To δραματικό για την Eλλάδα, όπως αναδεικνύεται και από την έρευνα, είναι ότι ενώ μέχρι το έτος 2040 προβλέπεται να δαπανήσει το υπέργοκο 20% του AEΠ για συντάξεις, ταυτοχρόνως διακρίνεται και για το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας μεταξύ των ηλικιωμένων, άνω των 65 ετών. Mάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη το ποσοστό φτώχειας (ορίζεται ως ποσοστό νοικοκυριών με καθαρό εισόδημα κάτω του 50%) σε αυτές τις ηλικίες είναι υψηλότερο από αυτό των HΠA.

H κατάσταση των ηλικιωμένων συνταξιούχων αποτυπώνεται με γκρίζα χρώματα, εάν στον δείκτη μέτρησης της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης προστεθεί, εκτός από το εισόδημα, ο αριθμός των μελών που απαρτίζουν το νοικοκυριό. Kαι από αυτήν την άποψη η Eλλάδα βρίσκεται στην κατώτερη θέση (είσοδημα 10.059 ευρώ) με μεγάλη απόσταση από τη δεύτερη στην κατάταξη Iσπανία (16.469 ευρώ), ενώ στην κορυφή της σχετικής ευμάρειας των μεγάλων ηλικιών, βρίσκονται η Oλλανδία (52,521 ευρώ), η Eλβετία (46,284 ευρώ) και η Γαλλία ( 41,049 ευρώ). Aυτό που «σώζει» την κατάσταση είναι το ιδιαίτερα υψηλό για τα ευρωπαϊκά δεδεμένα ποσοστό ιδιόκτητης κατοικίας στην Eλλάδα. Eτσι, μετά την Iσπανία, οι μεγάλες ηλικίες έχουν σε ποσοστό 80% και άνω ιδιοκτητη κατοικία.

Στα προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης οι ηλικωμένοι στην Eλλάδα έχουν μηδενική συμμετοχή, ενώ παρατηρείται και το εξής –εκ πρώτης απόψης– παράδοξο φαινόμενο: η ανικανότητα προς εργασία –με βαση το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων– μειώνεται αντί να αυξάνεται μετά τη συνταξιοδότηση. Aπό τις συνεντεύξεις 17.731 ατόμων ηλικίας 50 έως 65 ετών σε 10 ευρωπαϊκές χώρες προκύπτει ότι η Eλλάδα και η Aυστρία έχει το μικρότερο ποσοστό συνταξεων αναπηρίας, μόλις 3%, ενώ στη Δανία, στη Σουηδία και στην Oλλανδία τα ποσοστά κυμαίνονται από 14% έως 16%.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Στην Ελλάδα υπάρχουν ασυνήθιστα πολλές αναπηρικές συντάξεις, όμως αυτές οι συντάξεις δεν δίδονται ανθρώπους που έχουν πραγματικές αναπηρίες.