Στα τέλη του Αυγούστου 2008, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών ανακοίνωσε συμπληρωματικές αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς. Κατά βάση αυτές οι αλλαγές δεν επηρεάζουν τη φορολόγηση των φορολογουμένων με αναπηρίες (αφού στην πλειοψηφία τους βρίσκονται στο αφορολόγητο όριο ή είναι μισθωτοί).
Επηρεάζουν ή ενδέχεται να επηρεάσουν, ωστόσο, τους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και τους επιχειρηματίες που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας, και γενικότερα δημιουργούν ένα κλίμα αμφισβήτησης για το κατά πόσο η επιχειρηματικότητα και η αυτοαπασχόληση αποτελούν βιώσιμη διέξοδο για την οικονομική αυτοδυναμία ή τελικά οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες (με και χωρίς αναπηρίες) εργάζονται ή θα εργάζονται για την εφορία (και μόνο για την εφορία);
Την ίδια στιγμή προκύπτουν και δύο ζητήματα αρχών και πολιτικής τάξης:
1. Δεν είναι δυνατόν ο Έλληνας ελεύθερος επαγγελματίας ή επιχειρηματίας να πληρώνει πάντα το σπάταλο κράτος.
2. Δεν είναι δυνατόν να φορολογηθούν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες ελεύθεροι επαγγελματίες ή επιχειρηματίες τη στιγμή που «η πατρίδα» χρησιμοποιεί τους φόρους τόσο για να πληρώσει το σπάταλο κράτος όσο και για να δημιουργήσει υποδομές που αντικειμενικά είναι απροσπέλαστες στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους επιχειρηματίες με αναπηρίες, και αντί να τους υποστηρίξει δημιουργεί συνθήκες και όρους αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος τους.
Το αρνητικό κλίμα που συνήθως προκύπτει κάθε φορά που επιχειρείται κάποια αλλαγή στα φορολογικά ή στα θεσμικά ζητήματα δεν είναι το καταλληλότερο περιβάλλον για να αναπτυχθεί πολιτισμός επιχειρηματικότητας ή κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Τα περιβάλλοντα έντονης αμφισβήτησης κάθε άλλο παρά ευνοούν τη δημιουργικότητα και την έμπνευση.
Αξιοπερίεργο είναι πως στα τέλη Αυγούστου τρέχουν δύο προγράμματα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, ένα από τον ΟΑΕΔ και ένα από τον ΕΟΜΜΕΧ, την ώρα που το κλίμα αμφισβήτησης δεν διευκολύνει τους υποψηφίους ούτε ευνοεί τη δημιουργία ατμόσφαιρας εμπιστοσύνης προκειμένου να ευδοκιμήσει η γέννηση των επιχειρηματικών ιδεών…
Η αλήθεια είναι πως και οι κυβερνήσεις (οι τωρινές και του παρελθόντος) δεν έχουν προσπαθήσει καθόλου για να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες και τους παράγοντες του τόπου. Με τη νοοτροπία του «τσαμπουκά» επιβάλλονται οι πολιτικές… και «όποιον πάρει ο χάρος».
Έτσι, πίσω από το μεγάλο χαμό των καταγγελιών των συνδικαλιστικών σωματείων που «εκπροσωπούν» επιχειρηματίες, εμπόρους, βιοτέχνες, βιομήχανους κ.ά., έτυχε να διαβάσουμε μια ανακοίνωση του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου που δημιουργεί ερωτήματα.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης έτσι όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ναυτεμπορική»:
Ελληνοαμερικανικό: Σε σωστή κατεύθυνση η «έκτακτη παρέμβαση»
«Στη σωστή κατεύθυνση» κινείται η «έκτακτη παρέμβαση» του υπουργείου Οικονομικών, εκτιμά ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Γιάννος Γραμματίδης, σύμφωνα με ανακοίνωση, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ναυτεμπορική το Σάββατο, 30 Αυγούστου 2008.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «το σχέδιο Νόμου που κατατίθεται για ψήφιση στη Βουλή από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών περιλαμβάνει διατάξεις χαρακτήρα συμπληρωματικού της φορολογικής μεταρρύθμισης, με έμφαση στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και τη φορολόγηση εισοδημάτων που μέχρι σήμερα ξέφευγαν της Φορολογίας.
Κατά το Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο και την ανακοίνωσή του, οι πρόσφατες Διεθνείς Οικονομικές κρίσεις, όπως αυτές στον ενεργειακό τομέα, τη χρηματοπιστωτική αγορά, τα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα, βεβαίως και το ισχυρό ευρώ, δοκίμασαν έντονα τις αντοχές ακόμη και των πιο εύρωστων οικονομιών σε όλο τον κόσμο. Αυτές οι εξελίξεις, που κατά βάση ξεπέρασαν σε αρκετά σημεία τις δημοσιονομικές προβλέψεις, δεν μπορούσε να μην έχουν και κάποιες σημαντικές επιπτώσεις, στα δημοσιονομικά της χώρας μας, μέσα από το επιχειρείν και την κατανάλωση.
Πέραν αυτού και σε ένα κλίμα διαπιστωμένης υστέρησης των φορολογικών εσόδων, αλλά και αντικειμενικής αδυναμίας συγκράτησης των δημοσίων δαπανών, όπου στο πεδίο εκτέλεσης του Προϋπολογισμού οι κομβικοί στόχοι του Ελλείμματος και της Ανάπτυξης βάσιμα απειλούνται, τα μέτρα που προβλέπει το Νομοσχέδιο, έστω αποσπασματικά και καθυστερημένα με τη μορφή «έκτακτης» παρέμβασης, κρίνεται ότι οδηγούν στη σωστή κατεύθυνση.
Με τις επιβαλλόμενες φορολογίες, που αναμένεται να φέρουν ποσά της τάξης των 5-6 δισ. ευρώ, φαίνεται ότι δεν πλήττονται ασθενείς τάξεις, όπως συνταξιούχοι και μισθωτοί. Αντιθέτως θεσπίζεται μείωση κατά 5% μέχρι το 2014 του μεσαίου κλιμακίου φορολογίας (12.000-30.000 ευρώ), γίνονται βήματα απαιτούμενου περιορισμού της φοροδιαφυγής ή και φοροαποφυγής με διεύρυνση της φορολογικής βάσης σε συγκεκριμένους κλάδους δραστηριότητας στην οικονομική ζωή, επιταχύνεται η τακτοποίηση εκκρεμούντων φορολογικών ελέγχων έστω και με την αδόκιμη διαδικασία της Περαίωσης και, τέλος, διαμορφώνονται περαιτέρω θετικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού και την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων με τη μείωση του εταιρικού συντελεστή φορολογίας κατά 5% μέχρι το 2014».
Μετά την παραπάνω ανακοίνωση ο κάθε αναγνώστης μπορεί να αναρωτηθεί:
Τρελάθηκαν τα αμερικανάκια και λένε κουταμάρες ή μήπως για μια ακόμη φορά κατορθώσαμε στην πατρίδα μας στην εξουσιαστική υστερία των κυβερνώντων να προβάλουμε τη δική μας «δίκαιη» αντιστασιακή υστερία, να την πολιτικοποιήσουμε και τελικά να κάνουμε την «τρίχα τριχιά»;
Μήπως τελικά στην Ελλάδα δεν βρισκόμαστε αντιμέτωποι μόνο με την υπεροψία και με την υστερία των κυβερνώντων (των όποιων κυβερνώντων), αλλά ταυτοχρόνως είμαστε αντιμέτωποι και με την αντιστασιακή υστερία των μαζικών φορέων;
Στο τέλος του Αυγούστου και ενώ βρίσκονται σε εκκρεμότητα 2 ευρωπαϊκά προγράμματα που φιλοδοξούν να χρηματοδοτήσουν νέες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες από νέους επιχειρηματίες και νέους ελεύθερους επαγγελματίες, αντί να υπάρξει ένα περιβάλλον πολιτικής ανοχής και επιείκειας, οι κρατούντες τις πολιτικές και τις συνδικαλιστικές εξουσίες ανέβασαν τους τόνους και δημιούργησαν ένα αφόρητο περιβάλλον δυσπιστίας. Κατά συνέπεια, οι νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι νέοι επιχειρηματίες ή θα αποθαρρυνθούν ή θα προσπαθήσουν να λειτουργήσουν σε ένα περιβάλλον τρόμου, δυσπιστίας και υπονόμευσης, που ωστόσο είναι πέρα από τα αντικειμενικά προβλήματα της «αγοράς».
Το ακόμη χειρότερο είναι πως αυτό το περιβάλλον τρόμου, δυσπιστίας και υπονόμευσης δημιουργείται τόσο από την «πολιτική» εξουσία όσο και από αυτούς που, εν ονόματι των ελεύθερων επαγγελματιών και των επιχειρηματιών, «ελέγχουν» την εξουσία.
Το ζήτημα στη φορολόγηση είναι ζήτημα ορθολογισμού και κοινού νου. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό που συμβαίνει είναι ότι το έλλειμμα ορθολογισμού αποπροσανατολίζει, και κατά συνέπεια προσβάλλει όλους τους νέους και τους παλαιότερους που θέλουν να δραστηριοποιηθούν είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες, είτε ως επιχειρηματίες είτε ως κοινωνικοί επιχειρηματίες.
Το ασταθές νεοελληνικό περιβάλλον υπονομεύει την επιχειρηματικότητα, τις μικρές ή τις μεγαλύτερες επενδύσεις, την καινοτομία, την ανάπτυξη και την έμπνευση.
Τελικά στην Ελλάδα η μόνη αισιόδοξη εκδοχή επιχειρηματικότητας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας είναι η ολοκληρωτική απομόνωση από κάθε μορφή ειδήσεων, γιατί οι ειδήσεις μόνο πίκρα μπορούν να προσφέρουν και η πίκρα είναι πολύ κακός σύμβουλος για τη δημιουργικότητα και για όσους θέλουν να είναι ή να γίνουν δημιουργικοί…
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, Αύγουστος 2008.