Ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα τα μέσα μαζικών μεταφορών είναι απροσπέλαστα στους χειριστές των αναπηρικών καθισμάτων. Το πρόβλημα είναι τεράστιο: Μολονότι η τεχνολογία έχει βρει λύσεις και οι ανθρώπινες σοβαρές αναπηρίες μπορούν να οδηγήσουν αυτοκίνητο αυτές οι λύσεις είναι υπερβολικά ακριβές για την Ελλάδα και για τους Έλληνες αφού ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία ούτε οι τράπεζες υποστηρίζουν τους πολίτες που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας και γι’ αυτό δεν είναι σε θέση να επενδύσουν τεράστια οικονομικά ποσά για την αγορά κάποιου προσπελάσιμου αυτοκινήτου.

Βέβαια κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες το απροσπέλαστο των μαζικών μεταφορών είναι παραβίαση των πολιτικών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρίες, επειδή πολύ απλά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον ότι είναι φορολογούμενοι πολίτες και οι φόροι τους δεν αξιοποιούνται και για την δική τους εξυπηρέτηση.
Επί σειρά ετών οι εταιρείες που διαχειρίζονται τις μαζικές μεταφορές δήλωναν πως δεν υπάρχουν τεχνικές λύσεις για την αποκατάσταση της προσπελασιμότητας. Όμως με τους ολυμπιακούς αγώνες είδαμε μια άλλη Ελλάδα, με άλλες μαζικές μεταφορές και με προσπελάσιμα μεταφορικά μέσα. Όταν όμως τελείωσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες επιστρέψαμε στην παλιά ηρωική Ελλάδα αντιστέκεται για να παραμείνει ελεύθερη από ανάπηρους.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη τα μέσα μαζικών μεταφορών είναι απολύτως προσπελάσιμα. Το ίδιο προσπελάσιμα είναι και τα λεωφορεία. Μάλιστα η προσπελασιμότητα των λεωφορείων είναι τόσο απλή που ειλικρινά είναι αμφίβολο εάν ένα προσπελάσιμο λεωφορείο κοστίζει 5 € ακριβότερα από ένα απροσπέλαστο λεωφορείο. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε τις παρακάτω φωτογραφίες: