Η 52χρονη Σαντάλ Σεμπίρ διανύει το τελικό στάδιο της νόσου από την οποία πάσχει από το 2002. Σύντομα θα πεθάνει. Έχει χάσει τις αισθήσεις της γεύσης, της όσφρησης και την όρασή της. Επιπλέον υποφέρει από φρικτούς πόνους. Ο καρκίνος έχει παραμορφώσει το πρόσωπό της. Η άλλοτε δυναμική δασκάλα ζητεί από τη γαλλική δικαιοσύνη το δικαίωμα στην ευθανασία. Πρόκειται για το πρώτο τέτοιο διάβημα στη Γαλλία, σύμφωνα με τον δικηγόρο της.
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου της Ντιζόν θα αποφανθεί τη Δευτέρα για το αίτημά της. Σήμερα ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν παρενέβη, εκτιμώντας ότι είναι δύσκολο να απαντήσει σε ένα τέτοιο αίτημα καθώς «είναι στα όρια αυτού που η κοινωνία μπορεί να πει και αυτού που ο νόμος μπορεί να κάνει».
Δύο εβδομάδες μετά την έκκληση για βοήθεια στα μέσα ενημέρωσης «για να την συνοδεύσουν αξιοπρεπώς στον θάνατο», η Σεμπίρ κατέθεσε στη δικαιοσύνη «ειδική αίτηση για ευθανασία». Η πρώην εκπαιδευτικός και μητέρα τριών παιδιών που κατοικεί στην περιοχή Πλομπιέρ-λε-Ντιζόν στην κεντροανατολική Γαλλία, έμαθε το 2002 ότι έχει προσβληθεί από νευροβλάστωμα στη ρινική κοιλότητα και στους παραρρινίους κόλπους, έναν ανίατο, επώδυνο, κακοήθη όγκο.
Η ιδιαίτερα σπάνια ασθένεια, με 200 κρούσματα να έχουν καταγραφεί παγκοσμίως τα τελευταία 20 χρόνια, εξελίσσεται προκαλώντας μη αναστρέψιμη παραμόρφωση του προσώπου και φρικτούς πόνους. «Σήμερα έχουν φθάσει στα άκρα αυτού που μπορώ να αντέξω. Ο γιός μου και οι κόρες μου δεν μπορούν πλέον να με βλέπουν να υποφέρω», είχε δηλώσει στις 27 Φεβρουαρίου.
Η Σαντάλ Σεμπίρ που αντιτίθεται στην αυτοκτονία και δηλώνει έτοιμη να ταξιδέψει στην Ελβετία, το Βέλγιο ή την Ολλανδία όπου η ευθανασία είναι πλέον νόμιμη, επιθυμεί η γαλλική δικαιοσύνη να λάβει τις ευθύνες της. «Ζητούμε απλώς από τις δικαστικές αρχές να της επιτρέψουν να κοιμηθεί μέσα στη στοργή της οικογένειάς της. Ζητούμε (οι δικαστικές αρχές) να επιδείξουν ανθρωπιά», δήλωσε ο δικηγόρος της Ζιλ Αντονοβίτς. Ο νόμος του 2005 που ισχύει στη Γαλλία αναγνωρίζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, το δικαίωμα να αφεθεί κάποιος να πεθάνει με τη διακοπή κάθε θεραπείας, χωρίς ωστόσο να επιτρέπει σε γιατρούς να ασκούν ευθανασία.
Ο νόμος ψηφίστηκε ύστερα από την υπόθεση που είχε προκαλέσει σάλο στη Γαλλία, τον θάνατο του Βενσέν Ιμπέρ, ενός 22χρονου τετραπληγικού, μετά την παρέμβαση της μητέρας του και του γιατρού του. Θύμα τροχαίου το 2000, που τον είχε αφήσει παράλυτο, χωρίς όραση και χωρίς ομιλία, ο Ιμπέρ είχε εκφράσει την επιθυμία να πεθάνει και μάλιστα είχε στείλει επιστολή στον τότε πρόεδρο Ζακ Σιράκ, αναζωπυρώνοντας τότε τις ατέρμονες συζητήσεις στη Γαλλία περί ευθανασίας.
www.kathimerini.gr 13/3/2008