Η έρευνά μας για τη σεξουαλικότητα έχει ένα κομμάτι στο οποίο, οι συμμετέχοντες σε αυτήν, αναφέρουν τις απόψεις τους σε θέματα όπως η στάση των άλλων όσον αφορά στην αναπηρία και τη σεξουαλικότητα ή τη σεξουαλική απόδοση.
Ακολουθούν ποικίλες προσωπικές μαρτυρίες:

«Πρέπει να υπενθυμίζω στο εαυτό μου ότι είμαι ένα αξιόλογο άτομο, αλλά αυτό είναι αρκετά δύσκολο, γιατί θέλω μια σχέση με κάποιον που μπορεί να με βλέπει πραγματικά, ως μια γυναίκα ακόμα ικανή να δώσει και να προσφέρει ευχαρίστηση, χωρίς αναστολές για τον τρόπο που περπατώ ή το γεγονός ότι είμαι διαφορετική».

«Η γκέι κουλτούρα δεν κάνει τίποτα για να αγκαλιάσει τα άτομα με αναπηρίες».

«Φαίνεται ότι υπάρχουν πολύ λίγα θετικά πρότυπα – τόσο στα μέσα ενημέρωσης, όσο και στις τέχνες και την λογοτεχνία -, που να δείχνουν ότι ένα ανάπηρο άτομο είναι σεξουαλικά ενεργό».

«Τα ανάπηρα άτομα θεωρούνται γενικώς ασεξουαλικά, και η άγνοια και παρερμηνεία αυτού του θέματος είναι απίστευτη».

«Δύσκολα μπορώ να δω τον εαυτό μου ως επιθυμητό. Νιώθω ότι θα γίνω βάρος σε οποίον με πλησιάσει.»

«Δεν έχω το κουράγιο να έρθω σε επαφή με τον σύζυγό μου. Χρειάζομαι συμβουλευτική…..Ντρέπομαι τόσο να του δείξω το σώμα μου.»

«Τόσα πολλά ανάπηρα άτομα υποφέρουν σιωπηρά, ιδιαίτερα στον τομέα της σεξουαλικότητας και των σχέσεων. Η κοινωνία μάς χαρακτηρίζει «γενναίους» σε ό,τι κι αν κάνουμε».

«Είναι πολύ εύκολο για τον άνθρωπο να κατηγορεί την αναπηρία του για όλα τα προβλήματα της σεξουαλικής του ζωής, ενώ μπορεί το πρόβλημα να βρίσκεται άλλου. Δεν θα πέσω ποτέ θύμα της αναπηρίας μου».

«Έχοντας ζήσει όλη μου τη ζωή ως ενήλικας περιορισμένος σε ένα σπίτι, πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη παροχής κάποιον υπηρεσιών που αφορούν στη σεξουαλική ανακούφιση, κυρίως των ατόμων που δεν μπορούν να ανακουφιστούν με τον αυνανισμό. Χαίρομαι που θίγονται τέτοια θέματα και δεν θα ήθελα να σταματήσει αυτή η προσπάθεια με την έρευνα αυτή».

«Καθώς η χρήση σεξουαλικών λειτουργών αποτελεί θέμα συζήτησης, χρειάζεται να δοθεί προσοχή στο να βοηθηθούν οι άνθρωποι να αναπτύξουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, προκαλώντας ολόκληρη την κοινωνία να έρθει αντιμέτωπη με τις μάλλον στενόμυαλες απόψεις της».

«Νιώθω ότι οι σεξουαλικές μου ανάγκες είναι σχεδόν αόρατες για τους περισσότερους φίλους μου… Κανείς επαγγελματίας υγείας δεν με έχει ποτέ ρωτήσει τίποτα σχετικά με την ερωτική μου ζωή, παρόλο που είμαι σοβαρά άρρωστος εδώ και 17 χρόνια».

«Οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι ειδικοί και οι σύμβουλοι, φαίνεται ότι αδιαφορούν γενικώς για τις σεξουαλικές ανάγκες των ανάπηρων ατόμων».

«Πολύ λίγη πληροφόρηση υπάρχει σχετικά με το σεξ και τα ανάπηρα άτομα. Δεν μπορώ να βρω κάποιον ειδικό θεραπευτή. Πολύ λίγα πράγματα έχουν γραφτεί για το θέμα. Καμία βοήθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες υγείας. Μια μαύρη τρύπα – τα ανάπηρα άτομα προφανώς δεν κάνουν σεξ. Έτσι φαίνεται.»

«Οι γονείς θα πρέπει να είναι πιο ανοιχτοί όσον αφορά στο σεξ και τη σεξουαλική συνειδητοποίηση των ανάπηρων παιδιών τους. Είμαστε όπως και όλοι οι άλλοι άνθρωποι».

«Πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρχουν περισσότεροι σεξουαλικοί οδηγοί που να στοχεύουν στο πώς τα άτομα με αναπηρίες θα υπερνικήσουν τις δυσκολίες στο να κάνουν σεξ. Αυτό θα βοηθούσε τα ανάπηρα ζευγάρια ή τα ζευγάρια που ο ένας είναι ανάπηρος κι ο άλλος αρτιμελής».

«Θα ήθελα να δω αυτά τα θέματα να αναφέρονται στις οργανώσεις που αφορούν στην αναπηρία. Θα ήταν υπέροχο αν υπήρχαν κάποιου είδους διαλέξεις ή εργαστήρια σχετικά με την αναπηρία και τη σεξουαλικότητα».

«Η κοινωνία στιγματίζει τα ανάπηρα άτομα γενικά, και εξαιτίας αυτού, τα μη ανάπηρα άτομα δεν μας θεωρούν σεξουαλικά όντα που θέλουν να απολαύσουν την σεξουαλική τους ζωή όπως όλοι. Κι αν ακόμα το συνειδητοποιήσουν, νιώθουν ντροπή».

«Ως γκέι άτομο που έχω μια αναπηρία, νιώθω ότι οι ανάγκες μου δεν καλύπτονται ούτε από την γκέι κοινότητα, ούτε από την κοινότητα των αναπήρων. Η αναπηρία σε γενικές γραμμές υποστηρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά εκείνα δεν αναγνωρίζουν ότι ανάμεσα στα ανάπηρα άτομα υπάρχουν και κάποια που έχουν γκέι υπόσταση, με κάποιες ιδιαίτερες ανάγκες που δεν συναντώνται συχνά.»

«Η σεξουαλική μου ζωή ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη και ήμουν αρνητικός για πολλά χρόνια. Έπειτα από μακρόχρονη ψυχοθεραπεία επέτρεψα στον εαυτό μου να δει το πρόβλημα».

«Τα ανάπηρα άτομα έχουν πολλά σεξουαλικά ζητήματα. Παραδείγματος χάρη, πιστεύω ότι είμαι αμφιφυλόφιλος, αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία ή την αυτοπεποίθηση να το διερευνήσω, από την εφηβική μου ηλικία ως τώρα».

«Έχω χάσει πολλούς φίλους εξαιτίας της αναπηρίας μου και της μη ικανότητάς μου να έχω μια φυσιολογική κοινωνική ζωή όπως οι συνομήλικοί μου.»

«Οι σύντροφοί μου είχαν κατανοήσει τους φυσικούς μου περιορισμούς, και αναγκάστηκαν να συμπεράνουν ότι δεν είχα πια τη δύναμη να ανταπεξέλθω στη σχέση, εν μέρει λόγω του ότι το σεξ ήταν εξουθενωτικό για μένα, και εν μέρει διότι η ενέργειά μου ήταν περιορισμένη και έπρεπε να διακόψω όλες τις άλλες δραστηριότητές μου για να εστιάσω στις σπουδές μου».

«Δεν έχω νιώσει ποτέ άσχημα με την αναπηρία, κι όλοι οι μη ανάπηροι σύντροφοί μου έδειχναν να το απολαμβάνουν”.

«Πιστεύω ότι η αναπηρία μου επηρεάζει τη σεξουαλική μου ζωή. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που βοηθούν τους άντρες, αλλά σχεδόν τίποτα για τις γυναίκες».

«Είναι τόσο δύσκολο να νιώσεις ελεύθερος με τόσους ανθρώπους να σε φροντίζουν γύρω σου».

«Είχα αρκετούς σεξουαλικούς συντρόφους και δεν έχει επηρεαστεί η απόδοσή μου. Απλά δεν μπορώ να κρεμαστώ από τα έπιπλα».

«Η τελευταία μακροχρόνια σχέση μου ήταν καταπιεστική. Τώρα έχω γίνει αυτοκαταστροφικός, γιατί εκείνη μου φέρθηκε πολύ άσχημα, και νιώθω ότι δεν θα έχω ποτέ ξανά την ευκαιρία να βρω κάποια σύντροφο».

«Η μοναδική μου σεξουαλική εμπειρία έμοιαζε περισσότερο με βιασμό….Αναγκάστηκα να πω ναι για κάτι που δεν ήθελα να κάνω».

Μάιος 2005

Μετάφραση: Πάνος Ζουρνατζίδης, Εργοθεραπευτής,
allejestem@hotmail.com