Sue Austin uses her wheelchair to produce art – Traces from a wheelchair

I have been using my artistic practice to research ways in which I might open up a narrative based around the sense of agency, freedom and expansion engendered by the experience of using my ‘power’chair. Other dynamics which became apparent within the work were issues about support/constriction, fragmentation/unity, presence/absence, the power of the empty chair and the prosthetic extension of the body. I have also been interested in the concept of liminality, the use of art for catharsis, subjectivism and expression of self and ideas explored by Juan Munoz around ‘otherness’ – where themes of alienation dominate.

Sue photographed by Richard Jeffery during the residency at Holton Lee, March 2009Having initially explored print and sculpture, work then led to a move towards time based digital media, video projections, performance, installation and an exploration of the mark making possibilities of my power wheelchair produced by play. The particular aim here was to find a material, indexical expression of the above mentioned narrative of agency, freedom and fun. It is this theme which I have chosen to focus on while at Holton Lee. This exhibition is part of an ongoing body of work which first of all set out to examine whether a wheelchair could be said to become part of one’s body consciousness and has now developed into a consideration of narrative theory and how identity is created. By exploring the subjective narratives created by my use of the wheelchair and the traces it leaves, I hope to reconfigure the preconceptions of the viewer.

Exhibition in Faith House, Holton Lee, 2009 (photo: Trish Wheatley)By exploring these traces, the wheelchair becomes a portal pushing one to develop a more integrated and deeply rooted identity that does not rely on received wisdoms. It facilitates a ‘re-making’ of one’s self-concept through the artistic and research process. It can also lead to a revaluing of the wheelchair. Exhibition in Faith House, Holton Lee, 2009 (photo: Trish Wheatley)The process of reflecting on the marks it leaves enables people to see and value their place/materiality in the world and opens up a discourse with the viewer to raise awareness of how we move within it. For example by reflecting on the nature of tracks, which are normally purposeful and directional, we see here they become playful – an activity in and of itself, without purpose.

Having brought the wheelchair mark-making techniques with me, this residency and the resulting exhibition has become a record of the ways I have used these processes to intervene in and respond to the landscape, the people and the architecture that I have found here.

Sue making tracks at Holton Lee (photo: Richard Jeffery)These interventions have been influenced by supporting theoretical investigations which resulted in an ability to place my experience within a rich conceptual framework and has given a greater clarity to my studio/field explorations.

By Sue Austin

[wpsr_socialbts]

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Η Παραολυμπιακή γιορτή του Σότσι

Για πρώτη φορά στην ιστορία των Χειμερινών Παραολυμπιακών, στο Σότσι, Ρώσοι αθλητές θα μετάσχουν σε όλα τα αγωνίσματα. Απαντες τονίζουν ότι οι επιτυχίες αυτών των αθλητών, είναι δυνατές μόνο όταν η …

Η Μέρκελ… καθιστή

Η εμφάνιση της ΄Αγκελα Μέρκελ στη συνεδρίαση για το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης είχε μια ιδιαιτερότητα. Για πρώτη φορά στην ιστορία θα γίνει η ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων με την καγκελάριο …

Σάο Πάολο: Η πρώτη πάσα, από παράλυτο έφηβο

Κάπως έτσι θα δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Το βέβαιο όμως είναι ότι η κορυφαία στιγμή του Παγκοσμίου δεν θα γραφτεί από τον Ρονάλντο ή τον Ρούνεϊ, αλλά από έναν παράλυτο …

Η Μέρκελ απτόητη από τον τραυματισμό

Οι πατερίτσες δεν εμπόδισαν την Αγκελα Μέρκελ να υποδεχθεί χθες στην καγκελαρία παιδιά από όλη τη Γερμανία που της έψαλαν τα κάλαντα, ενώ ο τραυματισμός της δεν θα σταθεί εμπόδιο ούτε στην παρουσία …

Κλινήρης αλλά παρούσα στα σημαντικά μίτινγκ

Η είδηση του τραυματισμού της καγκελαρίου κατά τις χειμερινές διακοπές της αποτελεί ακόμη πρώτο θέμα. Το ερώτημα που θέτουν αναλυτές είναι σε ποιο βαθμό αυτό επηρεάζει τις κυβερνητικές της …

Ισότης μέχρι ισοπεδώσεως

Είναι δυνατόν να μην μας έχει απασχολήσει ποτέ το γεγονός πως τα άτομα με αναπηρίες «δικαιούνται» ακριβώς τις ίδιες παροχές είτε εργάζονται είτε δεν εργάζονται είτε είναι ισοβίως άνεργοι; Εάν κάτι …

Πνιγήκαμε σε μια κουταλιά ΚΕΠΑ

Οι καθυστερήσεις στα ΚΕΠΑ είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που όλοι μας το αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Όμως εάν αντιληφθούμε συνολικά το πρόβλημα της πιστοποίησης του βαθμού αναπηρίας ως προς το μέγεθος …

Ελλάς Ελλήνων Υπνωτισμένων

Έχουμε χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Κάτι περίεργο μας ψέκαψαν και έχουμε χάσει κάθε επαφή με την κοινή λογική και ακόμη περισσότερο με τον δυτικό ορθολογισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως …

Εκκωφαντική βουβαμάρα από τους φορείς των ΑμεΑ

Δικαιολογημένες απορίες συνδικαλιστών για την αδιαφορία των συνδικαλιστών. Ούτε ένας συνδικαλιστικός σύλλογος αναπήρων δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά που συμβαίνουν στο ΕΟΠΥΥ και στο ΕΣΥ; Σάλος από …

Prosthetic Limbs Offer a Sense of Touch

The sense of touch allows us to process data about our everyday world. Without it, we might have to visually calculate how wide to stretch our fingers each time we reached for the phone or how much …