Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν αρκετοί -αλλοδαποί κυρίως- που δέχονται να είναι «εσωτερικοί» προκειμένου να κάνουν οικονομία στα έξοδά τους, γιατί χρειάζονται τα χρήματα.
Είναι προφανές πως απτη στιγμή που επιλέγει κάποιος τέτοιου είδους εργασία, έχει από πριν σκεφτεί τις δυσκολίες και τους περιορισμούς. Συνήθως, οι άνθρωποι που επιλέγουν να δουλεύουν ως βοηθοί για 24 τη μέρα, έχουν στο μυαλό τους πως αυτό είναι κάτι προσωρινό. Επιθυμούν, δηλαδή, να εργαστούν σε αυτές τις συνθήκες και με αυτούς τους ρυθμούς, μόνο για ορισμένο χρονικό διάστημα, μέχρι να συγκεντρώσουν τα χρήματα που χρειάζονται.
Όταν φεύγουν, εννοείται πως ο πχ.τετραπληγικός μένει συνήθως ξεκρέμαστος και μπαίνει στη διαδικασία να ψάχνει καινούριο Υποστηρικτή. Και δεν είναι τόσο η ίδια η διαδικασίας εύρεσης που είναι εξαντλητική, όσο το ότι ο βοηθός πρέπει να πληρεί κάποια αναγκαία χαρακτηριστικά για την πρόσληψή του, και όχι, Άκη -πολύ σωστά το είπες- αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
Η περίπτωση της 24ωρης εργασίας είναι ειδική και ιδιαίτερη, γιατί η συνύπαρξη εργοδότη και εργαζόμενου είναι ασφυκτικά διαρκής. Ούτε όλοι οι βοηθοί, ούτε όλοι οι ανάπηροι εργοδότες επιθυμούν τέτοια συνεργασία. Υπάρχουν Υποστηρικτές που εργάζονται μόνο 4 ώρες την ημέρα και κάνουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα πχ. αναλαμβάνουν αποκλειστικά την προσωπική περιποίηση ή τις οικιακές εργασίες ή βοηθούν στη διεκπεραίωση της δουλειάς του εργοδότη τους ή συνδυάζουν κάποια από τα παραπάνω. Έχει δίκιο η Κυριακή που λέει ότι οι νοσηλεύτριες δύσκολα θα αναλάβουν κάτι άλλο πέραν της νοσηλευτικής φροντίδας. Γιαυτό, αν κάποιος επιθυμεί να έχει Υποστηρικτή που να αναλαμβάνει πολλά διαφορετικά καθήκοντα, είναι πολύ πιο εύκολο να καταφύγει σε ανειδίκευτους βοηθούς.
Η εκπαίδευση των βοηθών είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να αποφευχθεί.
Δεν υπάρχει περίπτωση να βάλει ένας τετραπληγικός αγγελία για βοηθό, και να του έρθει πακέτο και σε συσκευασία δώρου, ετοιμοπαράδοτος(!) ο απόλυτα ενημερωμένος και σούπερ-συνεργάσιμος Βοηθός, μπροστά στα σκαλοπάτια του! Είναι απαραίτητο να υπάρξει ενημέρωση τού Υποστηρικτή για τις ανάγκες και απαιτήσεις τού ανάπηρου εργοδότη, και να ακολουθήσει η αναγκαία εκπαίδευσή του πάνω στις καθημερινές συνήθειες, στον τρόπο και χρόνο χρήσης των διάφορων βοηθητικών μηχανημάτων του εργοδότη, στις προτιμήσεις και ιδιαιτερότητες τού εργοδότη στον τρόπο διεκπεραίωσης των εργασιών του, κτλ.
Γιατί ξεχνάμε πως πρόκειται για σχέση εργοδότη-εργαζόμενου;
Δεν θέλω καθόλου να καταπιέσω κανέναν. Θέλω απλώς να μισθώσω κάποιον άνθρωπο, που ενδιαφέρεται να εργαστεί κάτω από τις συνθήκες που θα του υποδείξω. Αν εγώ είμαι απολύτως σαφής με τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις που έχω από τον Υποστηρικτή μου, καθώς και με τις συνθήκες και όρους εργασίας του, δεν μπορώ να καταλάβω πώς η απόφασή του να συνεργαστεί μαζί μου, εκμηδενίζει τον χαρακτήρα του.
Αν εξηγήσω, για παράδειγμα, πως στην πχ.8ωρη καθημερινή εργασία του, θα περιλαμβάνεται 5ωρη επίσκεψή μας στον Εθνικό Κήπο (ναι, καθημερινά!) κι εκείνος αποδεχτεί, γιατί να ευθύνομαι εγώ μετά για το ότι δεν του αρέσουν οι πάπιες;;;
Αυτά είναι πραγματικά, στην ουσία, πολύ απλά πράγματα. Και χρειάζεται μόνο στοιχειώδης λογική. Και ούτε καν αυτό. Απλώς χρειάζεται συνέπεια. Χαρακτήρα και επαγγελματισμό.
Δεν ξέρω πώς να υπερασπιστώ την ανθρώπινη υπόσταση του επαγγέλματος του Υποστηρικτή. Δεν μου πέρασε ποτέ απτο μυαλό. Το βρίσκω και λίγο άστοχο. Δεν τίθεται θέμα ασέβειας ως προς τον χαρακτήρα του εργαζομένου. Όχι περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα.
Τώρα, όσον αφορά στο πώς μπορεί να γίνει πιο προσιτό για περισσότερους ανθρώπους, αυτό έχει να κάνει μάλλον με το ότι η ίδια η Αναπηρία δεν είναι αρκετά προσιτή ως συνθήκη ζωής. Όσοι άγνοια υπάρχει για τη ζωή με αναπηρία, άλλη τόση υπάρχει και για τις ανάγκες της Αναπηρίας, καθώς και για τα υποστηρικτικά επαγγέλματα που σχετίζονται με αυτή.
Ίσως φανούν χρήσιμα κάποια εκπαιδευτικά μαθήματα συμπεριφοράς, ψυχολογίας, επαγγελματισμού κτλ., προκειμένου να εγκλιματιστεί ο βοηθός στις ιδιαίτερες συνθήκες της ζωής με αναπηρία. Αυτό όμως που τελικά έχει σημασία, είναι η δυνατότητα συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου.
Αν δημιουργηθεί μια ισορροπημένη επαγγελματική σχέση, τότε, πραγματικά, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από,τι ακούγονται. Η δουλειά τού Υποστηρικτή δεν απαιτεί υπερφυσικές ικανότητες, ούτε είναι εξαιρετικά δυσνόητες και πολύπλοκες οι υπηρεσίες που πρέπει να προσφέρει ο βοηθός. Είναι απλώς συγκεκριμένες.
anna, email: anna@disabled.gr