Σημαντικά βήματα γίνονται στην προσπάθεια αντιμετώπισης των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΕΑ) ενέκρινε δύο επεκτάσεις ένδειξης σε μία θεραπεία, η οποία αντιμετωπίζει συνολικά οκτώ αυτοάνοσα νοσήματα. Η θεραπεία αφορά το μονοκλωνικό αντίσωμα ινφλιξιμάμπη και ήταν ήδη διαθέσιμη για οκτώ παθήσεις, δηλαδή τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, την αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, την ψωριασική αρθρίτιδα, τη νόσο του Κρόν, τη συριγγοποιό νόσο του Κρόν, την ελκώδη κολίτιδα, την ψωρίαση και την παιδιατρική νόσο του Κρόν.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΜΕΑ ενέκριναν αλλαγές στο φύλλο οδηγιών του συγκεκριμένου φαρμάκου, με τις οποίες αναθεωρήθηκαν δύο ενδείξεις για τα αυτοάνοσα νοσήματα αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και ψωριασική αρθρίτιδα.
Για την ψωριασική αρθρίτιδα, βρέθηκε ότι – εκτός από τη βελτίωση των σημείων και συμπτωμάτων της νόσου – η ινφλιξιμάμπη οδηγεί σε βελτίωση της σωματικής λειτουργικότητας. Περιορίζει, επίσης, την πορεία καταστροφής των περιφερικών αρθρώσεων, σε ασθενείς με πολυαρθρική συμμετρική νόσο.
Σε ασθενείς με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, διαπιστώθηκε ότι η θεραπεία βελτιώνει και τα αξονικά και τα μη σπονδυλικά σημεία και συμπτώματα, συμβάλλοντας έτσι στη γενική αντιμετώπιση της σοβαρής, ενεργού νόσου, η οποία δεν ανταποκρίνεται στη συμβατική θεραπεία. Η ένδειξη επίσης περιλαμβάνει την σημαντική βελτίωση στη σωματική λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών.
Οι νόσοι
-Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μία χρόνια, αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος, η οποία προσβάλλει τις αρθρώσεις και το δέρμα. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς έχουν ενδείξεις διαβρωτικής νόσου.
Πρόκειται για μία χρόνια φλεγμονώδη πάθηση, η οποία προσβάλλει τις αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων ή και της σπονδυλικής στήλης και εμφανίζεται στο 10-30% των ασθενών με ψωρίαση. Εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα ηλικίας 30 έως 55 ετών.
Η επέκταση της ένδειξης που αφορά τη μείωση της προόδου της καταστροφής των αρθρώσεων, βασίσθηκε σε δεδομένα της μελέτης IMPACT 2, σε 200 ασθενείς με ενεργό ψωριασική αρθρίτιδα. Ακτινογραφίες των χεριών και ποδιών όλων των ασθενών ελήφθησαν κατά την αρχική εξέταση και τις εβδομάδες 24 και 54.
Φάνηκε ότι η θεραπεία με ινφλιξιμάμπη μείωσε σημαντικά το ρυθμό της ακτινολογικής εξέλιξης της νόσου, συγκριτικά προς τη θεραπεία με εικονικό φάρμακο. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι σε περισσότερους από τέσσερις στους πέντε ασθενείς, η ακτινολογική πρόοδος σταμάτησε εντελώς.
-Η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα είναι μία επώδυνη και προοδευτική μορφή αρθρίτιδας της σπονδυλικής στήλης.
Προσβάλλει κυρίως νέους άντρες από την ηλικία των 20 ετών και χαρακτηρίζεται από πόνο, δυσκαμψία, απώλεια κινητικότητας και σε σοβαρές περιπτώσεις σύντηξη των σπονδύλων. Η πάθηση ενδέχεται να προσβάλλει κι άλλα όργανα, όπως τα μάτια και είναι συχνότερη στους άνδρες από ότι στις γυναίκες.
Η επέκταση της ένδειξης στην αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, βασίσθηκε σε δεδομένα δύο πολυκεντρικών, διπλά τυφλών, ελεγχόμενων κλινικών μελετών, σε 70 και 279 ασθενείς με ενεργό αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα.
Οι μελέτες έδειξαν γρήγορη ανακούφιση από τα σημεία και συμπτώματα της νόσου από τη δεύτερη κιόλας εβδομάδα με περισσότερους από 7 στους 10 ασθενείς να επιτυγχάνουν σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων που διατηρήθηκε για 5 και 2 έτη θεραπείας αντίστοιχα. Παράλληλα φάνηκε σημαντική βελτίωση στη σωματική λειτουργικότητα, την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης και την ποιότητα ζωής των ασθενών.
www.iatronet.gr 31/3/2008