Δωρεάν για Αναγνώστες με αναπηρίες. Το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δημιουργήθηκε από ανάγκη. Δημιουργήθηκε από αναπήρους για να πληροφορεί και να ενημερώνει τους έλληνες και τις ελληνίδες που ζούν κάτω από συνθήκες αναπηρίας, για όλα αυτά που συμβαίνουν και τους αφορούν.
Για όλους εμάς που συμμετείχαμε στην έκδοσή του το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι ένα στοίχημα, ένα ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ: Ένα μέσο για να ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ και τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΥΣ, για να έχουμε κάποιο λόγο να συνεχίσουμε να ζούμε και ως ανάπηροι.
Προτιμήσαμε τον ΗΠΙΟ ΛΟΓΟ, αποφύγαμε τις αντιπαραθέσεις και τον ανταγωνισμό. Ως περιοδικό, δώσαμε έμφαση στην ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ως θεματικής ενότητας, χωρίς να επιβάλουμε ιδεολογικούς καταναγκασμούς, περιορισμούς και απαγορεύσεις.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες, υπήρξαμε τυχεροί και δεν παραπονούμαστε. Σύντομα βρέθηκε το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ πρώτο σε κυκλοφορία και σε ποιότητα. Δεν κατηγορούμε κάποια υψηλόβαθμα επιστημονικά στελέχη κάποιων ιδρυμάτων που μας τηλεφωνούν ή μας επισκέπτονται για.. συνεργασία και όταν αντιλαμβάνονται πως έχουν να κάνουν με αναπήρους φεύγουν άρον-άρον. Δε θυμώνουμε όταν κάποιοι επιστήμονες και μερικοί φοιτητές που έρχονται στο γραφείο του περιοδικού για βιβλιογραφία ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΝΤΑΙ όταν συνειδητοποιούν ότι οι ερωτήσεις τους πρέπει να υποβληθούν σε αναπήρους. Δε θυμώνουμε με όσους μας γυρνούν την πλάτη, αμέσως όταν συνειδητοποιήσουν ότι στο περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ διευθύνουν οι ανάπηροι. Γνωρίζουμε πως, ως ανάπηροι, πιθανώς δεν είμαστε επιθυμητοί και δεν επιθυμούμε τη δημιουργία θεωριών ή μηχανισμών ελέγχου της συμπεριφοράς των ανθρώπων.
Δε θέλουμε να φανούμε ρατσιστές, επειδή δεν είμαστε ρατσιστές, ίσως γιατί δεν έχουμε λόγο να είμαστε ρατσιστές. Δεν υποτιμούμε το ρόλο της μειοψηφίας των ειδικών και των επιστημόνων, που επιμένουν να μονολογούν ερήμην της Αναπηρίας. Αλλά ταυτοχρόνως εκφράζουμε έμπρακτα την υποστήριξή μας στους επίσης ειδικούς και επιστήμονες που θέλουν να εργαστούν και να προσφέρουν υλικές αξίες στην Αναπηρία και να κερδίσουν τίμια το ψωμί τους και στα πλαίσια της ελληνικής νομοθεσίας να επιδιώξουν την επαγγελματική και την επιστημονική τους ολοκλήρωση.
Ως έλληνες/ίδες πολίτες έχουμε κάθε δικαίωμα να εκφράσουμε την ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ, τουλάχιστον για όσο δεν ποινικοποιείται η αναπηρία και για όσο δεν απαγορεύεται η ελεύθερη έκφραση των ανθρώπων με αναπηρίες. Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε γιατί κουραστήκαμε να ντρεπόμαστε και αισθανόμαστε την υποχρέωση πως πρέπει να βρούμε κάποιο ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. Πρέπει να δικαιολογήσουμε την αναπηρία μας, να κάνουμε την αναπηρία λογική και κατανοητή και τους ανθρώπους με αναπηρίες επιθυμητούς.
Το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ απλώς είναι το μέσο για να γνωστοποιηθεί αυτή η ελεύθερη και δημιουργική έκφραση. Δεν είναι ούτε σύλλογος, ούτε επιχείρηση, ούτε ίδρυμα, ούτε κοινοτικό πρόγραμμα. Είναι απλώς ένα μέσο γραφής και απεικόνησης των της αναπηρίας.
Από οργανωτική άποψη, το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι ανοργάνωτο: Όλοι όσοι συμμετέχουν στη ΣΥΝΤΑΞΗ και στην ΕΚΔΟΣΗ του περιοδικού ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι ΑΜΙΣΘΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ, που οι περισσότεροι ζούν κάτω από συνθήκες αναπηρίας. Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για να συνταχθεί και να εκδοθεί το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ (ηλεκτρονικοί υπολογιστές, scanner, modems, fax, τηλεφωνικές δαπάνες κ.ο.κ.) ανήκει στους ανθρώπους που συμμετέχουν στην έκδοση.
Από οικονομική άποψη, το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν έχει χρηματοδότες. ΔΕΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ από το κράτος ή την Ευρωπαϊκή Ένωση ή το ΝΑΤΟ. Οι οικονομικοί ΠΟΡΟΙ του περιοδικού ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι μόνο οι ΔΩΡΕΕΣ που προέρχονται από τις ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ αλλά και από αναγνώστες του περιοδικού, οι οποίοι μολονότι ανήκουν στις φτωχότερες τάξεις του Ελληνικού λαού ΤΙΜΟΥΝ το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ με τις ΔΩΡΕΕΣ τους.
Μολονότι το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι ΔΩΡΕΑΝ για τους ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ, δεν είναι λίγοι οι ανάπηροι που ΜΑΣ ΤΙΜΟΥΝ με τις ΔΩΡΕΕΣ τους και κυρίως με την ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ τους. Πολλές φορές ερχόμαστε σε δύσκολη θέση όταν λ.χ. μας δωρίζουν χρήματα σύλλογοι αναπήρων όπως το ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΔΡΑΜΑΣ που μας έστειλε κάποιο μεγάλο οικονομικό ποσό, το οποίο σίγουρα δεν του περισσεύει διότι είναι νέος σύλλογος και έχει ανάγκη από πολλά χρήματα. Ήταν τιμή για εμάς όταν σε επιταγή που εισπράξαμε διαβάσαμε ότι αποστολέας ήταν το ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΒΟΗΘΕΙΑ ΖΩΗΣ, ένα από τα πιό παλαιά ελληνικά φιλανθρωπικά σωματεία.
Συγκλονιστήκαμε όταν μας ήρθε δωρεά 15.000 δρχ από αθηναίο παραπληγικό, 25.000 δρχ από γονιό αναπήρου στα Χανιά και 6.000 δρχ από ανάπηρο που ζεί στην Κομοτινή με 85.000 δρχ το μήνα. Ήταν επίσης συγκινητική η δωρεά 30.000 δρχ. που πήραμε από αδελφή Αθηναίου τετραπληγικού. Αναλογιζόμαστε τις ευθύνες μας όταν κάθε φορά που ανοίγουμε την ταχυδρομική θυρίδα και βρίσκουμε επιταγή που σπανίως είναι κάτω από 5.000 δρχ. Τα ονόματα αυτών των δωρητών δε δημοσιεύονται αν δεν το ζητήσουν οι ίδιοι.
Δε βρίσκονται λόγια για τη βοήθεια που παίρνουμε από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, αλλά επειδή η ΜΑΙΡΗ ΖΕΗ, ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΦΑΛΗΣ και η ΛΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ είναι φίλοι μας και τους αγαπάμε, δεν τους λέμε ευχαριστώ. Αυτοί οι ίδιοι είναι το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ.
Πολλές φορές αισθανθήκαμε άγαρμποι όταν μας προτείνουν κάποιες επιχειρήσεις να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό για κάποιο συνέδριο και να καλύψουν αυτοί τις οικονομικές δαπάνες, αλλά δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να αρνούμαστε, επειδή είμαστε εθελοντές και μόνο στον ελεύθερο χρόνο μας κάνουμε ότι κάνουμε. Δεν είμαστε ούτε επαγγελματίες ούτε συνδικαλιστές για να έχουμε ελεύθερο χρόνο και να μπορούμε να ανταποκριθούμε αλλά και να αξιοποιήσουμε αυτές τις δαπάνες.
Ο εθελοντικός χαρακτήρας του περιοδικού ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ είναι σαφώς περιοριστικός. Θα θέλαμε να κάνουμε πολλά περισσότερα εξίσου ποιοτικά με το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ. Θα θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο εκδοτικό οίκο και να εκδίδουμε βιβλία και φυλλάδια σχετικά με την αναπηρία, τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρίες, την ανεξαρτησία, την τεχνολογία αποκατάστασης, την πληροφορική, τη φυσικοθεραπεία, την εργοθεραπεία και τον πολιτισμό.
Θα θέλαμε να κάνουμε πολλά και ακόμη περισσότερα, αλλά ταυτοχρόνως θα θέλαμε να αποφύγουμε τα μπλεξίματα με το Νόμο και τις “κακές” γλώσσες. Ο Νόμος είναι σαφής: Η υποστήριξη των αναπήρων είναι υποχρέωση του Κράτους και δεν επιτρέπει σε κανένα να υποκαταστήσει το κράτος. Ταυτοχρόνως, οι “κακές” γλώσσες είναι ασαφείς και αποτελεσματικές: η νεοελληνική υποκρισία εύκολα καταδικάζει κάθε πρωτοβουλία ακόμη και όταν πρόκειται για πρωτοβουλία αναπήρων να αποκτήσουν έλεγχο στη ζωή τους ως πολιτική φιλοδοξία, ως διάθεση για κερδοσκοπία ή ως κομματικό νταβατζιλίκι.
Το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν παραπονείται ούτε για τη νεοελληνική υποκρισία, ούτε για τον κοινωνικό ρατσισμό, ούτε για την κρατική αδιαφορία. Διεκδικεί ωστόσο το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ με νομίμως εκχωρούμενο αέρα. Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δε διεκδικεί ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ υπέρ των ΑμΕΑ.
Διεκδικεί ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΙΣΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ. Διεκδικούμε να μη διακρινόμαστε και να μην εμποδιζόμαστε επειδή είμαστε ανάπηροι. Να μη χρησιμοποιείται η αναπηρία ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ για την εξουδετέρωση των αντιπάλων όταν οι αντίπαλοι ζούν κάτω από συνθήκες αναπηρίας. Διεκδικούμε την προστασία των καταναλωτών όταν θίγονται τα καταναλωτικά τους συμφέροντα επειδή είναι ανάπηροι. Δεν αρνούμαστε τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αρνούμαστε τον αποκλεισμό των ταλαντούχων, των αποδοτικών και των δημιουργικών Ελλήνων με αναπηρίες, οι οποίοι μολονότι έχουν επαγγελματικά προσόντα αδικούνται και προτιμούνται οι ικανοί σωματικά, που πολλές φορές μπορεί να είναι και ατάλαντοι.
Τέλος, το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δεν επιδιώκει μία κοινωνία χωρίς συγκρούσεις και ανταγωνισμούς. Αν ωστόσο, στα πλαίσια της Ελληνικής κοινωνίας, είμαστε αναγκασμένοι να διαπραγματευόμαστε και να επικοινωνούμε διά της βίας ας το κάνουμε με ΙΠΠΟΤΙΣΜΟ: Με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο δεν επιτρέπουμε στους ικανούς σωματικά να χρησιμοποιούν την αναπηρία ως επιχείρημα για να εξουδετερώνουν τους αντιπάλους με αναπηρίες.
Δεν επιτρέπουμε στα Ελληνικά Δικαστήρια να καταλογίζουν την αναπηρία ως μειονέκτημα και οι έλληνες/ίδες με αναπηρίες να ζούν υπό καθεστώς οικονομικής και πολιτικής ομηρίας, αιχμάλωτοι μιας δικαιοσύνης που ανήκει στον εχθρό. Είναι άδικο να εκδίδονται διαζύγια σε βάρος των αναπήρων, των μαστεκτομημένων γυναικών κ.ο.κ. Είναι άδικο να δικάζονται ανάπηροι σε ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ εν έτει 1995. Τέτοιες στημένες δίκες θυμίζουν ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και τότε η σύγκρουση έχει άλλο όνομα.
Νίκος Βουλγαρόπουλος