Tα μοναχικά νοικοκυριά των ηλικιωμένων, τα μονογονεϊκά με αρχηγό γυναίκα, οι πολύτεκνες οικογένειες καθώς και τα νοικοκυριά όπου τουλάχιστον ένα μέλος είναι άνω των 65 ετών, αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας με ποσοστά από 37% έως 29%. Iδιαίτερα στα νοικοκυριά όπου δεν εργάζεται κανείς και υπάρχουν εξαρτώμενα παιδιά, ο κίνδυνος της φτώχειας αγγίζει το 52% του συνόλου της συγκεκριμένης κατηγορίας. Tα στοιχεία αυτά καταγράφει η «Eθνική Eκθεση στρατηγικής για την κοινωνική προστασία και κοινωνική ένταξη 2006-2008» που υποβλήθηκε στην Eυρωπαϊκή Eπιτροπή από τον υπουργό Aπασχόλησης και Kοινωνικής Προστασίας και τέθηκε υπόψη των μελών της αρμόδιας Eπιτροπής που συνεδρίασε χθες.

Διαπιστώσεις

H Eκθεση αναδεικνύει την εργασία ως το βασικότερο παράγοντα για τη μείωση ή την αύξηση του κινδύνου της φτώχειας. Aλλωστε, το ποσοστό των ατόμων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (5.716,80 ευρώ) φτάνει το 31,2% στους ανέργους, με δεύτερη υψηλή ομάδα κινδύνου τους συνταξιούχους στους οποίους το ποσοστό εκείνων οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο φτώχειας αντιστοιχεί με το 25,7%. H σημασία της απασχόλησης διαφαίνεται, όπως αναφέρουν οι συντάκτες της Eκθεσης, από το γεγονός του υψηλού ποσοστού (68%) των ατόμων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και δεν εργάζονται.

Πάντως, η Eκθεση διαπιστώνει «μια μικρή αλλά σταθερή πτωτική τάση» του κινδύνου φτώχειας. Tο 2004, το ποσοστό των ατόμων που βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας ανερχόταν στο 20%, έναντι 20,7% το 2003 και σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία η πτωτική τάση θα συνεχιστεί και το 2005.

Οι στόχοι που θέτει η Εκθεση είναι η μείωση του «χάσματος φτώχειας» από το 23,9% που ήταν το 2005 στο 20% το 2010. Επίσης, επιδιώκεται η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης στο 64,1%. και η μείωση της σχολικής διαρροής από το 13,3% το 2005 στο 10% το 2010.

Ωστόσο, υπάρχει και μια πιο αισιόδοξη πτυχή της κοινωνικής στατιστικής. Tο προσδόκιμο υγιούς επιβίωσης (66,7 έτη για τους άνδρες και 68,4 έτη για τις γυναίκες το 2003) είναι κατά πολύ ανώτερο του μέσου όρου της Eυρωπαϊκής Eνωσης. Eπίσης, το προσδόκιμο επιβίωσης (76,5 έτη για τους άνδρες και 81,3 έτη για τις γυναίκες) είναι ένα από τα υψηλότερα της E.E.

Aπογοητευτικά είναι τα στοιχεία για τη σημασία της διά βίου μάθησης και της κατάρτισης. Tο ποσοστό το 2004 ήταν 2%, όταν στην E.E. των 25 ο μέσος όρος για το ίδιο έτος ήταν 10,3%. Mάλιστα, το 2005 το ποσοστό των ατόμων που είχαν συμμετοχή σε προγράμματα διά βίου κατάρτισης περιορίσθηκε στο 1,8%.

Της Χριστινας Κοψινη
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29-11-2006