Μέρα με την ημέρα, ο κόσμος αρχίζει να αποδέχεται ότι και οι άνθρωποι με αναπηρία είναι σεξουαλικά όντα και έχουν σεξουαλικές ανάγκες. Όμως η «κλασσική ερώτηση» παραμένει: Πως μπορεί κάποιος ο οποίος χρειάζεται βοήθεια για να ντυθεί, να πλυθεί .. θα αυνανιστεί και θα κάνει σεξ; Η απάντηση που θα σκεφτόμουν, η οποία μου φαίνεται πολύ λογική, είναι… με τον ίδιο τρόπο που υποστηρίζονται οι άνθρωποι με αναπηρία για την ολοκλήρωση των καθημερινών τους ανάγκες έτσι και στο σεξ. Ή μήπως όχι;
Οι προσωπικοί βοηθοί γνωρίσουμε ότι υποστηρίζουν αναπήρους στην κάλυψη των καθημερινών προσωπικών αναγκών όπως στη μαγειρική, στις μεταφορές, στο ντύσιμο κ.τ.λ. Αλλά θα βοηθούσαν κάποιον να βρει στις στάσεις που τον βολεύουν στο σεξ ή να φορέσει το προφυλακτικό;
Τέλη Αυγούστου η Διακήρυξη του Ο.Η.Ε. για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία οριστικοποιήθηκε. Σε κάποιο σημείο αναφέρεται ότι στους ανθρώπους με αναπηρία θα πρέπει να προσφέρεται « η ίδια ποικιλία, η ίδια ποιότητα σε προγράμματα υγείας όπως προσφέρονται σε όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους συμπεριλαμβανομένων και των προγραμμάτων σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.»
«Τα σεξουαλικά δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία είναι παραμελημένα. Πιστεύω ότι είναι μεγάλη επιτυχία που αναφέρθηκαν στην Διακήρυξη» λέει ο Cory Silverberg, εκπαιδευτής του σεξ και ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου ‘Οδηγός για το Σεξ και την Αναπηρία’.
Πολλοί οργανισμοί που παρέχουν προσωπικούς βοηθούς δεν έχουν πολιτικές σχετικά με την προσωπική βοήθεια και το σεξ. Στην πράξη όμως αυτό το κενό συμπληρώνεται με -και συμβαίνει αρκετά συχνά- κρυφές συμφωνίες μεταξύ του πελάτη και του βοηθού.
Ο Jake Pyne πρώην προσωπικός βοηθός και εκπαιδευτής γύρω από θέματα σεξουαλικής υγείας για ανθρώπους με αναπηρία μας είπε ότι υπάρχουν πολλοί λίγοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό και από την άλλη μεριά πολλοί λίγοι άνθρωποι με αναπηρία που θα ήθελαν να συνεργαστούν με κάποιον που δυσανασχετεί να τους διευκολύνει στο σεξ.
Η Loree Erickson διδακτορική φοιτήτρια του Πανεπιστήμιου York κάνει την έρευνα της πάνω στο σεξ και την αναπηρία. Η ίδια έχει κινητική αναπηρία και χρησιμοποιεί αναπηρικό κάθισμα. Προσωπικοί της βοηθοί είναι μια ομάδα φίλων και εθελοντών που την διευκολύνουν σε κάποια πράγματα σχετικά με τις σεξουαλικές της ανάγκες, όπως να αλλάξει μπαταρίες στο δονητή της, να ντυθεί με σέξι ρούχα ή κατά τη διάρκεια του σεξ με τον σύντροφό της.
«Οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με την προσωπική μου βοήθεια, όλα αυτά τα χρόνια ευτυχώς ήταν άνθρωποι πολύ θετικοί απέναντι στις σεξουαλικές μου ανάγκες, γεγονός που βοήθησε να τα συζητάμε πιο άνετα» λέει η ίδια. Όμως αυτή είναι εξαίρεση και δυστυχώς όχι ο κανόνας.
Η Toby Harris είναι διευθύντρια στο Participation House στο Waterloo/Wellington, το οποίο παρέχει υποστήριξη σε ανθρώπους με κινητικές αναπηρίες και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μέσα στα επόμενα σχέδια τους είναι να προσθέσουν υπηρεσίες για την ικανοποίηση σεξουαλικών αναγκών των πελατών τους.
Πριν κάποια χρόνια, ύστερα από συζητήσεις με επαγγελματίες και πελάτες, συνέταξε ένα κανονισμό- πολιτικές για την σεξουαλική διευκόλυνση αναπήρων από προσωπικούς βοηθούς- ο οποίος είναι ένας από τους ελάχιστούς στον Καναδά.
Οι υπηρεσίες αυτές δεν θα είναι υποχρεωτικές για όλους τους βοηθούς όμως δεν έχει αντιμετωπιστεί καμία δυσκολία να βρεθούν άνθρωποι που νιώθουν άνετα με το θέμα και είναι διαθέσιμοι να διευκολύνουν τους αναπήρους.
Στον κανονισμό αναφέρονται θέματα σχετικά με σεξουαλική εκπαίδευση, την υποστήριξη στον αυνανισμό, πρόσβαση σε νόμιμα σεξουαλικά υλικά, σεξουαλικά βοηθήματα και την διευκόλυνση κατά τη διάρκεια του σεξ.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι ασφαλέστερο για όλες τις μεριές να μπει η σεξουαλική διευκόλυνση σε ένα επίσημο πλαίσιο.
Ο Fran Odette, ένας ακόμα από τους συγγραφείς του Οδηγού για το Σεξ και την Αναπηρία, πιστεύει ότι πρόβλημα βρίσκεται στα πρακτορεία προσωπικών βοηθών τα οποία φοβούνται να κάνουν ειλικρινείς συζητήσεις με τους συνεργάτες τους. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει το θέμα της νομικής ευθύνης, το οποίο όμως λύνεται με την δημιουργία κανονισμών και πολίτικών ώστε και οι όλοι να είναι ικανοποιημένοι.
Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η δημιουργία πολίτικών δεν είναι κάτι εύκολο. Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι τόσο διαφορετική, με τόσες διαφορετικές ανάγκες και επιθυμίες που το κάνει εξαιρετικά δύσκολο.
Της MEGAN MCCHESNEY
Απόδοση στα ελληνικά
Γεωργία Φύκα
Κοινωνική Λειτουργός