και διάγνωσης της κακοποίησης. Μετ εμποδίων λειτουργούν στη χώρα μας και οι θεσμοί της αναδοχής και της υιοθεσίας.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο Συνήγορος του Παιδιού στο θέμα της λειτουργίας των οικογενειακών δικαστηρίων, της εκδίκασης δηλαδή οικογενειακών υποθέσεων από δικαστές ειδικευμένους στην προσέγγιση ανηλίκων.
Μολονότι η λειτουργία τους προβλέπεται από την ελληνική νομοθεσία, στην πράξη ο θεσμός δεν έχει υλοποιηθεί, με αποτέλεσμα, όπως υποστήριξε ο κ. Μόσχος, να θίγονται στην πράξη τα δικαιώματα του παιδιού.
Ασυνεπής είναι η ελληνική πολιτεία και ως προς την υποχρέωσή της να διαδώσει στο ευρύ κοινό τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το περιεχόμενο της οποίας θα έπρεπε κανονικά να διδάσκεται και στα σχολεία, ενώ δεν έχουν υποβληθεί ακόμη προς την Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ δύο οφειλόμενες εκθέσεις (για τις πενταετίες 1995-2000 και 2000-2005) σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης στην Ελλάδα.
Αναφορές
Στα 4,5 χρόνια λειτουργίας του ο Συνήγορος του Παιδιού δέχθηκε 1.180 αναφορές σχετικά με παραβιάσεις δικαιωμάτων ανηλίκων. Από αυτές, το 38,1% αφορά σε ζητήματα εκπαίδευσης και ειδικότερα στα ειδικά μέτρα υποστήριξης των αδυνάτων (25,6%), στην πρόσβαση στην εκπαίδευση (24,7%) και σε άλλα ζητήματα οργάνωσης, υποδομής και φοίτησης σε μικρότερο ποσοστό.
Οσον αφορά στις ειδικές κοινωνικές ομάδες παιδιών, οι αναφορές αφορούν συχνότερα τα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (36,6%) και αμέσως μετά τα παιδιά μετανάστες χωρίς ή με άδεια παραμονής (26,2% και 18% αντίστοιχα).
Η πλειονότητα των αναφορών προέρχονται από μητέρες των παιδιών (27,7%), από πατέρες (24,7%) και σπανιότερα και από τους δύο γονείς, άλλα συγγενικά πρόσωπα, σωματεία και τρίτους πολίτες που είχαν άμεση αντίληψη της παραβίασης.
Σε πολύ μικρό ποσοστό, 5,6%, απευθύνονται εγγράφως στην ανεξάρτητη αρχή τα ίδια τα παιδιά. Αντίθετα στην προσωπική τους επαφή με τα στελέχη του Συνηγόρου του Παιδιού, σε σχολεία και σε ιδρύματα, αναφέρουν πολύ συχνά περιπτώσεις παραβιάσεων.
ΑΡΓΥΡΩ ΛΥΤΡΑ
V4ethnos.gr 11/12/2007